Geleneksel olarak, yayla evleri izole edilmiş ve ormanlık geçitlerde gizlenmiş olma eğilimindeydi, bahçeler ve meyve ağaçları bitişikti. Köyler, oğullar evlendikçe ve babalarının yakınında evler kurdukça gelişti; bu nedenle köyler veya köy içindeki gruplar, ortak bir çimenliğin etrafındaki ev kümelerinden oluşur ve sakinlerinin hepsi tek bir soyadı paylaşırdı. Bireysel evler çekirdek veyaBu tür evler geleneksel olarak tek katlı dal örgü yapılardı, ancak günümüzde tuğla ve beton bloklar popülerdir ve birçok ev iki katlıdır. Evlerde genellikle insanların iyi havalarda çok zaman geçirdiği kavisli ahşap korkuluklu verandalar ve balkonlar vardır. Zemin kattaki mutfak geleneksel olarakOcağın üzerine zincirle asılmış büyük bir tencerenin hakim olduğu mutfakta, ailenin temel gıdası olan darı lapası pişirilirdi. Ayrıca, yulaf lapası dilimlerinin doğrudan üzerine serildiği uzun bir ahşap masa olurdu. Abhazlar mutfak kapısını kapatmayı kaba bir davranış olarak görürlerdi çünkü bu, ailenin yoldan geçen misafirlere misafirperverlik göstermeye istekli olmadığı anlamına gelirdi.Üst katta en az bir oda genellikle eğlence ve hediyelerin sergilenmesi için ayrılır. Eski bir evi daha yenisiyle değiştirmek yerine, bir aile farklı büyüklük ve dönemlerdeki evleri yan yana tutmayı seçebilir; en yenisi misafirlere ayrılırken, en eskisi - büyükanne ve büyükbabanın evi - halaBugün büyük köylerde bile, baba tarafından akraba olan insanlar komşu evlerde yaşamakta, ekonomik olarak işbirliği yapmakta ve aile tapınaklarını (genellikle ağaçlar veya dağlar) tanımaktadır. Belirli türden işleri yapmalarının yasak olduğu kendi kutsal günleri ve kendi mezarlıkları vardır. Geçmişte bu soylar ve onların ihtiyar heyetleri ana siyasi varlıkları oluşturuyorduGudauta ve maden kasabası T'q'varchal hariç, tüm büyük şehirler kıyıdadır ve Abhazlar azınlıkta olmak üzere birçok etnik gruptan insan yaşamaktadır. 1980 yılında başkent Sohumi'nin nüfusu 117.000 idi.