قومیت ها: Casca، Kasa، Nahane، Nahani

Kaska، گروهی از سرخپوستان آتاپاسک زبان که نزدیک به Tahltan هستند، در شمال بریتیش کلمبیا و جنوب شرقی منطقه یوکان در کانادا زندگی می کنند. قبلاً به صورت نازک در یک منطقه گسترده پراکنده شده بود، اکنون اکثر آنها در چندین ذخیره گاه در منطقه زندگی می کنند. چهار باند یا زیرگروه وجود دارد: فرانسیس لیک، لیارد بالا، دیس ریور و نلسون ایندیان (تسلونا). امروزه اکثر کاسکوها به زبان انگلیسی نسبتاً مسلط هستند. در حال حاضر ممکن است تعداد 1200 کاسکا در ذخایر منطقه عمومی زندگی کنند.

تماس مستمر با وایت ها در اوایل قرن نوزدهم آغاز شد، زمانی که شرکت خلیج هادسون پست های تجاری را در فورت هالکت و مکان های دیگر تأسیس کرد. رسالت کاتولیک رومی و پروتستان از نیمه اول قرن بیستم در حال پیشرفت بوده است. یک هیئت کاتولیک رومی در مک‌دام کریک در ناحیه رودخانه دیس در سال 1926 تأسیس شد. امروزه اکثر کااسکا اسماً کاتولیک رومی هستند، اگرچه آنها به‌طور خاص معتقد نیستند. به نظر می رسد که بقایای کمی از دین بومی باقی مانده است، اکثر آنها با قرار گرفتن در معرض مسیحیت تغییر کرده اند.

به طور سنتی، کاسکا لژهای مخروطی پوشیده از خاک یا خزه را می ساختند که از تیرهای بسته بندی شده درست می شدند، و ساختمان هایی با قاب A که از دو تکه تکه در کنار هم قرار می گرفتند. در زمان های اخیر آنها بسته به فصل و فصل در کلبه های چوبی، چادرها یا خانه های فریمی مدرن زندگی می کردند.محل. امرار معاش سنتی مبتنی بر جمع آوری غذاهای گیاهی وحشی توسط زنان بود، در حالی که مردان شکار را با شکار (از جمله راندن کاریبو) و به دام انداختن تضمین می کردند. ماهیگیری منبع اصلی پروتئین است. با ظهور پست های تجاری و به دام انداختن خز، سیستم های تکنولوژیکی و معیشتی به طور اساسی تغییر کردند. فن‌آوری سنتی که مبتنی بر کار سنگ، استخوان، شاخ، شاخ، چوب و پوست بود، جای خود را به سخت‌افزار، لباس‌های مرد سفید پوست (به استثنای آن‌هایی که از پوست دباغی‌شده ساخته می‌شد) و سایر اقلام مادی که در ازای خز به دست می‌آمد، داد. سفرهای سنتی با کفش‌های برفی، سورتمه‌ها، قایق‌های پوستی و پوستی، گودال‌ها و قایق‌ها به طور کلی جای خود را به اسکوی‌ها و کامیون‌های موتوردار داده است، اگرچه هنوز هم از سورتمه‌های سگ و کفش‌های برفی در راه‌اندازی خطوط زمستانی استفاده می‌شود.

گروه محلی - عموماً یک گروه خانواده گسترده به اضافه افراد دیگر - بخشی از گروه بی شکل منطقه ای بود. فقط گروه موسیقی محلی سرپرست داشت. با این حال، «قبیله» کاسکا به عنوان یک کل، یک رئیس منصوب از سوی دولت دارد که کنترل سیاسی کمی دارد. اکثر کاسکوها متعلق به یک یا آن دو خانواده برون‌همسر به نام‌های کلاغ و گرگ هستند که به نظر می‌رسد وظیفه اصلی آنها آماده‌سازی برای دفن اجساد افراد متعلق به گروه مقابل بوده است.

کتابشناسی

هانیگمن، جان جی (1949). فرهنگ و اخلاق جامعه کاسکا. انتشارات دانشگاه ییل درانسان شناسی، نه. 40. New Haven، Conn.: گروه انسان شناسی، دانشگاه ییل. (بازنشر، فایلهای حوزه روابط انسانی، 1964.)

هانیگمن، جان جی. (1954). سرخپوستان کاسکا: بازسازی قوم نگاری. انتشارات دانشگاه ییل در انسان شناسی، شماره. 51. New Haven، Conn.: گروه مردم شناسی، دانشگاه ییل.

هانیگمن، جان جی (1981). "کاسکا." در هندبوک سرخپوستان آمریکای شمالی. جلد. 6، Subarctic، ویرایش شده توسط ژوئن هلم، 442-450. واشنگتن دی سی: موسسه اسمیتسونیان.