Telugular'ın büyük çoğunluğu Hindu'dur. Hristiyanlığı ve İslam'ı benimsemiş bazı Telugu kastları da vardır. Her köyün ana tapınağı -genellikle Rama veya Siva gibi büyük bir Hindu tanrısına adanmış- ve çoğu kadın olan çok sayıda köy tanrısına adanmış küçük tapınakları vardır. Telugu ülkesindeki bölgesel tapınaklar arasında önde gelen, kasabadaki Sri Venkatesvara tapınağıdırönemli bir hac merkezi olan Tirupati'de.

Dini İnançlar. Hinduizm'de merkezi bir dini hiyerarşi veya doktrini resmi olarak tanımlayan birleşik bir otorite yoktur. Dini geleneklerin özellikleri bir yöreden diğerine ve hatta aynı köydeki farklı kastlar arasında büyük farklılıklar gösterir. Başlıca ritüel türleri arasında aile törenleri, kast törenleri ve köy törenleri yer alır.Birçok tanrı belirli yerler, özel güçler ya da mevsimlerle ilişkilendirilir. Ancak birleştirici bir tema olarak puja Koruma ve yardım karşılığında bir tanrıya sunular sunulur. Sunular, tapınanlar tarafından bir boyun eğme anlamına gelir ve sunulan öğelerin bir kısmının - ruhani özleri tanrı tarafından alındıktan sonra - geri alınmasını içerir. Belirli tanrıların ev sahipliğini kapsayan aşkın bir ilahiyattır, bhagavan veya Devudu, İnsanlar bu tanrıyı Vişnu ve onunla ilişkili tanrılar çemberi gibi kişileştirilmiş formlarda tasavvur eder - aralarında Rama ve Krişna'nın da bulunduğu on enkarnasyonu ve Lakshmi, Sita ve Rukmini gibi çeşitli kadın eşleri dahil. Şiva ve onunla ilişkili tanrılar arasında oğulları Ganapati ve Subrahmaniam ile karısı Parvati bulunur. Yerleşim yerleri, köyler veya kasabalar,kadın "köy tanrıları" geleneğine sahiptir ( grama devatas ) uygun şekilde tapınıldıkları sürece bölgelerini korurlar, ancak tapınılmadıkları takdirde hastalıklara neden olurlar. Ölen insanların, özellikle de zamansız ölen insanların hayaletleri, uğursuz yıldızlar ve kötü ruhlar gibi diğer kötü niyetli güçler gibi etrafta dolaşabilir ve insanlara müdahale edebilir. Bunlar insanların planlarını bozar veya çocuklarını hasta eder.

Dini Uygulayıcılar. Bir tapınakta görevli olarak hareket eden, ibadeti yöneten veya yardımcı olan kişi, tapınak görevlisi olarak bilinir. Pujan, Brahmanlar tapınaklarda Rama, Şiva veya Krişna gibi Hindistan'ın her yerinde bilinen kutsal kitap tanrılarıyla ilişkili tanrılara rahip olarak hizmet eder. Ancak bazıları oldukça düşük sosyal rütbeye sahip olan diğer birçok kastın üyeleri, çok çeşitli daha küçük tanrılar için rahip olarak hareket eder.

Telugu ülkesi genelinde festivallerin kutlanmasında çok az bir yeknesaklık söz konusudur. Her bölge, ortak temalar üzerinde kaleydoskopik bir yorum ve vurgu çeşitliliği sunar. Kuzeydoğuda, Makara Sankranti başlıca hasat festivalidir. Kastların zanaatlarının araçlarına tapındığı ve ayrıntılı gece opera tiyatrosunun yer aldığı bir panayır dönemini içerir.Kuzeybatıda Dasara ve Chauti, kastların aletlerine taptığı festivallerdir. Daha güneyde, Krishna Nehri yakınlarında Ugadi, zanaatkârların aletlerine taptığı bir zamandır. Tüm bölgelerde Rama, Krishna, Shiva ve Ganapati'yi onurlandıran festivaller vardır.

Her bir yerleşime özgü tarihlerde kutlanan köy tanrıça festivalleri de yılın en özenli kutlamaları arasındadır. Tavuk, keçi veya koyun sunmayı içeren bu ritüeller, tüm topluluğun sağlığını sağlamak için kastlar arası kapsamlı işbirliğini harekete geçirir.Hastalıkların iyileştirilmesi ya da kayıp eşyaların bulunması gibi kişisel faydalar. Salgın hastalıklar, yangınlar ya da ani ölümler gibi acil durumlar ortaya çıktığında bu tanrıçalara yakarılması gerektiğine inanılır.

Yaşam döngüsü ritüelleri kastlar ve bölgeler arasında büyük farklılıklar gösterir. Hepsi sosyal statüleri tanımlamaya hizmet eder, olgunlaşmamışlık ve yetişkin (evli) statüsü arasındaki ve yaşam ve ölüm arasındaki geçişleri işaretler. Ayrıca birbirine bağlı akraba ve kast çevrelerini tanımlamaya da hizmet ederler. Düğünler en ayrıntılı ve önemli yaşam döngüsü törenleri olarak öne çıkar.Cenaze törenleri de son derece önemlidir ve bir üyenin ölümünden kaynaklanan ritüel kirliliği paylaşan soy akrabalarını tanımlar. Ayrıca, bir erkeğin cesedine bir kadınınkinden farklı davranarak (sırasıyla yüz üstü veya yüz aşağı yakarak) ve sosyal statüleri işaretlerler.reşit olmayan bir çocuğun cesedinin evli bir yetişkinden farklı bir şekilde (sırasıyla gömme veya yakma yoluyla) imha edilmesi.