Galiciërs - Introductie, Locatie, Taal, Folklore, Religie, Belangrijkste feestdagen, Overgangsrituelen

 Galiciërs - Introductie, Locatie, Taal, Folklore, Religie, Belangrijkste feestdagen, Overgangsrituelen

Christopher Garcia

PRONUNCIATIE: guh-LISH-uhns

ALTERNATIEVE NAAM: Gallegos

LOCATIE: Noord-Spanje

POPULATIE: 2,7 miljoen

TAAL: Gallego; Spaans Castiliaans

RELIGIE: Rooms-katholicisme

1 - INLEIDING

Galicië is een van de drie autonome regio's in Spanje die hun eigen officiële talen hebben naast het Castiliaans Spaans, de nationale taal. De taal van de Galiciërs heet Gallego, en de Galiciërs zelf worden vaak Gallegos genoemd. De Galiciërs stammen af van de tweede golf van Keltische indringers in Spanje (van de Britse eilanden en West-Europa) die over deDe Romeinen, die in de tweede eeuw voor Christus arriveerden, gaven de Galiciërs hun naam, afgeleid van het Latijnse gallaeci.

Galicië werd voor het eerst als koninkrijk verenigd door de Germaanse Suevi-stam in de vijfde eeuw na Christus. Het heiligdom van Sint Jacobus (Santiago) werd in 813 in Compostela opgericht. Christenen uit heel Europa begonnen massaal naar de plek te trekken, die een van de belangrijkste pelgrimsoorden ter wereld is gebleven. Na de eenwording van de Spaanse provincies onder koning Ferdinand en koningin Isabella in de vijftiende eeuw,Galicië bestond als een arme regio, geografisch geïsoleerd van het politieke centrum in Castilië in het zuiden. Hun armoede werd verergerd door frequente hongersnoden. Met de ontdekking van de Nieuwe Wereld in 1492, emigreerden grote aantallen uit de regio. Vandaag de dag zijn er meer Galiciërs in Argentinië dan in Galicië zelf.

Hoewel Francisco Franco zelf een Galiciër was, onderdrukte zijn dictatoriale regime (1939-75) de stappen van de regio in de richting van politieke en culturele autonomie. Sinds zijn dood en de installatie van een democratisch regime (parlementaire monarchie) in Spanje, heeft er echter een opleving van de Galicische taal en cultuur plaatsgevonden. Een groeiende toeristenindustrie heeft de economische vooruitzichten van de regio verbeterd.

2 - LOCATIE

Galicië ligt in de noordwestelijke hoek van het Iberisch schiereiland. De regio wordt begrensd door de Golf van Biskaje in het noorden, de Atlantische Oceaan in het westen, de rivier de Mió in het zuiden (die de grens met Portugal aangeeft), en León en Asturië in het oosten. De kustlijn van Galicië bevat een aantal schilderachtige estuaria (rías) Het milde, regenachtige zeeklimaat staat in schril contrast met het droge, zonnige zuiden van Spanje. Ongeveer een derde van de bevolking van Galicië woont in stedelijke gebieden.

3 - TAAL

De meeste Galiciërs spreken zowel Castiliaans Spaans, de nationale taal van Spanje, als Gallego, hun eigen officiële taal. Gallego is veel breder in gebruik gekomen sinds Galicië de status van autonome regio kreeg na het einde van Franco's dictatoriale bewind. Net als Catalaans en Castiliaans is Gallego een Romaanse taal (een taal met Latijnse wortels). Gallego en Portugees waren één taal tot hetVandaag de dag lijken ze nog steeds op elkaar.

4 - FOLKLORE

De Galicische folklore bevat veel amuletten en rituelen die verband houden met de verschillende fasen en gebeurtenissen van de levenscyclus. Populair bijgeloof vermengt zich soms met het katholicisme. Zo zijn amuletten (bedels) en rituele voorwerpen waarvan gedacht wordt dat ze het boze oog kunnen afweren, vaak verkrijgbaar in de buurt van de plaats van een religieuze rite. Bovennatuurlijke krachten worden toegeschreven aan een verscheidenheid aan wezens, waaronder meigas, leveranciers van drankjes voor gezondheid en romantiek; helderzienden, genaamd barajeras en het kwaad brujas, of heksen. Een populair gezegde luidt: Eu non creo nas bruxas, pero habel-as hainas! (Ik geloof niet in heksen, maar ze bestaan!).

5 - RELIGIE

Net als hun buren in andere delen van Spanje, is de overgrote meerderheid van de Galiciërs rooms-katholiek. Vrouwen zijn over het algemeen religieuzer dan mannen. Galicië bevat tal van kerken, heiligdommen, kloosters en andere plaatsen van religieuze betekenis. De meest opvallende is de beroemde kathedraal van Santiago de Compostela in de provincie La Coruña. Santiago is een van 's werelds grote bedevaartsoorden.Volgens de plaatselijke legende ontdekte een herder hier in het jaar 813 na Christus de overblijfselen van de heilige Jacobus. De centrale rol die het katholicisme speelt in de Galicische cultuur is ook duidelijk te zien aan de hoge stenen kruizen genaamd cruceiros gevonden in de hele regio.

6 - GROTE FEESTDAGEN

Galiciërs vieren de belangrijkste feestdagen van de christelijke kalender. Daarnaast vieren ze de feesten van verschillende heiligen. Nachtelijke festiviteiten genaamd verbenas worden gehouden aan de vooravond van religieuze feestdagen. Veel Galiciërs nemen ook deel aan pelgrimstochten, de zogenaamde romer'als Tot de seculiere (niet-religieuze) feestdagen behoort de "Ontscheping van de Vikingen" in Catoira. Deze feestdag herdenkt en speelt een aanval van een Vikingvloot in de tiende eeuw na.

7 - OVERGANGSRITUELEN

Naast het doopsel, de eerste communie en het huwelijk, kan de militaire dienst worden beschouwd als een overgangsritueel voor Galiciërs, zoals voor de meeste Spanjaarden. De eerste drie van deze gebeurtenissen zijn in de meeste gevallen de aanleiding voor grote en dure sociale bijeenkomsten waarin de familie haar vrijgevigheid en economische status toont. Quintos zijn de jonge mannen uit dezelfde stad of hetzelfde dorp die in hetzelfde jaar in militaire dienst gaan. Ze vormen een hechte groep die geld inzamelt van hun buren om feestjes te organiseren en meisjes een serenade te brengen. Halverwege de jaren 90 was de periode van verplichte militaire dienst sterk ingekort. De regering was van plan om de verplichte militaire dienst te vervangen door een volledig vrijwillig leger.

8 - RELATIES

Galicië is een bergachtig land met altijd aanwezige regen en nevel en weelderig groen. De sfeer die met dit gebied wordt geassocieerd is er een van Keltische dromerigheid, melancholie en geloof in het bovennatuurlijke. Er is een speciale term- morriña geassocieerd met de nostalgie die de vele Galicische emigranten voelden voor hun verre vaderland. Galiciërs beschrijven de vier belangrijkste steden van hun regio graag met het volgende gezegde: Coruña se divierte, Pontevedra duerme, Vigo trabaja, Santiago reza (Coruña heeft plezier, Pontevedra slaapt, Vigo werkt en Santiago bidt).

9 - LEEFOMSTANDIGHEDEN

Stadsbewoners wonen meestal in oude granieten huizen of in nieuwere flatgebouwen van baksteen of beton. Buiten de grootste steden bezitten de meeste Galiciërs hun eigen huis. Ze wonen in zo'n 31.000 kleine nederzettingen genaamd aldea's. In elke aldea wonen tussen de 80 en 200 mensen. De aldeas bestaan meestal uit eengezinswoningen van graniet. Dieren worden gehouden op de begane grond of in een aparte structuur in de buurt. Ingesloten door Portugal was Galicië historisch gezien niet in staat om zijn grondgebied uit te breiden. Bijgevolg werden de inwoners gedwongen om hun land voortdurend op te delen in steeds kleinere bedrijven naarmate de bevolking groeide.Dorpsboerderijen onderscheiden zich door de aanwezigheid van granieten graanschuren, genaamd hórreos Er worden rapen, paprika's, maïs, aardappelen en andere gewassen verbouwd. Kruisen op daken vragen om zowel geestelijke als lichamelijke bescherming voor de oogst.

10 - GEZINSLEVEN

Het kerngezin (ouders en kinderen) is de belangrijkste huiselijke eenheid in Galicië. Oudere grootouders wonen over het algemeen zelfstandig zolang ze beiden in leven zijn. Weduwen hebben de neiging om zo lang mogelijk alleen te blijven, hoewel weduwnaars de neiging hebben om bij de familie van hun kinderen in te trekken. Dit is echter minder vaak het geval omdat Galiciërs vaak uit hun geboortedorpen verhuizen of de regio verlaten.Gehuwde vrouwen behouden hun eigen achternaam gedurende hun hele leven. Kinderen nemen de achternaam van hun vader aan, maar voegen daar die van hun moeder aan toe. Galicische vrouwen hebben een relatief hoge mate van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Ze doen vaak hetzelfde werk als mannen in de landbouw of de handel. Meer dan driekwart van de Galicische vrouwen heeft een betaalde baan. Vrouwen nemen ook het grootste deel van het werk voor hun rekening.van de verantwoordelijkheid voor huishoudelijke taken en de opvoeding van kinderen, hoewel mannen wel helpen op deze gebieden.

11 - KLEDING

Net als mensen elders in Spanje dragen Galiciërs moderne westerse kleding. Hun milde, regenachtige zeeklimaat vereist iets zwaardere kleding dan die van hun zuiderburen, vooral in de winter. Houten schoenen zijn een traditioneel kledingstuk onder de plattelandsbewoners in het binnenland van de regio.

12 - VOEDSEL

De Galicische keuken staat in heel Spanje hoog aangeschreven. Het opvallendste ingrediënt zijn de zeevruchten, waaronder sint-jakobsschelpen, kreeft, mosselen, grote en kleine garnalen, oesters, kokkels, inktvis, vele soorten krab en zeepokken (een visueel onaantrekkelijke Galicische delicatesse die bekend staat als waarnemen). Octopus is ook een favoriet, gekruid met zout, paprikapoeder en olijfolie. Empanadas, Een populaire specialiteit zijn grote, bladerige pasteien met vlees-, vis- of groentevullingen. Favoriete empanada-vullingen zijn onder andere paling, lamprei (een vissoort), sardines, varkensvlees en kalfsvlees. Caldo gallego, een bouillon gemaakt van rapen, kool of groenten, en witte bonen, wordt in de hele regio gegeten. Tapas (voorgerecht) bars zijn populair in Galicië, net als elders in Spanje. Galicië is beroemd om zijn tetilla Populaire desserts zijn onder andere amandeltaarten (tarta de Santiago) , een regionale specialiteit.

Zie ook: Verwantschap, huwelijk en familie - Aveyronnais

13 - ONDERWIJS

Scholing in Galicië is, net als in andere delen van Spanje, gratis en verplicht tussen de leeftijd van zes en veertien jaar. Op dat moment beginnen veel studenten aan de driejarige bachillerato (De Galicische taal, Gallego, wordt op alle niveaus onderwezen, van de lagere school tot de universiteit. Ongeveer een derde van de Spaanse kinderen wordt op privéscholen onderwezen, waarvan vele door de katholieke kerk worden geleid.

14 - CULTUREEL ERFGOED

Het literaire en muzikale erfgoed van Galicië gaat terug tot de Middeleeuwen (van 476 tot 1450 na Christus). De Galicische liederen van een dertiende-eeuwse minstreel genaamd Martin Codax behoren tot de oudste Spaanse liederen die bewaard zijn gebleven. In dezelfde periode schreef Alfonso X, koning van Castilië en León, het Cántigas de Santa María Dit werk bestaat uit 427 gedichten aan de Maagd Maria, elk op eigen muziek gezet. Het is een meesterwerk van Europese middeleeuwse muziek dat bewaard is gebleven in uitvoeringen en opnames tot op de dag van vandaag. Galicische lyrische en hoofse poëzie bloeide tot het midden van de veertiende eeuw.

Meer recentelijk is de bekendste literaire figuur van Galicië de negentiende-eeuwse dichteres Rosal'a de Castro. Haar poëzie is vergeleken met die van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson, die ongeveer in dezelfde tijd leefde en schreef. Galicische schrijvers uit de twintigste eeuw die bekendheid hebben verworven zijn onder andere de dichters Manuel Curros Enríquez en Ramón María del Valle-Inclán.

15 - WERKGELEGENHEID

De Galicische economie wordt gedomineerd door landbouw en visserij. De kleine boerderijen in de regio, genaamd minifondsen, produceren maïs, rapen, kool, kleine groene paprika's genaamd pimientas de Padrón Aardappelen, waarvan gezegd wordt dat ze de beste van Spanje zijn, en fruit, waaronder appels, peren en druiven. Hoewel tractoren gebruikelijk zijn, zijn door ossen getrokken ploegen en zware karren met houten wielen nog steeds te zien in de regio. Veel van de oogst wordt nog steeds met de hand gedaan. Van oudsher zijn Galiciërs vaak geëmigreerd op zoek naar werk, velen sparen voor hun uiteindelijke terugkeer. Degenen die terugkeren gaan vaak in zaken,Galicië steunt ook de winning van wolfraam, tin, zink en antimoon, evenals de productie van textiel, petrochemie en auto's. Er is ook een groeiende toeristenindustrie, vooral langs de schilderachtige Atlantische kust.

16 - SPORTEN

Net als in andere delen van Spanje is voetbal de populairste sport. (fútbol) Basketbal en tennis winnen ook aan populariteit als kijksport. Deelnemende sporten zijn jagen en vissen, zeilen, fietsen, golfen, paardrijden en skiën.

17 - RECREATIE

Net als mensen in andere delen van Spanje houden Galiciërs van gezelligheid in de vele tapas (De bergen, riviermondingen en stranden van hun prachtige landschap bieden een overvloed aan mogelijkheden voor openluchtrecreatie.

18 - AMBACHTEN EN HOBBY'S

Galicische ambachtslieden werken in keramiek, fijn porselein, straal ( azabache- een harde, zwarte vorm van steenkool die kan worden gepolijst en gebruikt in sieraden), kant, hout, steen, zilver en goud. De volksmuziek uit de regio wordt zowel vocaal als instrumentaal ten gehore gebracht. Ook volksdansen is populair. De begeleiding wordt verzorgd door het doedelzakachtige Galicische nationale instrument, de gaita die de Keltische oorsprong van het Galicische volk weerspiegelt.

19 - SOCIALE PROBLEMEN

Galicië is een van de armste regio's van Spanje. Historisch gezien zijn veel inwoners geëmigreerd op zoek naar een beter leven. Alleen al in de jaren tussen 1911 en 1915 zijn naar schatting 230.000 Galiciërs naar Latijns-Amerika verhuisd. Galiciërs hebben een nieuw thuis gevonden in alle grote steden van Spanje, maar ook in Frankrijk, Duitsland en Zwitserland. In de twintigste eeuw emigreerden zo veel Galiciërs naar Buenos Aires in Argentinië.eeuw dat de Argentijnen alle immigranten uit Spanje gallegos (Galiciërs). In de afgelopen jaren heeft een periode van relatieve welvaart ervoor gezorgd dat de emigratie is afgenomen tot minder dan 10.000 mensen per jaar.

20 - BIBLIOGRAFIE

Facaros, Dana, en Michael Pauls. Noord-Spanje. Londen, Engeland: Cadogan Books, 1996.

Lye, Keith. Paspoort voor Spanje. New York: Franklin Watts, 1994.

Schubert, Adrian. Het land en volk van Spanje. New York: HarperCollins, 1992.

Valentine, Eugene, en Kristin B. Valentine. "Galiciërs." Encyclopedie van wereldculturen ( Europa Boston: G. K. Hall, 1992.

WEBSITES

Spaans Ministerie van Buitenlandse Zaken. [Online] Beschikbaar //www.docuweb.ca/SiSpain/ , 1998.

Toeristenbureau van Spanje. [Online] Beschikbaar //www.okspain.org/ , 1998.

World Travel Guide. Spanje. [Online] Beschikbaar //www.wtgonline.com/country/es/gen.html , 1998.

Zie ook: Slavey

Christopher Garcia

Christopher Garcia is een ervaren schrijver en onderzoeker met een passie voor culturele studies. Als auteur van de populaire blog World Culture Encyclopedia streeft hij ernaar zijn inzichten en kennis te delen met een wereldwijd publiek. Met een masterdiploma in antropologie en uitgebreide reiservaring brengt Christopher een uniek perspectief naar de culturele wereld. Van de fijne kneepjes van eten en taal tot de nuances van kunst en religie, zijn artikelen bieden fascinerende perspectieven op de diverse uitingen van de mensheid. Christophers boeiende en informatieve schrijven is in tal van publicaties verschenen en zijn werk heeft een groeiende aanhang van culturele liefhebbers aangetrokken. Of hij zich nu verdiept in de tradities van oude beschavingen of de nieuwste trends in globalisering verkent, Christopher is toegewijd aan het verlichten van het rijke tapijt van de menselijke cultuur.