شناسایی. آفریقایی-ونزوئلایی ها با اصطلاحات اسپانیایی مشخص می شوند. هیچ کلمه ای از مشتقات آفریقایی استفاده نمی شود. "Afro-venezolano" در درجه اول به عنوان یک صفت استفاده می شود (به عنوان مثال، folklore afro-venezolano). "سیاه" عمومی ترین اصطلاح مرجع است. «مورنو» به افراد با پوست تیره‌تر و «مولاتو» به افرادی با پوست روشن‌تر اشاره دارد که معمولاً دارای میراث ترکیبی اروپایی و آفریقایی هستند. «پاردو» در دوران استعمار برای اشاره به بردگان آزاد شده یا بردگانی با پیشینه مخلوط اروپایی-آفریقایی استفاده می شد. «زامبو» به کسانی که دارای پیشینه مختلط بومی آفریقایی بودند اشاره داشت. «کریولو» که معنای استعماری خود یعنی «در ونزوئلا به دنیا آمدن» را حفظ کرده است، هیچ گونه وابستگی نژادی یا قومی را نشان نمی دهد.

مکان. بزرگترین جمعیت آفریقایی-ونزوئلا در منطقه بارلوونتو در حدود 100 کیلومتری شرق کاراکاس واقع شده است. بارلوونتو با مساحت 4500 کیلومتر مربع، چهار ناحیه از ایالت میراندا را پوشش می دهد. همچنین جوامع مهم آفریقایی-ونزوئلا در امتداد سواحل Carabobo (Canoabo، Patanemo، Puerto Cabello)، Distrito Federal (Naiguatá، La Sabana، Tarma و غیره)، Aragua (Cata، Chuao، Cuyagua، Ocumare de la Costa، و غیره)، و ساحل جنوب شرقی دریاچه ماراکایبو (Bobures، جبل الطارق، سانتا ماریا، و غیره). جیب‌های کوچک‌تری نیز در سوکره (کامپوما، گویریا)، منطقه جنوب غربی یاراکوی (فاریار) و کوه‌های میراندا (یاره) یافت می‌شوند. مهمجامعه آفریقایی-ونزوئلا نیز در ال کالائو، در جنوبی ترین ایالت بولیوار، جایی که معدنچیان از آنتیل فرانسه و بریتانیا در اواسط قرن نوزدهم ساکن شدند، یافت می شود.

وابستگی زبانی. اسپانیایی، زبان فتح، به شکل کرئولیزه شده صحبت می شود (سوجو 1986، 317332). کلمات آفریقایی به طور مکرر استفاده می شود، به ویژه در مورد ساز و رقص. اینها عمدتاً منشا بانتو و ماندینگ دارند (Sojo 1986, 95-108).

جمعیت شناسی. تخمین رسمی کسانی که اجداد "خالص" آفریقایی-ونزوئلایی دارند 10 تا 12 درصد کل جمعیت است (یعنی حدود 1.8 میلیون تا 2 میلیون). با این حال، شصت درصد از کل ونزوئلایی ها ادعای خون آفریقایی دارند و فرهنگ آفریقایی-ونزوئلا به عنوان یک مؤلفه مهم هویت ملی به رسمیت شناخته می شود.