Kültür Adı

I-Kiribati veya kaini Kiribati. "Kiribati", Gilbert ve Ellice Adaları Kolonisi'nin bir kısmının İngiliz sömürge adı olan "Gilberts "in harf çevirisidir.

Alternatif İsimler

Gilbert Adaları'nın Kiribati'deki adı Tungaru'dur ve takımada sakinleri bazen kendilerini I-Tungaru. Köken ada, sömürgecilikten önce gelen kimliğin önemli bir yönüdür ve I-Kiribati kendilerini doğum yerlerine göre ayırırlar.

Oryantasyon

Tanımlama. Kiribati, Mikronezya ve Polinezya kültür alanlarının kesişim noktasında yer alır ve genellikle Mikronezya olarak kabul edilir. Nüfusun ezici çoğunluğu I-Kiribati'dir ve çok küçük azınlıklar (yüzde 2'den az) Tuvalualılar ve I-Matang (Batılılar).

Konum ve Coğrafya. Ülke üç ana grupta 33 adadan oluşur: Batı Tungaru zinciri (on altı ada), Phoenix Adaları (sekiz ada) ve Line Adaları (zincirdeki on adadan sekizi) - artı ülkenin batı ucundaki Banaba (Okyanus Adası). Okyanus zengini ve toprak fakiri olan bu ekvator adaları, orta Pasifik Okyanusu'nun milyonlarca kilometrekaresine dağılmıştır veToplam kara alanı yaklaşık 284 mil karedir (736 kilometrekare). Kuzey Line Adaları'ndaki Kiritimati (Noel Adası) bu kara alanının yaklaşık yüzde 48'ini oluşturmaktadır. Banaba yükseltilmiş bir kireçtaşı adasıdır, ancak diğer adaların hepsi mercan atolleridir ve çoğunda lagünler vardır. Bu atoller deniz seviyesinden on üç fitten (dört metre) daha az yükselir ve deniz seviyesinin yükselmesi ile ilgili endişeleri artırır.İnce alkali topraklar son derece verimsizdir ve tatlı yüzey suyu yoktur. Ortalama günlük sıcaklıklar çok az değişiklik gösterir ve ortalama 83 Fahrenheit (28 santigrat derece) civarındadır. Tungaru zincirinin kuzeyi güneye göre daha ıslak, daha yeşil ve kuraklığa daha az eğilimlidir.

Demografi. Banaba ve en batıdaki on altı ada üç bin yılı aşkın bir süredir çağdaş I-Kiribati'nin ataları tarafından iskân edilmiştir. Phoenix Adaları ve Line Adaları yirminci yüzyıldan önce kalıcı olarak iskân edilmemiştir. Adaların yirmisinde kalıcı yerleşim vardır. Nüfusun çoğunluğu (yüzde 92) Tungaru zincirinde, üçte birinden fazlası ise kentsel Güney Kiribati'de yaşamaktadır.Tarawa.

Nüfus 1998 yılında 84,000'e ulaşmıştır ve yılda yüzde 1.4-1.8 oranında artmaktadır. 1900'lerin başından bu yana nüfus hızla artmaktadır ve aşırı nüfus hükümetin ciddi bir endişesidir. 1968 yılında aile planlaması yöntemleri uygulamaya konmuş ve ücretsiz olarak dağıtılıyor olsa da, doğurganlık orta derecede yüksektir ve geniş aileler kültürel olarak değer görmektedir.Dış adalardaki yaşamı sürdürmek ve iyileştirmek için Güney Tarawa'daki başkente önemli ölçüde göç olmuştur. Diğer ülkelerde, çoğu geçici işçi olarak hizmet veren birkaç bin I-Kiribati vardır. Vanuatu'da küçük bir I-Kiribati göçmen topluluğu vardır. Banabalıların çoğu Fiji'deki Rabi Adası'na yerleştirildi ve 1970'te Fiji vatandaşı oldu. Ancak, toprak mülkiyetini ellerinde tutuyorlarBanaba ve Kiribati'de ikamet ve temsil hakları konusunda.

Dilsel Bağlılık. Bazen Gilbertçe olarak da anılan I-Kiribati dili, Avustronezya ailesinden bir Mikronezya dilidir ve adalar boyunca nispeten tek tip bir şekilde konuşulur. Dil, Polinezya'dan önemli ölçüde ödünç alındığını gösterse de, komşu Tuvalu ve Marshall Adaları'nın dilinden farklıdır. İngilizce resmi dildir ve ilkokul ve ortaokulda öğretilir.Dış adalardaki pek çok yetişkin çok az İngilizce konuşmaktadır.

Kiribati

Sembolizm. Milliyetçilik sembolleri merkezi olarak bağımsızlıkla bağlantılıdır. Cumhuriyetin birincil sembolü, okyanusta güneşin doğuşu üzerinde bir fırkateyn kuşunu tasvir eden bayraktır. On yedi güneş ışını on altı Tungaru adasını ve Banaba'yı, üç dalga ise Tungaru, Phoenix ve Line ada gruplarını temsil eder. Bayrakta şu slogan yer alır te mauri te raoi ao te tabomoa ("Sağlık, Barış ve Onur"). Ulusal marş ise Teirake kaini Kiribati ( Ayağa Kalk, I-Kiribati ).

Tarih ve Etnik İlişkiler

Ulusun Doğuşu. 1892'de Gilbert Adaları Büyük Britanya'nın himayesine girdi ve 1916'da Gilbert ve Ellice Adaları Kolonisi'ni oluşturmak üzere Ellice Adaları himayesiyle birleştirildi. O yıl Banaba, Fanning Adası (Tabuaeran), Washington Adası (Teraina) ve Birlik Adaları (Tokelau), 1919'da Kiritimati ve 1937'de Phoenix Adaları'nın çoğu gibi koloninin bir parçası oldu.

Merkezi bir sömürge hükümetine rağmen, kültürel ve dilsel olarak farklı Gilbert ve Ellice Adalıları arasında iş ve diğer siyasi konularla ilgili olarak zamanla bir bölünme gelişti. Bu, nihayetinde 1978'de Ellice Adaları'nın Tuvalu olmak üzere ayrılmasıyla sonuçlandı. Kiribati'nin aksine Tuvalu, İngiliz Milletler Topluluğu'na üye olmayı seçti. 1979 Temmuz'unda Gilbertler,Banaba, Phoenix ve Line Adaları bağımsız Kiribati Cumhuriyeti oldu.

Kuzey ve orta Kiribati'deki birkaç ada İkinci Dünya Savaşı'nda Japonlar tarafından işgal edildi ve Kasım 1943'teki Tarawa Savaşı bu savaşın en kanlı savaşlarından biriydi. Ancak Japon işgalinin devam eden çok az etkisi oldu.

Ulusal Kimlik. Sömürge öncesi dönemde Tungaru adalarının halkı küçük, değişken siyasi birimler oluşturuyordu ve birleşik bir ekonomik veya siyasi sistem ya da kültürel kimlik yoktu. Tek bir ulusal kimlik ancak İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, bölgeyi siyasi bağımsızlığa doğru ilerletmeyi amaçlayan sömürge politikalarının bir sonucu olarak ortaya çıktı.

Tungaru'nun kuzey, orta ve güney adaları arasında, özellikle sosyal ve siyasi örgütlenme, gelenekler ve grup özellikleri açısından farklılıklar, I-Kiribati tarafından açıkça tanımlanmıştır ve ulusal politikanın temelini oluşturmaktadır. Geleneksel olarak kuzey, Tungaru'nun daha eşitlikçi sosyal yapısına kıyasla krallık ve şeflik sınıfları ile daha karmaşık bir sosyal organizasyona sahipti.Şu anda kuzey ve orta adalar, siyasi ve sosyal açıdan daha muhafazakâr olan güneye kıyasla daha ilerici olarak görülmektedir.

Etnik İlişkiler. I-Kiribati, ortak bir genetik tarih, kültürel gelenekler, değerler, tarihsel deneyim ve dil ile kültürel ve etnik olarak homojen kabul edilebilir. I-Kiribati kendilerini komşu ada gruplarından ayırır ve kendileri ile I-Matang ("Batılılar") arasındaki en büyük kavramsal ayrımı görür. Banaba'nın kültürü ve dili temelde I-Kiribati'dir.Banaban bağımsızlık hareketleri, kültürel farklılıklar değil, fosfat gelirlerinin dağılımı olmuştur.

Şehircilik, Mimarlık ve Mekan Kullanımı

Kırsal kesimdeki evler genellikle geleneksel malzemelerle inşa edilir ve sazdan çatıları ve yükseltilmiş zeminleri olan açık kenarlı dikdörtgen yapılardır. Şehirlerde, beton blok ve oluklu demir gibi ithal malzemelerle daha fazla ev inşa edilmektedir. Sembolik olarak en önemli yapı dikdörtgen, açık kenarlı maneaba (toplantı evi), bir aileye, kilise topluluğuna veya köye ait olabilir. maneaba resmi işlemler için merkezi bir yer olarak işlev

Kiribati'de bir tören için geleneksel kıyafet giyen bir adam. ve resmi olmayan grup faaliyetleri. Maneaba Modern malzemelerle inşa edilen yapılar geleneksel stil, görünüş ve yönelim kurallarını takip eder. Zemin, işaretlenmemiş ancak bilinen oturma yerlerinden oluşur. boti her aileye ait bir tane olacak şekilde çevreye yerleştirilmiştir. maneaba Burası, her aileden bir temsilcinin (genellikle en yaşlı erkek) topluluk tartışmalarına ve karar alma süreçlerine katıldığı yerdir. Kiliseler mimari açıdan Avrupai yapılardır ve genellikle bir köydeki en büyük yapılardır.

Gıda ve Ekonomi

Günlük Yaşamda Gıda. Balık ve deniz kaynakları birincil besin kaynağıdır, çünkü atollerin ekolojik yapısı burada sadece en dayanıklı bitkilerin yetişebileceği anlamına gelir. Yerel ürünler arasında hindistan cevizi, dev bataklık tarosu, ekmek meyvesi, pandanus ve yerli bir incir bulunur. Hindistan cevizi diyetin merkezinde yer alır ve özellikle çiçek spathe'sinden kesilen tatlı, vitamin açısından zengin toddy (özsu) için değerlidir. Toddy çocuk içeceği olarak veyaAyrıca sirke haline getirilebilir ve fermente edilerek alkollü bir içkiye dönüştürülebilir. Sarhoşluk yaygın bir sorundur ve bazı adalarda alkolün yasaklanmasıyla çözülmeye çalışılmaktadır. İthal mallar, özellikle pirinç, aynı zamanda un, konserve tereyağı, konserve balık ve et, günlük beslenmede giderek daha önemli hale gelmektedir.

Törenlerde Yemek Gelenekleri. Prestijli yiyeceklerin sergilenmesi ve yenmesi tüm kutlamaların ve ziyafetlerin merkezinde yer almaktadır. İthal ürünler giderek daha fazla bulunsa da kerevit, dev istiridye, domuz, tavuk ve dev bataklık tarosu gibi yerel yiyecekler ziyafetlerde daha fazla önem taşımaktadır. Sembolik olarak en çok değer verilen ürün, her mercan adasının altındaki su merceğine kazılan çukurlarda yetiştirilen dev bataklık tarosudur.

Temel Ekonomi. Nüfusun yaklaşık yüzde 80'i geçimlik tarım ve balıkçılıkla uğraşmaktadır. Nakit ekonomisi büyük ölçüde ekonominin özel sektörünün çok küçük olduğu ve az sayıda imalat işletmesinin bulunduğu Güney Tarawa ile sınırlıdır. 1979'daki bağımsızlık, 1978'de ülkenin ihracat gelirlerinin yüzde 88'ini oluşturan Banaba'daki fosfat madenciliğinin sona ermesiyle aynı zamana denk gelmiştir.Ekonomi artık Nauru'daki fosfat madenciliğinde ya da yabancılara ait ticari gemilerde denizci olarak çalışan I-Kiribati'den gelen dövizlere ve dış yardımlara bağımlı hale gelmiştir. 1995 yılında gayri safi yurtiçi hasılanın yaklaşık yüzde 60'ını oluşturan yardımlar esas olarak Japonya, Avustralya, Yeni Zelanda, Güney Kore ve Avrupa Birliği'nden alınmaktadır.Ancak ekonomik kalkınma, kalifiye işçi eksikliği, zayıf altyapı ve coğrafi uzaklık nedeniyle kısıtlanmaktadır.

Arazi Kullanımı ve Mülkiyet. Toprağa erişim ve toprak mülkiyeti sosyal ilişkilerin temelini oluşturur ve pekiştirir. I-Kiribati toplumunda hayati bir birim olan utu Akraba olarak birbirine bağlı olan ve arazi parçalarının ortak mülkiyetini paylaşan tüm insanları içerir. Bir adadaki herkes birden fazla utu'ya aittir; insanlar her bir utu için arazi haklarını ebeveynlerinden miras alabilir. kainga veya aile mülkü, her utu'nun merkezinde yer alır ve utu'larından birinin belirli kainga'sında yaşayanlar, utu işlerinde en büyük söz hakkına ve o utu'daki araziden elde edilen üründen en büyük paya sahiptir. Sömürge hükümeti, kısmen arazi anlaşmazlıklarını azaltmak amacıyla, bireysel arazi varlıklarının kodifikasyonunu teşvik etmek için arazi kullanım sistemini yeniden düzenlemeye çalışmıştır.transferler artık kayıt altına alınmıştır.

Ticari Faaliyetler. Deniz kaynakları Kiribati için en önemli doğal kaynak olarak ortaya çıkmıştır, özellikle de yabancı balıkçı gemilerinin adaları çevreleyen sulardaki iki yüz deniz millik münhasır ekonomik bölgede avlanmalarına izin verilmesi. Rekabetçi bir yerel balıkçılık şirketi geliştirme çabaları daha az başarılı olmuştur, ancak Kiribati sularında büyük ton balığı stokları kalmıştır. Copra, balık,ve yetiştirilen deniz yosunu başlıca ihracat kalemleridir.

Ticaret. Başlıca ithalat kalemleri gıda, mamul mallar, taşıtlar, yakıt ve makinelerdir. Tüketim mallarının çoğu Avustralya'dan ithal edilmektedir ve para birimi Avustralya dolarıdır.

Sosyal Tabakalaşma

Sınıflar ve Kastlar. Genel olarak, sömürge sonrası Kiribati nispeten sınıfsız bir toplum olarak kabul edilebilir. Bununla birlikte, genç liderlerden oluşan yeni bir sosyal sınıf ortaya çıkmakta ve yaşlıların köy temelli geleneksel otoritesini tehdit etmektedir. Ayrıca gelir eşitsizlikleri artmakta ve yüksek eğitime erişim önemli bir farklılaştırıcı faktör olarak ortaya çıkmaktadır.

Siyasi Yaşam

Hükümet. Bu boti Sözlü geleneğe göre MS 1400'lerde Samoa'dan ithal edilen boti veya klan sistemi, 1870'lere kadar Tungaru'da sosyal ve siyasi hayatın merkezi odağı olmaya devam etmiştir. 1892'de İngiliz himayesinin kurulmasıyla birlikte geleneksel boti sistemi büyük ölçüde ortadan kaldırılmış, adli ve idari olarak yerini her adada bir merkezi hükümet istasyonuna bırakmıştır.Bir diğer önemli değişiklik, sömürge yönetiminin 1930'lardan önce arazi kullanım sistemini tamamen yeniden düzenleyerek, çalılıklarda mezralar halinde dağınık halde bulunan haneleri alıp merkezi bir cadde boyunca köyler halinde sıralamasıyla gerçekleşti. O dönemde köy ve aile faaliyetleri üzerindeki kontrol aile reislerine geçmeye başladı. 1963 yılında İngiliz sömürge hükümetikrallık ( uea ) sistemi kuzey adalarının geleneksel siyasi yapısının bir parçasıydı. Yaşlılar konseyi ( unimane Tarihsel olarak tüm erkek kıdemli aile reislerini içeren bu konsey, günümüzde köy ve ada işlerini denetlemekten sorumludur. Yerel yönetim, seçilmiş üyelere ve sınırlı idari ve mali yetkilere sahip yasal ada konseylerinden ve hükümet tarafından atanan yöneticilerden oluşur.

Hükümet aşağıdakilerden oluşur Maneaba ni Maungatabu ya da tek kamaralı parlamento. Beretitenti ya da cumhurbaşkanı, her dört yılda bir halk oylamasıyla seçilir ve hem hükümetin hem de devletin başıdır. Gevşek yapılı siyasi partiler olmasına rağmen resmi siyasi parti geleneği yoktur. 18 yaşında genel oy hakkı vardır.

Liderlik ve Siyasi Yetkililer. Her topluluktaki ihtiyar heyeti etkili bir yerel siyasi güç olmaya devam etmektedir. Köy hanesi en önemli birimdir ve bu birimdeki en önemli kişi en yaşlı erkektir.

Sosyal Sorunlar ve Kontrol. Hükümetin yargı organı, bir temyiz mahkemesi ve bir yüksek mahkemenin yanı sıra, yerleşim olan her adada bir sulh mahkemesi içerir. Sulh mahkemelerinin yargı yetkisi arazi konularında sınırsızdır, ancak ceza ve hukuk davalarında sınırlıdır. Tüm adalarda küçük polis güçleri vardır. Ortaya çıkan önemli sorunlar arasında zimmete para geçirme (genellikle bubuti veya akrabaların reddedilemeyecek talepleri), hırsızlık, cinsel zorlama ve genellikle alkol kullanımıyla bağlantılı çocuk ve aile içi istismar.

Askeri faaliyet. Kiribati, dış ilişkilerinde, örneğin ABD'nin güçlü muhalefetine rağmen Sovyetler Birliği ile müzakere edilen 1986 balıkçılık hakları anlaşmasında olduğu gibi, bazı atılganlıklar göstermiştir.

Sivil Toplum Kuruluşları ve Diğer Dernekler

Sivil toplum kuruluşları (STK) arasında Katolik ve Protestan kadın örgütleri ile İzcilik Derneği ve Rehberlik Derneği bulunmaktadır. Yakın zamanda geleneksel şifacılardan oluşan bir STK kurulmuştur. Avustralya, İngiliz, Japon ve Amerikan gönüllü kuruluşları Kiribati'de faaliyet göstermektedir.

Toplumsal Cinsiyet Rolleri ve Statüleri

Cinsiyete Göre İş Bölümü. İş gücü cinsiyete göre bölünmüştür; erkekler balık tutup içki toplarken ve ağır inşaat işlerinde çalışırken, kadınlar çocuk bakımı, yemek pişirme ve ev işleri ile ilgilenir; her iki cinsiyet de ekin eker. Kadınlar balık tutabilir ve genellikle lagünde kabuklu deniz ürünleri toplarken, sadece erkekler içki toplayabilir. Her hanede açık bir statü sıralaması vardır ve çok yaşlı olmadığı sürece genellikle en yaşlı erkek tarafından yönetilirEv içi faaliyetlerin kontrolü kıdemli evli bir kadına aittir.

Kadın ve Erkeklerin Göreceli Statüsü. Kiribati toplumu şu anda eşitlikçi, demokratik ve insan haklarına saygılı olsa da, geleneksel kültürde kadınlar ikincil bir role sahiptir. Kadınlar için iş fırsatları sınırlıdır ve kadınlar için

Tarawa'da bir kamyonun arkasında taşınan yeni bir ev. Kırsal kesimdeki evler geleneksel malzemelerle inşa edilirken, şehirlerdeki evler için ithal malzemeler kullanılıyor. Çok az sayıda kadın kilit hükümet veya siyasi pozisyonlarda görev almıştır. Kadınlar, kadın dernekleri aracılığıyla daha belirgin bir rol oynamaya başlamışlardır ve artık zaman zaman maneaba .

Evlilik, Aile ve Akrabalık

Evlilik. Tarihsel olarak çok eşlilik uygulanmış olsa da, evlilik sistemi artık tek eşlidir. Görücü usulü evlilikler, özellikle kırsal bölgelerde yaygın olmaya devam etmektedir. "Aşk eşleşmeleri" ve kaçamaklar daha yaygın hale gelmiştir ve çoğu aile tarafından hoş görülmektedir. Kiliselerin eleştirilerine rağmen gelinin bekaret testlerine değer verilmeye devam edilmektedir. Evlilik neredeyse evrenseldir ve boşanma popüler değildir ve nadirdir.

İç Birim. Hane halkı genellikle tek bir çekirdek aileye dayanır ve yaşlanan ebeveynleri ve evlat edinen akrabaları içerebilir. Evli kadınların kocalarının yanında yaşamak için taşındıkları kırsal bölgelerde patrilokal ikamet yaygın olmaya devam etmektedir. kainga .

Akraba Grupları. Ana akrabalık birimleri şunlardır mwenga ("hane halkı"), utu ("akraba aile") ve kainga. mwenga utu'da ikamet, akrabalık ilişkileri ve kainga'da ortak mülk sahipliği ve ortak bir atadan gelme ile belirlenir. Mülkiyet ve akrabalık mirası hem annenin hem de babanın aileleri üzerinden takip edilir. Evlat edinme, özellikle yakın akrabalar arasında yaygın olarak uygulanmaktadır.

Sosyalleşme

Bebek Bakımı. Bu doğum yanlısı toplumda bebekler hem ebeveynleri hem de geniş aile tarafından ilgi ve bakım yağmuruna tutulur. Doğumdan sonraki ilk birkaç ay anne bebekle birlikte evde kalır ve en az altı aylık olana kadar isteğe bağlı emzirme standarttır. Kiribati, ishalli hastalık ve solunum yolu enfeksiyonu nedeniyle dünyadaki en yüksek bebek ölüm oranlarından birine sahiptir.

Çocuk Yetiştirme ve Eğitim. Bebeklikten sonra kardeşlerin, özellikle de kız kardeşlerin bakımı çok yaygındır, hatta sekiz yaşından küçük kardeşler tarafından bile. Çocuklar yaklaşık dört yaşına kadar şımartılır, bu yaştan sonra fiziksel cezalarla güçlendirilmiş katı ebeveyn ve akraba otoritesine tabi olurlar. Ağlama ve duygusal patlamalar hoş görülmez ve iyi bir çocuk itaatkar, yardımsever ve saygılıdır.Dokuz yaşında çocukların ev işlerine yardım etmeye başlaması beklenir.

Kiribati, Tarawa'daki sahil evleri sazdan çatılar ve yerli ahşaptan oluşmaktadır.

Altı yaşından itibaren çocukların okula gitmesi zorunludur. İlkokul öğrencilerinin yaklaşık yüzde 20'si ortaöğretime devam etmektedir. Eğitim, çocuklarının ücret kazanma becerilerini artırmanın bir yolu olarak ebeveynler tarafından oldukça önemsenmektedir.

Yüksek Öğrenim. Kiribati, ana kampüsü Fiji'nin Suva kentinde bulunan Güney Pasifik Üniversitesi'nin finansmanına diğer on bir Pasifik Adası ülkesi ile birlikte katılmaktadır. Güney Tarawa'da Öğretmen Eğitim Koleji, Tarawa Teknik Enstitüsü ve Deniz Eğitim Merkezi'nde teknik eğitim verilmektedir.

Görgü Kuralları

Yerel halk ve misafirler için görgü kurallarının en önemli yönü maneaba Yaşamın her alanında alçakgönüllülük ve tevazu takdir edilir. Doğrudan göz teması nadirdir ve doğrudan yüksek statüdeki birine bakmak veya konuşan bireylerin bakışlarının arasını kesmek uygun değildir. Başlara dokunmak son derece mahrem kabul edilir ve başın üstü tabu bir bölgedir. Mütevazı kıyafet aşağıdakiler için önemlidirKadınlar, vücut ve kıyafet temizliğine önem verirler.

Din

Dini İnançlar. I-Kiribati mitolojisine göre, dev örümcek Nareau yaratıcıydı ve onu ruhlar ( anti ), yarı ruhlar, yarı insanlar ve son olarak da insanlar. anti Hıristiyan misyonerler gelmeden önce I-Kiribati ibadetindeki en önemli figürlerdi ve günlük yaşamda saygı görmeye devam ediyorlar.

Din değiştirme faaliyetleri 1852 yılında Protestan misyonerlerin gelişiyle başlamıştır. Katolik ve Protestan misyonlar arasında bir rekabet yaşanmış, bu da ulusal ve ada siyasetinde alt akım olarak kalan köklü düşmanlıklara neden olmuştur. I-Kiribati'nin yarısından biraz fazlası Katolik, neredeyse yarısı Protestan ve geri kalanı Yedinci Gün Adventisti, Bahai ve Kilise üyeleridir.Tanrı'nın ve Son Gün Azizler Kilisesi'nin.

Tıp ve Sağlık Hizmetleri

Yaşam beklentisi düşüktür ve yetişkin ölümlerinin en yaygın nedenleri tüberküloz dahil bulaşıcı hastalıklardır. Karaciğer kanseri erkek ölümlerinin yaygın bir nedenidir ve hepatit B ile yaygın enfeksiyon ve ağır alkol kullanımı ile daha da kötüleşmektedir. Birkaç AIDS vakası görülmüştür. Trafikle ilgili kazalar artmaktadır.

Tarawa'da 1992 yılında yeni bir merkezi hastane tamamlanmış ve Sağlık ve Aile Planlaması Bakanlığı çoğu köyde ücretsiz tıbbi bakım hizmeti veriyor olsa da, tıbbi malzeme ve hizmetler her zaman mevcut değildir. Biyomedikal hizmetlerin yanı sıra geleneksel bitki ve masaj tedavilerinden oluşan çoğulcu bir sistem sürdürülmektedir ve birçok kadın evde doğum yapmaktadır.aileler içinde bilgi.

Seküler Kutlamalar

En önemli bayram, spor müsabakaları, geçit törenleri ve ziyafetleri içeren 12 Temmuz'daki yıllık bağımsızlık kutlamalarıdır. Diğer ulusal bayramlar arasında Yeni Yıl, Paskalya, Noel ve Gençlik Günü (4 Ağustos) yer almaktadır.

Bibliyografya

Brewis, Alexandra. Sınırdaki Yaşamlar: Pasifik Mercan Adasında Kadınlar ve Ekoloji , 1996.

Grimble, Arthur Francis ve H. E. Maude, eds. Tungaru Gelenekleri: Gilbert Adaları Atol Kültürü Üzerine Yazılar , 1989.

Macdonald, Barrie. İmparatorluğun Sindirellaları: Kiribati ve Tuvalu Tarihine Doğru , 1982.

Mason, Leonard, ed. Kiribati: Değişen Bir Atol Kültürü , 1984.

Talu ve diğerleri. Kiribati: Tarihin Yönleri , 1979.

Van Trease, Howard, ed. Atol Politikası: Kiribati Cumhuriyeti , 1993.

-A LEXANDRA B REWIS VE S ANDRA C RISMON