Sosyal Organizasyon. İnsanlar kendi toplumlarını ortak bir dili, kültürü ve bölgeyi paylaşan ve komşu halklardan keskin bir şekilde ayrılan bir akraba topluluğu olarak görürler. Politik bedeni kabaca ikiye bölen, üyeleri dostça bir rekabet sürdüren yerleşim birimleri vardır. Nüfus ayrıca toprak sahibi soylara bölünmüştür; bu grupların erkekleri eskiden erkeklerin kulüp evlerini oluşturuyordu.faaliyetler arasında atalara ait kült ritüelleri ve tatlı patates ve domuzların rekabetçi dağıtımının gerektirdiği pek de dostane olmayan rekabetler ve başka bir grubun neden olduğu ölüm ya da yaralanma için intikam -ya da tazminat- alma yer alıyordu. Bununla birlikte, Sio sosyal yaşamının büyük bir kısmı, bu grupların üyelerini birbirine bağlamaya hizmet eden ilişkilere, yani akrabalar, anneamcalar ve yeğenler ve yaşıtlar (eskiden, gençken birlikte inisiyasyon geçirmiş erkekler).

Siyasi Organizasyon. Geleneksel liderler bir dizi atfedilen ve elde edilen rolü bir araya getiriyordu. Birincisi, ilk doğan oğullar, kulüp liderleri ve soy başkanlarıydılar. İkincisi, bahçecilik, zanaatkârlık, ticaret, hitabet, diplomasi, savaş becerisi, rekabetçi ziyafet ve öğrenmede üstün performans göstermeleri bekleniyordu. Bu çeşitli faaliyetlerde üstün başarı gösterenler, elbetteeşleri ve destekçileri, toplumun genelinde nüfuz sahibi olan gerçek büyük adamlardı.

Sosyal Kontrol. Antisosyal ve şiddet içeren davranışlar şu şekilde ele alınıyordu: silahla savaşmak yerine tazminat talep etme ve kabul etme eğilimi; özellikle nüfuzlu liderler tarafından dile getirilen kamuoyunun ağırlığı; ve ataların hayaletleri tarafından cezalandırılma korkusu.

Çatışma. Sio'nun ticarette çoğunlukla barışçıl ilişkiler içinde olduğu ada ve kıyı komşularının aksine iç kesimlerdeki halklar geleneksel düşmanlarıydı. Askeri duruşları öncelikle savunmaya yönelikti; ada köyü doğal bir savunma sağlıyordu ve uzak bahçeler akıncı gruplarıyla başa çıkabilecek kadar büyük birlikler tarafından işleniyordu.