Akrabalık. Aveyronnais kırsalındaki çiftçiler arasındaki temel birim ostai ya da "ev", süregelen bir soyla (bir soyadı ile belirlenir) ve mekanda sabit bir yerle (bir yer adı ile belirlenir) ilişkili bir çiftlik birimidir. Akrabalık iki taraflı olarak düşünülür, ancak ostai'nin çekirdeği kırılmamış, tek şeritli bir babadan oğula çizgidir. Genel olarak, en büyük oğul çizgiyi sürdürür, çiftliği miras alır ve bir sonraki varisin babası olur.Çiftlikten uzaklaflabilir, aile ad'n' koruyabilir ancak ad' verilen yerle özdeflli¤ini kaybedebilirler. Alternatif olarak, kalabilirler ancak evlenmemifl olarak kalmal'd'rlar, soydan gelenler de¤il teminatlar olurlar. Bu sistemde, akrabal'k ba¤lar'ndan çok soydan gelmeye vurgu yap'l'r. Anahtar iliflki baba ve en büyük o¤ul aras'ndad'r. Anne-en büyük o¤ul ba¤' da önemlidir: bir in-Kalıcı olarak soyun yabancısı olan evlenen kadın, kendisini soyun mirasçısı olan en büyük oğlunun annesi olarak kurar; bu ilişkiyi özenle geliştirmesi ve gelini olan kendi karısının taleplerine karşı savunması beklenir.

Evlilik. Bir ostai varisinin kendisiyle eşit statüdeki bir ostai'nin kızıyla evlenmesi beklenir. Gelin, nakit veya taşınabilir mallardan oluşan bir çeyiz getirerek kocasının ve ailesinin ostai hanesine katılır. Erkek bir varisin yokluğunda bir varis belirlenir; normalde sosyal olarak daha üstün bir ostai'nin küçük bir oğluyla evlenmesi beklenir, o da bir çeyiz getirir ve karısının evine taşınırAksi takdirde, kızların ve küçük oğulların aşağı yukarı eşdeğer sosyal statüye sahip biriyle evlenmeleri, çeyiz almamaları ve her ikisinin de ebeveynlerinden ayrı evler kurmaları beklenir. Boşanma hoş görülmez ve evlenmemiş bir eşin erken dul kalması sorunludur. Çocuksuzsa, çeyiziyle birlikte gönderilebilir.Çocukların, ostayın varisi olarak ölen kişinin yerine geçecek olan erkek ya da kız kardeşle evlenmesi beklenir. Çocuklar neredeyse büyümüşse, dul kadın ya da dul erkek, meşru varis bunu yapabilecek duruma gelene kadar geçici olarak ostayı devralabilir.

İç Birim. Ostai hanesi ideal olarak kök aile biçimini alır: yaşlı bir çift, karısı ve çocuklarıyla birlikte en büyük oğulları ve varisleri, evlenmemiş kızları ve küçük oğulları. Bir ölçüde refah gerektiren bu model, en azından Aveyron'un bazı bölgelerinde, yerel ekonomi yetersiz geçim seviyelerinden uzaklaştıkça daha sık görülmeye başlamıştır.çekirdek aile formu.

Miras. Güneybatı ve orta Fransa'da tarihsel olarak mirasın paylaşılamaz olduğu bir bölgede yer alan Aveyron, Napolyon Kanunu'nun yaklaşık iki yüzyıl önce yürürlüğe girmesinden bu yana yasadışı olmasına rağmen, bugün bu uygulamanın en güçlü şekilde devam ettiği bir departman olarak öne çıkmaktadır. Genellikle çiftlikler babadan en büyük oğula bozulmadan geçmektedir. Çiftlik değeri rutin olarak düşük değerlendirilmektedir veYasal olarak kızlara ve küçük oğullara düşen pay, çoğu zaman ödenmemiş ve beklenmedik bir vaat olarak kalmaktadır. Mahkeme sistemine başvurmak, "en büyüğün hakları "nın temelini oluşturan sosyal baskılar ve içselleştirilmiş değerler karşısında genellikle cazip olmayan bir alternatif olarak görülmektedir ( droit de l'ainesse ). Kök aile hanelerinde olduğu gibi, erkeklerin primogenit miras bırakma sıklığı da artan refahla birlikte artmıştır.