ETNONİMLER: Courtes Oreilles, Odawa

Bir Algonk dili olan Ojibwa'nın güneydoğu lehçesini konuşan Ottawa'lar, yaklaşık 1615'te ilk Avrupalı teması sırasında Huron Gölü'ndeki Manitoulin Adası'nda ve Ontario anakarasının bitişik bölgelerinde bulunuyorlardı. 1650 civarında grubun bir kısmı batıya, Iroquois'dan uzağa taşındı ve çoğu sonunda Michigan'ın alt yarımadasının kıyı bölgelerine ve komşu bölgelere yerleşti.Ontario, Wisconsin, Illinois, Indiana ve Ohio bölgelerinde yaşayan Ottawa'lar, sonraki üç yüz yıl boyunca Michigan'ı merkez olarak kullandılar. 1830'ların başında, Ohio'da yaşayan birkaç Ottawa grubu, Kansas'ın kuzeydoğusundaki bir rezervasyona taşındı. 1857'de, bu grup tekrar Miami, Oklahoma yakınlarındaki bir rezervasyona taşındı ve şimdi burada Oklahoma Ottawa Kabilesi olarak biliniyorlar.(özellikle Roma Katolik Ottawa) tekrar asıl vatanları olan Ontario'daki Manitoulin Adası'na geri dönmüşlerdir. Ottawa'nın ilk temas zamanlarındaki büyük hareketliliği, o döneme ait köy yerlerinin bulunmasını zorlaştırmaktadır. 1650'den sonra ise yerleşimleri oldukça iyi belgelenmiştir. Muhtemelen yerli Ottawa'nın on bine yakın torunu şu andaÇoğu kuzey Michigan'da, yaklaşık iki bini Oklahoma'da ve üç bini Kanada'da olmak üzere Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da.

Büyük Göller bölgesindeki çoğu Kızılderili grubu gibi, Ottawa'nın da avcılık, balıkçılık (birincil öneme sahipti), bahçecilik ve yabani bitkisel yiyeceklerin toplanmasına dayanan karma, mevsimlik bir ekonomisi vardı. Sıcak mevsimlerde kadınlar temel mısır, fasulye ve kabak yetiştirir ve yabani yiyecekler toplardı. Erkekler genellikle ağlarla akarsu ve göllerde balık avlardı. Ayrıca geyik avlar ve tuzağa düşürürlerdi,Kışın daha küçük gruplar, genellikle geyik olmak üzere büyük av hayvanlarını avlamak için daha küçük kamplara yerleşirdi. On yedinci yüzyılın sonlarında bir aile av bölgesi sistemi geliştirildi.

Nehir kıyılarında ve göl kıyılarında büyük, kalıcı, bazen çardaklı köyleri vardı. Köknar veya sedir ağacı kabuğuyla kaplı yarım fıçı şeklinde çatıları olan dikdörtgen evler kullanıyorlardı. Uzun av gezilerinde hasır kaplı konik çadırlar kullanılıyordu. Köylerde genellikle Huron, Ojibwa ve Potawatomi gibi Ottava olmayan diğer gruplardan insanlar yaşıyordu.

On yedinci yüzyılın sonları ve on sekizinci yüzyılın başlarında Ottawa'nın dört ana alt grubu (Kiskakon, Sinago, Sable ve Nassauakueton) vardı ve diğer küçük gruplar da mevcuttu. On sekizinci yüzyılın sonları ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında, kaynaklar kabilenin özerk olan ve birbirinden bağımsız hareket eden bir dizi yerel birimi olduğunu göstermektedir. Modern dönemde, bu ayrımlarbüyük ölçüde ortadan kalkmış olsa da, Oklahoma ve Kanada'da benimsenmiş kabile örgütleri hala faaliyet göstermektedir.

Ottawa'da yüce bir varlığın ("Hayatın Efendisi") yanı sıra birçok iyi ve kötü ruha inanılırdı. Bunlar arasında suların varlığı olan Sualtı Panteri ve dünyayı yarattığına inanılan Büyük Tavşan da vardı. Bireyler rüyalar ya da vizyon arayışı yoluyla koruyucu ruhları elde etmeye çalışırlardı. Şamanlar genellikle tedavi amacıyla vardı. Cizvitlerin ilk Hıristiyanlaştırma çabalarıAncak on dokuzuncu yüzyılın başlarında Roma Katolikleri, İngiliz Kilisesi, Presbiteryen ve Baptist misyonerler büyük başarılar elde etmiştir. Bugün Kanada Ottawa'sının büyük bir kısmı Roma Katolikidir.

Modern zamanlarda Ottawa'lıların çoğu çiftçilik ve ücretli işçilikle geçinirken, Kanada'daki erkekler kereste endüstrisinde de çalışmaktadır. Ayrıca nüfusun kırsal alanlardan kentsel alanlara doğru önemli bir hareketi de olmuştur. Ottawa dili Oklahoma'da büyük ölçüde unutulmuştur, ancak Michigan ve Ontario'da hala çok sayıda kişi bu dili konuşmaktadır.

Bibliyografya

Feest, Johanna E. ve Christian F. Feest (1978). "Ottawa." İçinde Kuzey Amerika Yerlileri El Kitabı. Cilt 15, Kuzeydoğu, Bruce G. Trigger tarafından düzenlenmiştir, 772-786. Washington, D.C.: Smithsonian Institution.

Kurath, Gertrude P. (1966). Michigan Kızılderili Festivalleri. Ann Arbor, Mich.: Ann Arbor Publishers.