Galiçyalılar - Giriş, Konum, Dil, Folklor, Din, Başlıca Bayramlar, Geçiş Törenleri

 Galiçyalılar - Giriş, Konum, Dil, Folklor, Din, Başlıca Bayramlar, Geçiş Törenleri

Christopher Garcia

PRONUNCIATION: guh-LISH-uhns

ALTERNATIF ISIM: Gallegos

KONUM: Kuzey İspanya

NÜFUS: 2.7 milyon

DİL: Gallego; Kastilya İspanyolcası

DİN: Roma Katolikliği

1 - GIRIŞ

Galiçya, İspanya'da ulusal dil olan Kastilya İspanyolcasına ek olarak kendi resmi dilleri olan üç özerk bölgeden biridir. Galiçyalıların diline Gallego denir ve Galiçyalılar genellikle Gallegos olarak anılır. Galiçyalılar, İspanya'nın ikinci dalga Kelt istilacılarının (Britanya Adaları ve Batı Avrupa'dan) soyundan gelmektedir.MÖ 400'lerde Pirene dağlarına yerleştiler. MÖ ikinci yüzyılda gelen Romalılar, Galiçyalılara Latince'den türetilen isimlerini verdiler gallaeci.

Galiçya ilk olarak MS beşinci yüzyılda Cermen Suevi kabilesi tarafından bir krallık olarak birleştirildi. 813 yılında Compostela'da Aziz James (Santiago) tapınağı kuruldu. Avrupa'nın dört bir yanındaki Hıristiyanlar, dünyanın en önemli hacı tapınaklarından biri olarak kalan bölgeye akın etmeye başladı. On beşinci yüzyılda Kral Ferdinand ve Kraliçe Isabella yönetiminde İspanyol eyaletlerinin birleşmesinden sonra,Galiçya, güneydeki Kastilya'daki siyasi merkezden coğrafi olarak izole edilmiş yoksul bir bölge olarak varlığını sürdürdü. Yoksullukları sık sık yaşanan kıtlıklarla daha da kötüleşti. 1492'de Yeni Dünya'nın keşfiyle birlikte bölgeden çok sayıda insan göç etti. Bugün Arjantin'de Galiçya'nın kendisinden daha fazla Galiçyalı yaşıyor.

Francisco Franco'nun kendisi de bir Galiçyalı olmasına rağmen, diktatörlük rejimi (1939-75) bölgenin siyasi ve kültürel özerklik yönündeki hareketlerini bastırmıştır. Ancak Franco'nun ölümünden ve İspanya'da demokratik bir rejimin (parlamenter monarşi) kurulmasından bu yana Galiçya dili ve kültürü yeniden canlanmıştır. Büyüyen turizm endüstrisi bölgenin ekonomik görünümünü iyileştirmiştir.

2 - KONUM

Galiçya, İber yarımadasının kuzeybatı köşesinde yer almaktadır. Bölge kuzeyde Biscay Körfezi, batıda Atlantik Okyanusu, güneyde Mió Nehri (Portekiz ile sınırı belirler) ve doğuda Leon ve Asturias ile sınırlanmıştır. Galiçya'nın kıyı şeridi bir dizi doğal haliç içerir (rías) Bölgenin ılıman, yağışlı, deniz iklimi, güney İspanya'nın kuru ve güneşli topraklarıyla keskin bir tezat oluşturmaktadır. Galiçya nüfusunun yaklaşık üçte biri kentsel alanlarda yaşamaktadır.

3 - DİL

Galiçyalıların çoğu hem İspanya'nın ulusal dili olan Kastilya İspanyolcasını hem de kendi resmi dilleri olan Gallego'yu konuşur. Gallego, Franco'nun diktatörlük yönetiminin sona ermesinden sonra Galiçya'nın özerk bir bölge statüsü kazanmasından bu yana çok daha geniş bir kullanım alanına sahip olmuştur. Katalanca ve Kastilya dili gibi Gallego da bir Roman dilidir (Latin kökenli bir dil).On dördüncü yüzyılda farklılaşmaya başlamışlardır. Günümüzde ise hala birbirlerine benzemektedirler.

4 - FOLKLORE

Galiçya folkloru, yaşam döngüsünün farklı aşamaları ve olaylarıyla ilgili birçok tılsım ve ritüel içerir. Popüler batıl inançlar bazen Katoliklikle birleşir. Örneğin, nazarı uzaklaştırdığı düşünülen muskalar (tılsımlar) ve ritüel nesneler genellikle dini bir ayin alanının yakınında bulunur. Doğaüstü güçler çeşitli varlıklara atfedilir. Bunlar arasında şunlar bulunur meigas, sağlık ve romantizm iksirleri sağlayıcıları; kâhinler barajeras ve kötülük Brujas, ya da cadılar. Popüler bir söz vardır: Eu non creo nas bruxas, pero habel-as hainas! (Cadılara inanmıyorum ama varlar!).

5 - DİN

İspanya'nın diğer bölgelerindeki komşuları gibi Galiçyalıların da büyük çoğunluğu Roma Katoliğidir. Kadınlar erkeklerden daha dindar olma eğilimindedir. Galiçya'da çok sayıda kilise, türbe, manastır ve diğer dini öneme sahip yerler bulunmaktadır. En önemlisi La Coruña eyaletindeki Santiago de Compostela'daki ünlü katedraldir. Santiago dünyanın en büyük hac mabetlerinden biri olmuşturKatolik Kilisesi'nin ruhani merkezleri olarak sadece Roma ve Kudüs tarafından geçilmiştir. Yerel efsaneye göre, bir çoban Aziz James'in kalıntılarını MS 813 yılında burada keşfetmiştir. Katolikliğin Galiçya kültüründe oynadığı merkezi rol, Galiçya'da bulunan yüksek taş haçlarda da görülmektedir. cruceiros bölge genelinde bulunur.

6 - BÜYÜK TATİLLER

Galiçyalılar Hıristiyan takviminin belli başlı bayramlarını kutlarlar. Buna ek olarak, çeşitli azizlerin festivallerini de kutlarlar. verbenas dini bayramların arifesinde düzenlenir. Birçok Galiçyalı da hac ziyaretlerine katılır. romer'as Seküler (dini olmayan) bayramlar arasında Catoira'daki "Vikinglerin Karaya Çıkışı" da yer almaktadır. Bu bayram, onuncu yüzyılda bir Viking filosunun yaptığı saldırıyı anmakta ve yeniden canlandırmaktadır.

7 - GEÇİŞ TÖRENLERİ

Vaftiz, ilk komünyon ve evliliğin yanı sıra, çoğu İspanyol için olduğu gibi Galiçyalılar için de askerlik hizmeti bir geçiş töreni olarak kabul edilebilir. Bu olayların ilk üçü, çoğu durumda ailenin cömertliğini ve ekonomik durumunu gösterdiği büyük ve pahalı sosyal toplantılara vesile olur. Quintos Aynı kasaba ya da köyden aynı yıl içinde askere giden genç erkeklerdir. Komşularından para toplayarak partiler düzenleyen ve kızlara serenat yapan sıkı sıkıya bağlı bir grup oluştururlar. 1990'ların ortalarında zorunlu askerlik süresi büyük ölçüde azaltılmıştı. Hükümet zorunlu askerlik yerine tamamen gönüllülerden oluşan bir ordu kurmayı planlıyordu.

8 - İLIŞKILER

Galiçya, her daim yağan yağmurun, sisin ve yemyeşil doğanın hüküm sürdüğü dağlık bir bölgedir. Bölgeyle özdeşleşen ruh hali, Keltlerin hayalperestliği, melankolisi ve doğaüstüne olan inancıdır. morriña- Birçok Galiçya göçmeninin uzak anavatanlarına duydukları nostalji ile ilişkilendirilen Galiçyalılar, bölgelerinin dört ana şehrini şu sözle tanımlamayı severler: Coruña se divierte, Pontevedra duerme, Vigo trabaja, Santiago reza (Coruña eğlenir, Pontevedra uyur, Vigo çalışır ve Santiago dua eder).

9 - YAŞAM KOŞULLARI

Şehir sakinleri genellikle ya eski granit evlerde ya da daha yeni tuğla veya beton çok katlı apartmanlarda yaşarlar. Büyük şehirlerin dışında, Galiçyalıların çoğu kendi evlerine sahiptir. 31.000 kadar küçük yerleşim biriminde yaşarlar. aldeas. Her aldeada 80 ila 200 kişi yaşamaktadır. Aldealar genellikle granitten yapılmış tek ailelik evlerden oluşmaktadır. Hayvanlar ya zemin katta ya da yakındaki ayrı bir yapıda tutulmaktadır. Portekiz tarafından kuşatılan Galiçya, tarihsel olarak topraklarını genişletememiştir. Sonuç olarak, sakinleri nüfus arttıkça topraklarını sürekli olarak daha küçük işletmelere bölmek zorunda kalmıştır.Köy çiftlik evleri, granit tahıl ambarlarının varlığıyla ayırt edilir. hórreos Şalgam, biber, mısır, patates ve diğer ürünler yetiştiriliyor. Çatılardaki haçlar hasat için fiziksel olduğu kadar ruhani koruma da talep ediyor.

10 - AİLE YAŞAMI

Çekirdek aile (ebeveynler ve çocuklar) Galiçya'daki temel aile birimidir. Yaşlı büyükanne ve büyükbabalar, her ikisi de hayatta olduğu sürece genellikle bağımsız yaşarlar. Dullar, çocuklarının ailelerinin yanına taşınma eğiliminde olsalar da, dullar mümkün olduğu sürece kendi başlarına kalma eğilimindedirler. Ancak, Galiçyalılar genellikle kendi köylerinden taşındıkları veya bölgeyi terk ettikleri için bu durum daha az sıklıkta görülürEvli kadınlar hayatları boyunca kendi soyadlarını korurlar. Çocuklar babalarının soyadını alırlar, ancak annelerinin soyadını eklerler. Galiçyalı kadınlar nispeten yüksek derecede bağımsızlık ve sorumluluk sahibidirler. Genellikle tarım veya ticarette erkeklerle aynı tür işleri yaparlar. Galiçyalı kadınların dörtte üçünden fazlası ücretli bir işte çalışmaktadır.Erkekler bu alanlarda yardımcı olsalar da, ev işleri ve çocuk yetiştirme sorumluluğu erkeklere aittir.

11 - GİYİM

İspanya'nın diğer yerlerindeki insanlar gibi Galiçyalılar da modern Batı tarzı kıyafetler giyerler. Ilıman, yağışlı, deniz iklimi, özellikle kış aylarında güneydeki komşularının giydiğinden biraz daha ağır giyinmeyi gerektirir. Tahta ayakkabılar, bölgenin iç kesimlerinde yaşayan kırsal kesim sakinleri arasında geleneksel bir kıyafet öğesidir.

12 - GIDA

Galiçya mutfağı İspanya'da oldukça saygındır. En çarpıcı malzemesi deniz tarağı, ıstakoz, midye, büyük ve küçük karides, istiridye, istiridye, kalamar, birçok yengeç türü ve kaz midyesi (görsel olarak çekici olmayan Galiçya lezzeti percebes). Ahtapot da tuz, kırmızı biber ve zeytinyağı ile terbiye edilmiş bir favoridir. Empanadas, Popüler bir spesiyalite olan empanada, et, balık ya da sebze dolgulu büyük, lapa lapa turtalar. Favori empanada dolguları arasında yılan balığı, lamprey (bir tür balık), sardalya, domuz eti ve dana eti yer alıyor. Caldo gallego, Şalgam, lahana veya yeşillik ve beyaz fasulye ile yapılan bir et suyu, bölge genelinde yenir. Tapas (meze) barları İspanya'nın diğer yerlerinde olduğu gibi Galiçya'da da popülerdir. tetilla Popüler tatlılar arasında bademli tartlar (tarta de Santiago) bölgesel bir uzmanlık alanıdır.

13 - EĞİTİM

İspanya'nın diğer bölgelerinde olduğu gibi Galiçya'da da eğitim ücretsizdir ve altı ile on dört yaş arasında zorunludur. O dönemde birçok öğrenci üç yıllık bachillerato (Daha sonra bir yıl üniversiteye hazırlık eğitimi ya da mesleki eğitim alabilirler. Galiçya dili olan Gallego, ilkokuldan üniversiteye kadar her seviyede öğretilmektedir. İspanya'daki çocukların yaklaşık üçte biri, çoğu Katolik Kilisesi tarafından yönetilen özel okullarda eğitim görmektedir.

14 - KÜLTÜREL MİRAS

Galiçya'nın edebi ve müzikal mirası Ortaçağ'a (MS 476-c.1450) kadar uzanır. 13. yüzyılda yaşamış Martin Codax adlı bir ozanın Gallegan şarkıları günümüze ulaşan en eski İspanyol şarkıları arasındadır. Aynı dönemde Kastilya ve Leon kralı X. Alphonso da Cántigas de Santa María Her biri kendi müziği eşliğinde Meryem Ana'ya yazılmış 427 şiirden oluşan bu eser, Avrupa Ortaçağ müziğinin günümüze kadar icra ve kayıtlarda korunmuş bir başyapıtıdır. Galiçya lirik ve saray şiiri on dördüncü yüzyılın ortalarına kadar gelişmiştir.

Son zamanlarda Galiçya'nın en tanınmış edebi figürü on dokuzuncu yüzyıl şairi Rosal'a de Castro olmuştur. Şiiri, yaklaşık olarak aynı dönemde yaşamış ve yazmış olan Amerikalı şair Emily Dickinson ile karşılaştırılmıştır. Yirminci yüzyılda Galiçya'da ün kazanmış yazarlar arasında şair Manuel Curros Enríquez ve Ramón María del Valle-Inclán bulunmaktadır.

15 - İSTIHDAM

Galiçya ekonomisine tarım ve balıkçılık hakimdir. Bölgenin küçük çiftliklerine minifundios, mısır, şalgam, lahana, küçük yeşil biber üretir. pimientas de Padrón İspanya'nın en iyisi olduğu söylenen patatesler ve elma, armut ve üzüm gibi meyveler. Traktörler yaygın olsa da, öküzlerin çektiği sabanlar ve tahta tekerlekli ağır arabalar bölgede hala görülebilmektedir. Hasadın çoğu hala elle yapılmaktadır. Geleneksel olarak Galiçyalılar genellikle iş aramak için göç etmiş ve birçoğu geri dönmek için para biriktirmiştir. Geri dönenler genellikle iş hayatına atılmaktadır,Galiçya'da ayrıca tungsten, kalay, çinko ve antimon madenciliğinin yanı sıra tekstil, petrokimya ve otomobil üretimi de desteklenmektedir. Özellikle pitoresk Atlantik kıyısı boyunca büyüyen bir turizm endüstrisi de bulunmaktadır.

16 - SPOR

İspanya'nın diğer bölgelerinde olduğu gibi, en popüler spor futbol (fútbol) Basketbol ve tenis de seyirci sporları olarak popülerlik kazanmaktadır. Katılımcı sporlar arasında avcılık ve balıkçılık, yelken, bisiklet, golf, binicilik ve kayak yer almaktadır.

17 - REKREASYON

İspanya'nın diğer bölgelerinde yaşayan insanlar gibi Galiçyalılar da bölgenin çok sayıdaki tapas Hafif bir yemek ve içecek satın alabilecekleri (meze) barlar. Güzel kırsal bölgelerindeki dağlar, haliçler ve plajlar, açık hava rekreasyonu için bol miktarda kaynak sağlamaktadır.

18 - EL SANATLARI VE HOBİLER

Galiçyalı zanaatkârlar seramik, ince porselen, jet ( azabache- cilalanabilen ve takılarda kullanılabilen sert, siyah bir kömür türü), dantel, ahşap, taş, gümüş ve altın. Bölgenin halk müziği, vokal ve enstrümantal performanslarda beğenilmektedir. Halk dansları da popülerdir. Eşlik, gayda benzeri Galiçya ulusal enstrümanı olan Gaita Bu da Galiçya halkının Kelt kökenlerini yansıtmaktadır.

19 - SOSYAL SORUNLAR

Galiçya, İspanya'nın en yoksul bölgelerinden biridir. Tarihsel olarak, sakinlerinin çoğu daha iyi bir yaşam arayışıyla göç etmiştir. Sadece 1911 ve 1915 yılları arasında, tahminen 230.000 Galiçyalı Latin Amerika'ya taşınmıştır. Galiçyalılar, İspanya'nın tüm büyük şehirlerinin yanı sıra Fransa, Almanya ve İsviçre'de yeni evler bulmuşlardır. 20. yüzyılda Arjantin'in Buenos Aires şehrine çok sayıda kişi göç etmiştir.yüzyılda Arjantinliler İspanya'dan gelen tüm göçmenleri gallegos (Galiçyalılar) Son yıllarda yaşanan göreceli refah dönemi, göçün yılda 10.000 kişinin altına düşmesine neden olmuştur.

20 - KAYNAKÇA

Facaros, Dana ve Michael Pauls. Kuzey İspanya. Londra, İngiltere: Cadogan Books, 1996.

Lye, Keith. İspanya Pasaportu. New York: Franklin Watts, 1994.

Schubert, Adrian. İspanya'nın Toprakları ve İnsanları. New York: HarperCollins, 1992.

Valentine, Eugene, ve Kristin B. Valentine. "Galiçyalılar." Dünya Kültürleri Ansiklopedisi ( Avrupa ). Boston: G. K. Hall, 1992.

WEB SİTELERİ

İspanya Dışişleri Bakanlığı. [Online] Available //www.docuweb.ca/SiSpain/ , 1998.

Ayrıca bakınız: Tarih ve kültürel ilişkiler - Türkmenler

İspanya Turizm Ofisi. [Online] Available //www.okspain.org/ , 1998.

Ayrıca bakınız: Din ve ifade kültürü - Klamath

World Travel Guide. Spain. [Online] Available //www.wtgonline.com/country/es/gen.html , 1998.

Christopher Garcia

Christopher Garcia, kültürel çalışmalara tutkuyla bağlı deneyimli bir yazar ve araştırmacıdır. Popüler blog World Culture Encyclopedia'nın yazarı olarak, görüşlerini ve bilgilerini küresel bir izleyici kitlesiyle paylaşmaya çalışıyor. Antropoloji alanında yüksek lisans derecesi ve kapsamlı seyahat deneyimi ile Christopher, kültürel dünyaya benzersiz bir bakış açısı getiriyor. Yemek ve dilin inceliklerinden sanat ve dinin nüanslarına kadar, makaleleri insanlığın çeşitli ifadelerine büyüleyici bakış açıları sunuyor. Christopher'ın ilgi çekici ve bilgilendirici yazıları çok sayıda yayında yer aldı ve çalışmaları, kültürel meraklıların giderek artan bir takipçi kitlesini cezbetti. İster eski uygarlıkların geleneklerini, ister küreselleşmedeki en son trendleri araştırıyor olun, Christopher kendini insan kültürünün zengin dokusunu aydınlatmaya adamıştır.