خویشاوندی. واحد کلیدی در میان کشاورزان روستایی Aveyronnais ostai یا "خانه" است، یک واحد مزرعه مرتبط با یک پاتریلین در حال انجام (تعیین شده توسط یک نام خانوادگی) و یک مکان ثابت در فضا (تعیین شده توسط یک مکان). نام). خویشاوندی به صورت دو طرفه شکل می گیرد، اما هسته اوستای یک خط ناگسستنی و تک رشته ای پدر به پسر است. به طور کلی، پسر بزرگ در خط است، مزرعه را به ارث می برد و وارث بعدی آن را پدر می کند. بچه های دیگر از خط فاصله دارند. آنها ممکن است از مزرعه دور شوند و نام خانوادگی را حفظ کنند اما هویت خود را با مکان نامگذاری شده از دست بدهند. از طرف دیگر، آنها ممکن است بمانند، اما باید مجرد بمانند، و به جای این که در خط مقدم باشند، وثیقه شوند. در این سیستم بیشتر بر نزول تاکید می شود تا پیوندهای وابستگی. رابطه کلیدی بین پدر و پسر بزرگ است. کراوات مادر و پسر بزرگتر نیز مهم است: یک زن در حال ازدواج، که به طور دائم با این خط بیگانه است، خود را در آن به عنوان مادر وارثش، پسر بزرگش تثبیت می کند. خواسته های همسر خودش، عروسش.

ازدواج. انتظار می‌رود که یک وارث اوستایی با دختر یکی از اوستایی‌ها ازدواج کند. عروس با آوردن جهیزیه نقدی یا منقول به خانواده اوستایی شوهر و پدر و مادرش می پیوندد. در صورت عدم وجود وارث مرد، وارث تعیین می شود.معمولاً انتظار می رود که او با یک پسر کوچکتر از یکی از اعضای برتر اجتماعی ازدواج کند که او نیز جهیزیه می آورد و به خانه همسر و والدینش نقل مکان می کند. در غیر این صورت، از دختران و پسران کوچکتر انتظار می رود که با فردی با موقعیت اجتماعی تقریباً معادل ازدواج کنند، جهیزیه دریافت نکنند، و خانواده هایی جدا از والدین هر کدام تشکیل دهند. طلاق قابل تحمل نیست و بیوه شدن زودهنگام همسر در حال ازدواج مشکل ساز است. اگر فرزندی نداشته باشد، ممکن است او یا او را همراه با مهریه خود از خانه دور کنند. انتظار می رود یک همسر بیوه که دارای فرزندان کوچک است با برادر یا خواهر شوهری که به عنوان وارث اوستایی جایگزین متوفی می شود ازدواج کند. اگر بچه‌ها تقریباً بزرگ شده باشند، بیوه یا بیوه می‌تواند موقتاً اوستایی را تصاحب کند تا زمانی که وارث مشروع بتواند این کار را انجام دهد.

واحد داخلی. خانواده اوستایی در حالت ایده آل شکل خانواده بنیادی به خود می گیرد: یک زوج مسن، پسر بزرگ و وارث آنها با همسر و فرزندانش، و دختران مجرد و پسران کوچکترشان. این الگو که به اندازه ای از رفاه نیاز دارد، حداقل در برخی از مناطق آویرون رایج تر شده است، زیرا اقتصاد محلی از سطح معیشتی ناچیز دور شده است. خانواده‌های غیرنوستال معمولاً شکل خانواده هسته‌ای دارند.

ارث. آویرون، در منطقه ای در جنوب غربی و مرکزی فرانسه که در آن ارث غیرقابل تقسیم از نظر تاریخی انجام می شد، امروزه به عنوان یکبخشي كه اين رويه به رغم غيرقانوني بودن آن از زمان انتشار قانون ناپلئون نزديك به دو قرن پيش، به شدت ادامه دارد. به طور کلی، مزارع دست نخورده از پدر به پسر بزرگ منتقل می شود. ارزش مزرعه به طور معمول دست کم ارزیابی می شود و سهمی که از نظر قانونی به دختران و پسران کوچکتر تعلق می گیرد اغلب یک وعده پرداخت نشده و غیرمنتظره باقی می ماند. رجوع از طریق سیستم دادگاه عموماً جایگزینی غیرجذاب برای فشارهای اجتماعی و ارزش‌های درونی‌شده‌ای است که زیربنای «حقوق بزرگ‌تر» هستند ( droit de l'ainesse ). بروز وراثت نخست‌زادگان نر، مانند خانواده‌های خانواده ساقه، با رشد روزافزون افزایش یافته است.