အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းနှင့် စီးပွားဖြစ် လှုပ်ရှားမှုများ။ South Sulawesi သည် အင်ဒိုနီးရှားအရှေ့ပိုင်းအတွက် စပါးကျီအဖြစ် ဆောင်ရွက်ပေးပြီး ၎င်း၏စပါးစိုလွင်ပြင်သည် Bugis ၏ဗဟိုချက်မဖြစ်သည်။ အစိုးရ၏ စပါးပြင်းထန်မှု အစီအစဉ်များသည် လယ်သမားများအား ဓာတ်မြေသြဇာနှင့် ပိုးသတ်ဆေးများ ပြင်းထန်စွာ သွင်းအားစုများဖြင့် နေရာတိုင်းနီးပါးတွင် အံ့ဖွယ်စပါးမျိုးများအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ လယ်ထွန်ခြင်းနှင့် ထွန်ယက်ရန်အတွက် အချို့လယ်သမားများသည် ကျွဲ၊ နွားများကို အသုံးပြုနေကြဆဲဖြစ်ပြီး အချို့မှာ လယ်ထွန်စက်များကို အားကိုးကာ စက်ယန္တရားလုပ်ငန်းများ ပိုမိုလုပ်ဆောင်လာကြသည်။ ကြီးမားသော တိရစ္ဆာန်များအပြင် အိမ်ထောင်စုအများစုသည် ကြက်များကို မွေးမြူကြသည်။ ငယ်ရွယ်သော ယောက်ျားလေးများသည် ဘဲများကို ကျောခိုင်းကာ မွေးမြူကြသည်။ တံစဉ်သည် လက်ချောင်းဓား ( ani-ani ) ကို အစားထိုးခဲ့ပြီး ထုံးတမ်းစဉ်လာအရ အရေးပါသော ကောက်ညှင်းမျိုးများကို ရိတ်သိမ်းရန် အစားထိုးခဲ့သည်။ အချို့ဒေသများတွင် ဆွေမျိုးများနှင့် သူငယ်ချင်းအုပ်စုများသည် အစုလိုက်အပြုံလိုက် ရိတ်သိမ်းရန် စုရုံးနေကြသော်လည်း၊ မြေယာမဲ့ မကာဆာရီစ်နှင့် မန်ဒါရီနှင့် ရွှေ့ပြောင်း Javanese ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သည့် ဂျဗားလူမျိုးများမှ ရိတ်သိမ်းခြင်းများကို ပိုမိုလုပ်ဆောင်လာကြသည်။ နောက်ဆုံးအုပ်စုနှစ်စုကိုလည်း စိုက်ပျိုးအဖွဲ့များအဖြစ် ငှားရမ်းထားသည်။ Coastal Bugis သည် Makassar ရေလက်ကြားနှင့် အရိုးပင်လယ်ကွေ့တွင် လှေများဖြင့် တံငါသည်များအဖြစ် လုပ်ကိုင်ကြပြီး ငါးကန်ငါးမွေးမြူခြင်းတွင် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ကြသည်။ မွေးရပ်မြေအပြင်ဘက်တွင် Bugis သည် စပါးစိုလယ်ကွင်းများဖွင့်ရန်အတွက် လူသိများသော်လည်း အုန်းထန်း၊ လေးညှင်းပင်များ၊ ငရုတ်ကောင်းပင်များနှင့် အခြားငွေသားသီးနှံစိုက်ခင်းများ ကိုလည်း တီထွင်ခဲ့သည်။

စက်မှုအနုပညာ။ စက်ပြင်ဆရာ၊ စက်ပြင်ဆရာနှင့် အခြား အထူးကျွမ်းကျင်သူများသည် တစ်ခါတစ်ရံတွင် နေထိုင်ကြသည်။ရွာများတွင် လေ့ကျင့်ကြသော်လည်း မကြာခဏဆိုသလို မြို့နှင့်မြို့များတွင် စုပြုံနေပါသည်။ Bugis အမျိုးသမီးများသည် အိမ်တွင်းလုပ်ငန်းအဖြစ် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည့် ပိုးထဘီယက်လုပ်ခြင်းတွင် ကျွမ်းကျင်လာမည်ဟု မျှော်လင့်ရသည်။ တရုတ်နိုင်ငံသည် မြို့ကြီးများတွင် စီးပွားရေးနှင့် စက်မှုလုပ်ငန်းဆိုင်ရာ အခန်းကဏ္ဍများစွာကို လုပ်ဆောင်ကြပြီး ထိုဒေသတွင် လူသိများသည့် အနုစိတ်သော ငွေထည်များကို ပြုလုပ်ကြသည်။

ကုန်သွယ်မှု။ Bugis သည် ကျွန်းစုတစ်ဝှမ်းရှိ ကုန်သည်များအဖြစ် ကျော်ကြားပြီး စက်ဘီးတာယာများ၊ သစ်သား၊ အိမ်သုံးအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများနှင့် ရိုးရာဒီဇိုင်းသင်္ဘောငယ်များ (ဥပမာ pinisi နှင့် paduwakang တို့၏ ကုန်သေတ္တာများကို အောင်မြင်စွာ ဆက်လက်ပို့ဆောင်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ) ၊ ယခု မော်တော်ယာဥ် ပြုလုပ်ထားသည်။ Sulawesi မှ Irian Jaya အထိ ဝေးလံခေါင်သီသော အတွင်းပိုင်းဒေသအများအပြားတွင် Bugis သည် တစ်ခုတည်းသောကျေးရွာ စျေးဆိုင်များကို ဖွင့်လှစ်ထားသည်။ ပျံကျဈေးသည်များအနေနှင့် Bugis သည် အထည်၊ ၀တ်စုံလက်ဝတ်ရတနာများနှင့် အခြားကုန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းချပါသည်။ မြို့တော်ဆိုင်များတွင် အီလက်ထရွန်းနစ်ပစ္စည်းများကဲ့သို့သော အရင်းအနှီးများသော ကုန်ပစ္စည်းများ ဖြန့်ဖြူးမှုကို တရုတ်က ထိန်းချုပ်ထားသော်လည်း Bugis သည် မြို့ပြနှင့် ကျေးလက်ဈေးများတွင် ငါး၊ ဆန်၊ အထည်နှင့် ကုန်စည်အသေးစားများကို အဓိကရောင်းချနေပါသည်။ အမျိုးသမီးများသည် ကျေးလက်ဈေး ကွက်များ လှည့်ပတ်ရာတွင် အထူးသဖြင့် စားသောက်ကုန်များ တွင် ထိုကဲ့သို့သော ကုန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းချသူများဖြစ်သည်။

အလုပ်သမားဌာနခွဲ။ အမျိုးသားများသည် လယ်ကွင်းများတွင် အလုပ်အဆင့် အများစုကို လုပ်ဆောင်ကြသော်လည်း ရိတ်သိမ်းအဖွဲ့များသည် လိင်နှစ်မျိုးလုံးဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးများသည် ငှက်များကို ကာကွယ်ခြင်းကဲ့သို့သော နယ်ပယ်များတွင် အသေးစားအလုပ်များကို လုပ်ဆောင်ကြသည်။ အိမ်တွင်းမှု ချက်ပြုတ်ခြင်း နှင့် ကလေးထိန်းခြင်း စသည့် အလုပ်များအပြင် အမျိုးသမီးများလည်း ပါ၀င်သည်။ပိုးထဘီ ယက်လုပ်ရန် မျှော်မှန်းထားသည်။ Bugis အမျိုးသမီး အများအပြားသည် စျေးကွက်ရှိ စားသောက်ကုန်များနှင့် အခြားကုန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းချသူများအဖြစ် ဆောင်ရွက်ကြပြီး ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ရောင်းချမှုမှရရှိသော ၀င်ငွေကို ထိန်းချုပ်ထားသည်။ ကွာရှင်းပြတ်စဲလေ့ရှိသော အမျိုးသမီးများသည် ပျံတက်ရောင်းစားသူများလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

မြေယာပိုင်ဆိုင်ခွင့်။ စပါးစိုက်ဧရိယာများတွင် ၁ ဟက်တာအောက် သေးငယ်သော မြေကွက်များကို ယနေ့တိုင် တွေ့ရှိနေရသော်လည်း ခေတ်မီခြင်းများကြောင့် မြေယာမဲ့မှုများ တိုးပွားလာပါသည်။ လယ်သမားအများစုသည် စပါးရိတ်သိမ်းခြင်း၏ အပိုင်းတစ်ပိုင်းကို သိမ်းဆည်းထားနိုင်စေကာ ၎င်းတို့အား မျှဝေစိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ပိုမိုကောင်းမွန်သောမြေများ (ဥပမာ နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာ ဆည်မြောင်းဖြင့်) မြေပိုင်ရှင်အား အချိုးအစားပိုမိုရရှိစေပါသည်။ ထိုသို့သော အစီအစဉ်များသည် ကုန်းပေါ်မှ မှူးမတ်များ၏ အစဉ်အလာကို ၎င်းတို့၏ နောက်လိုက်များအား လယ်မြေများ အသုံးပြုခွင့်ပေးသည့် အစဉ်အလာကို ဆက်လက် တည်ရှိနေပါသည်။ မြေယာမဲ့မှုများကြောင့် မြို့ကြီးများသို့ မြို့ပတ်ရထား ရွှေ့ပြောင်းမှုများ တိုးပွားလာကာ တောင်ဆူလာဝေစီမြို့အပြင် တောကန္တာရဒေသများသို့ ရွှေ့ပြောင်းမှုများ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီး လယ်ကွင်းများ ဖွင့်လှစ်နိုင်ခဲ့သည်။