W Nowym Orleanie Kreole pozostają silnie związani z dzielnicami takimi jak Treme w pobliżu Dzielnicy Francuskiej oraz Gentilly. Sąsiedztwa kreolskie koncentrują się wokół zaangażowania w kluby społeczne i stowarzyszenia dobroczynne, a także kościoły i szkoły katolickie. Sekcje czarnych Kreoli o różnych przynależnościach klasowych/kastowych znajdują się w większości południowej Luizjany.W wiejskich obszarach plantacyjnych Kreole mogą mieszkać w rzędach domów robotniczych lub w niektórych przypadkach w odziedziczonych domach właścicieli. W południowo-zachodniej Luizjanie, w regionach rolniczych na prerii, małe osady na grzbietach wyżyn lub "wyspach" lasów sosnowych mogą w całości składać się z potomków Czarnych Kreoli, którzy zostali uwolnieni lub uciekli z plantacji na wschodzie. Chociaż Houston ma kreolską społeczność, w tym Kreolów, to jednak nie jest to jedyne miejsce, w którym mieszkają.W miastach Zachodniego Wybrzeża ludzie zrzeszają się poprzez sieci utrzymywane w kościołach katolickich, szkołach i salach tanecznych.

Na obszarach wiejskich plantacji i w niektórych dzielnicach Nowego Orleanu domy kreolskie są formą charakterystyczną dla regionu. Te domy łączą wpływy normańskie w linii dachu, a czasami historyczną konstrukcję z półdrewnem i bousillage (tynkowanie błotem i mchem), z wpływami karaibskimi widocznymi w gankach, odwróconych niższych liniach dachowych (fałszywe galerie), żaluzjowych drzwiach i oknach oraz podwyższonej konstrukcji. Większość domków kreolskich ma dwa pokoje szerokości, zbudowane z cyprysu z ciągłymi dachami spadzistymi i centralnymi kominami. Były one rozbudowywane i dekorowane w zależności od zamożności i potrzeb rodziny. Podstawowy dom kreolski, w szczególnościInne główne typy domów to kalifornijski bungalow, domy typu shotgun i domy mobilne. Spośród nich shotgun wykazuje szczególne cechy luizjańskie, które łączą go z mieszkaniami na Karaibach i w Afryce Zachodniej. Ma jeden pokój szerokości i dwa lub więcej pokoi długości. Chociaż domy typu shotgun są częstokojarzone z dzielnicami plantacji, często były gentryfikowane w budownictwie dla kreolskiej klasy średniej i innych poprzez poszerzenie, podwyższenie, wykończenie wiktoriańskim piernikiem i w inny sposób uczynienie ich bardziej fantazyjnymi niż niepomalowane szałasy z desek i listew niewolników i współdzielców. Wszystkie te formy domów i ich liczne odmiany, często malowane w głębokich kolorach podstawowych i bogatych pastelach, tworząwygląd środowiska zbudowanego w stylu kreolskim z Luizjany, który stał się symbolem całego regionu.