Mestizo çiftlik sahipleri, ayrı bir bölgesel kimliği korurken ulusal toplumla her zaman güçlü bağlar kurmuşlardır. Resmi olarak ulusal sisteme entegre olmalarına rağmen, çiftlik sahipleri Huasteca üzerinde gayri resmi bir güç yapısı aracılığıyla etkin kontrol sağlamışlardır. caciquismo (Bu örgütlenme biçimi Meksika'nın diğer bölgeleriyle de ilişkilidir, ancak siyasi rakipleri ortadan kaldırmak için şiddet kullanımıyla birlikte Huasteca'da özellikle güçlü olmuştur. Rakip güç sahipleri tarafından patron-müşteri bağlarının etkinleştirilmesini içeren kişiselci bir siyaset biçimi, önde gelen aileler arasında yüksek düzeyde rekabetle el ele gider.Bununla birlikte, periyodik olarak patlak veren hizipçi şiddete rağmen, çiftlik sahipleri yabancılara, Meksika devletine ve aşağıdan sınıf çıkarlarına yönelik herhangi bir tehdide karşı ortak bir cephe oluşturmaktadır. 1960'lardan bu yana, bu tür sosyal-sınıfsal bağlar güçlü bir bölgesel sığır çobanları birliği aracılığıyla kurumsallaşmıştır.

Sosyal Kontrol. Çiftçi yaşam tarzı hızla ana akım Meksika kültürüne dahil edilmektedir. Bununla birlikte, yerel düzeyde sosyal kontrol hala şiddet tehdidi yoluyla uygulanabilmektedir. Huasteca'da kötü şöhretli bir figür silahşördür ( pistolero Geçmişte (özellikle Meksika Devrimi'ni takip eden dönemde) yüksek düzeyde şiddet ve sığır hırsızlığı ve eşkıyalığın yaygınlığı, hem belediye hem de bölgesel düzeyde merkezi kontrole önem verilmesine neden olmuştur.Çiftlik sahipleri ve genel olarak halk, Huasteca'nın güçlü çiftlik patronları (caciques) emirlerini uygulamak için hala kiralık silahlı adamlar kullanmak zorundaydı. Bu tür caciques, "düzeni empoze etmek" için hükümetle birlikte çalışıyor olsalar bile, otoriteyi kötüye kullanmaya eğilimliydi. Örneğin, çiftlik politikacıları, köylü nüfusu işçilik yapmak için komünal çalışma partileri halinde seferber ederlerdiCacique'nin kişisel çıkarları için ya da mestizo merkezlerindeki yolları onarmak ve binalar inşa etmek, böylece yerel yönetim maliyetlerini azaltmak için. Daha ince kontrol biçimleri, maçoluğu, güçlü liderliği yücelten ve daha kibar, kibar sosyal etkileşim biçimlerini küçümseyen bir ranchero değer sistemi aracılığıyla uygulandı.

Çatışma. 1970'lerden önce, aile içi kan davaları toplumsal çatışmanın baskın biçimiydi. Bu tür aile içi kan davaları, ekonomik açıdan uygun evlilik eşleri bulmadaki zorluklarla ve potansiyel nikahsız eşler üzerindeki rekabetle ilişkili gerilimlerin bir ifadesidir; açık çatışmalar, yiğitlik ve mertliği vurgulayan bir kültürde yetişmiş genç, bekar erkekler arasında daha yaygındı(Bar tipi kavgalar ve "etekler ve toprak" için açık silahlı çatışmalar sık sık meydana geliyordu. 1970'lerden bu yana, çiftlik sahipleri ile yoksul köylü işçiler arasındaki açık sınıf çatışmaları, özellikle daha yoğun nüfuslu bölgelerde daha yaygın hale geldi. Bu tür sınıf çatışmaları, ekonomik eşitsizliklerin arttığı ve yaşam tarzları arasında farklılaşmanın büyüdüğü bir dönemde gelişti.İronik bir şekilde, kızgın köylülerin (ya da kovboyların) toprak işgallerini içeren şiddetli çatışmalar, kasabalı çiftlik sahiplerinin daha eğitimli ve "medeni" hale gelmeye başladığı bir dönemde meydana gelmeye başladı. Bu durumda, eski tarz pistolerolar yine her iki tarafta da savaşarak geçimlerini sağlama fırsatı buldular.