ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်များနှင့် အလေ့အကျင့်များ။ အိုင်ယာလန်ခရီးသွားများသည် ရိုမန်ကက်သလစ်ဘာသာဝင်များဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ကလေးများကို ကက်သလစ်ဘုရားကျောင်းတွင် ဆက်လက်မွေးမြူကြသည်။ သို့သော် တရားဝင်ညွှန်ကြားချက်မရှိခြင်းကြောင့် ခရီးသွားအများစုသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဘာသာရေးအလေ့အထများစွာကို ၎င်းတို့၏တရားပွဲများတွင် ပေါင်းစည်းခဲ့ကြသည်။ အထူးရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုအတွက် ရက်အတော်ကြာ ဆုတောင်းခြင်း သို့မဟုတ် နိုဗားစ်ကဲ့သို့သော အချို့သောသူများသည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို အတည်ပြုမည့်အစား အယူသီးမှုလက္ခဏာများပြသရန် သဘောထားရှိသောကြောင့် ချာ့ခ်ျမှ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်အားပေးမှုမရှိသော ရှေးကက်သလစ်အလေ့အကျင့်များဖြစ်သည်။ ခရီးသွား အမျိုးသမီးများ၏ ဘာသာရေးသည် အားကောင်းသော်လည်း အမျိုးသားများသည် ဝတ်ပြုဆုတောင်းပွဲများတွင် ပါဝင်သော်လည်း ဘုရားကျောင်းကို ပုံမှန်မတက်ကြပေ။ ခရီးသွားများအားလုံးသည် မွေးကင်းစကလေးများအဖြစ် နှစ်ခြင်းခံကြပြီး အသက်ရှစ်နှစ်ဝန်းကျင်တွင် ပထမဆုံးဆက်ဆံခြင်းကိုခံယူကြပြီး ဆယ့်သုံးနှစ်မှ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကြားတွင် အတည်ပြုကြသည်။ အမျိုးသမီးများသည် အစုလိုက်အပြုံလိုက် တက်ရောက်ကြပြီး မိတ်သဟာယ ခံယူကြပြီး ဘဝတစ်လျှောက်လုံး မကြာခဏ ၀န်ခံသွားကြသည်။ အမျိုးသားအများစုသည် အားလပ်ရက်များနှင့် အထူးပွဲများအတွက်သာ အစုလိုက်အပြုံလိုက်တက်ရောက်ကြသည်။ သက်ကြီးခရီးသွားအမျိုးသမီးများသည် "အပိုဆောင်းကျေးဇူးများ" သို့မဟုတ် အထူးရည်ရွယ်ချက်များအတွက် နေ့စဉ်အစုလိုက်အပြုံလိုက်တက်ရောက်ကြသည်။ ခရီးသွားများ အထူးသဖြင့် အမျိုးသမီးများသည် အရေးကြီးသောအစီအစဥ်အတိုင်း ဆုတောင်းကြသည့် အဓိကစိုးရိမ်မှု လေးခုရှိပါသည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသည်နှင့် သူတို့၏သမီးများ ကိုယ်ဝန်ရှိလာစေရန်၊ ခင်ပွန်း သို့မဟုတ် သားသမီးများ အရက်သောက်ခြင်းမှ ရပ်စဲခြင်း၊ မိသားစုအတွင်း ကျန်းမာရေးပြဿနာများ ပြေလည်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ပါစေ။ ခရီးသွား ယောက်ျားများ သည် အချိန် ပမာဏ ကြောင့် ဖြစ်သည်။လမ်းနှင့် မော်တော် ယာဉ်မတော်တဆမှုများကြောင့် သေဆုံးမှုများသည် ခရီးသွားအမျိုးသမီးများသည် အမျိုးသားများ ကျင့်သုံးသည့် လူမှုရေးအရ အရက်သောက်ခြင်းအဆင့်အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်ကြသည်။ အမျိုးသမီးများ၏ဖိအားပေးမှုကြောင့် အိုင်ယာလန်ခရီးသွားအမျိုးသားများသည် “ကတိကဝတ်ပြု” ခဲ့သည်။ ကတိကဝတ်ယူခြင်း သို့မဟုတ် သတ်သတ်မှတ်မှတ်အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အရက်ဖြတ်မည်ဟု ကတိပြုပြီး ဘုရားကျောင်းရှေ့တွင် သက်သေခံရန် ဒေသခံဘုန်းတော်ကြီးအား တောင်းဆိုကြသည်။ ဤအရာသည် ဘုရားကျောင်းအတွင်း၌ အခြားသက်သေများမပါဘဲ လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။

သေခြင်းနှင့် နောက်ဘဝ။ အိုင်ယာလန်ခရီးသွားများသည် ရိုမန်ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျက သွန်သင်သည့်အတိုင်း ဘဝနောက်ဆက်တွဲရှိကြောင်း ယုံကြည်ကြသည်။ ခရီးသွားများသည် ပင်မခေတ်ရေစီးကြောင်း ကက်သလစ်အတွေးအခေါ်နှင့် ကွဲပြားသည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ မယုံကြည်ကြပေ။ ယခင်က ခရီးသွားများ ဈာပနပွဲများကို ခရီးသွားများ တတ်နိုင်သမျှ လာရောက်နိုင်စေရန် တစ်နှစ်လျှင် တစ်ကြိမ် ကျင်းပခဲ့သည်။ ခရီးအကွာအဝေးမှ ခရီးသွားများသည် အလုပ်ရရှိရန် ၎င်းတို့၏ကျေးရွာများမှ ခရီးသွားရမည်ဖြစ်ပြီး အချို့သော မိသားစုများအတွက် အခြားခရီးသွားများက ကျင်းပသည့် လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကို တက်ရောက်ရန် ခက်ခဲစေသည်။ ဈာပနအစီအစဥ်များတွင် ခရီးသွားများအားလုံးပါဝင်ရန် အခက်အခဲနှင့် အသုဘစရိတ်များ တိုးမြင့်လာခြင်းကြောင့် ယခုအခါ လူသေဆုံးပြီး ခြောက်လအတွင်း အသုဘအခမ်းအနားများကို ကျင်းပလျက်ရှိသည်။ မကြာသေးမီက ခရီးသွားများသည် ၎င်းတို့၏ ဆွေမျိုးသားချင်းများကို ဒေသတွင်း သုဿာန်များတွင် စတင်မြှုပ်နှံထားသော်လည်း အိုင်ယာလန်ခရီးသွားများသည် ၎င်းတို့၏ဘိုးဘေးများအသုံးပြုသည့် သုသာန်များတွင် ၎င်းတို့၏သေဆုံးမှုများကို ဆက်လက်သင်္ဂြိုလ်ကြသည်။