ETNONİM: Türkler

Çin'de yaşayan Tatar halkları, tüm Tatar halklarının yalnızca yüzde 1'ini temsil etmektedir. 1957'de 4.300 olan Çin'deki Tatar nüfusu 1990'da 4.837'ye ulaşmıştır. Tatarların çoğu Sincan Uygur Özerk Bölgesi'ndeki Yining, Qoqek ve Urumçi şehirlerinde yaşamaktadır, ancak 1960'ların başına kadar bir kısmı yine Sincan'da hayvancılıkla uğraşmıştır. Tatar dili Altay dillerinin Türki koluna aittir.Tatarların kendilerine ait bir yazı sistemleri yoktur, bunun yerine Uygur ve Kazak alfabelerini kullanırlar.

Tatarlarla ilgili en eski Çin referanslarında, sekizinci yüzyıla ait kayıtlarda, Tatarlar "Dadan" olarak adlandırılır. 744 yılında dağılana kadar Türk Hanlığı'nın bir parçasıydılar. Bunu takiben Tatar, Moğollar tarafından yenilgiye uğratılana kadar güçlendi. Tatar, Boyar, Kıpçak ve Moğollarla karıştı ve bu yeni grup modern Tatar oldu.Ruslar on dokuzuncu yüzyılda Orta Asya'ya girdiklerinde Volga ve Kama nehirleri bölgesine göç ettiler ve bazıları Sincan'a yerleşti. 1851 ve 1881 Çin-Rus anlaşmalarının yarattığı ticaret fırsatları sonucunda Tatarların çoğu hayvan, kumaş, kürk, gümüş, çay ve diğer malların şehirli tüccarları haline geldi. Tatarların küçük bir azınlığı çobanlık ve çiftçilik yapıyordu.terzi ya da sosis kılıfı gibi şeyler yapan küçük imalatçılar oldular.

Bir Tatar ailesinin kent evi çamurdan yapılmıştır ve ısınmak için duvarlarında fırın bacaları vardır. İçinde duvar halıları asılıdır ve dışında ağaçlar ve çiçeklerle dolu bir avlu vardır. Göçebe çoban Tatar çadırlarda yaşıyordu.

Tatar diyeti kendine özgü hamur işleri ve keklerin yanı sıra peynir, pirinç, kabak, et ve kuru kayısı içerir. Biri fermente baldan, diğeri yabani üzüm şarabından yapılan alkollü içecekler içerler.

Müslüman olmalarına rağmen, şehirli Tatarların çoğu tek eşlidir. Tatarlar gelinin ailesinin evinde evlenir ve çift genellikle ilk çocuklarının doğumuna kadar orada yaşar. Düğün töreni, uzun süreli sevgi ve mutluluğu sembolize etmek için gelin ve damat tarafından şekerli su içilmesini içerir. Ölüler beyaz bir beze sarılarak gömülür; Kuran okunurken, görevliler avuç avuçGömülene kadar cesedin üzerinde toprak kalmayacak.

Bibliyografya

Ma Yin, ed. (1989). Çin'in Azınlık Milliyetleri, 192-196. Pekin: Yabancı Diller Yayınları.

Ulusal Azınlıklar Soruları Yayın Paneli (1985). Çin'in Azınlık Milliyetleri Hakkında Sorular ve Cevaplar. Pekin: New World Press.

Schwarz, Henry G. (1984). Kuzey'in Azınlıkları Çin: Bir Araştırma, 69-74. Bellingham: Western Washington University Press.