Ecuadoranen - Introductie, Locatie, Taal, Folklore, Religie, Belangrijkste feestdagen, Overgangsrituelen

 Ecuadoranen - Introductie, Locatie, Taal, Folklore, Religie, Belangrijkste feestdagen, Overgangsrituelen

Christopher Garcia

PRONUNCIATIE: ekk-wah-DOHR-uhns

LOCATIE: Ecuador

POPULATIE: 11,5 miljoen

TAAL: Spaans; Quechua

RELIGIE: Rooms-katholicisme; sommige pinkster- en protestantse kerken

1 - INLEIDING

Ecuador ligt in het noordwesten van Zuid-Amerika, het ligt op de evenaar en is hiernaar vernoemd. Ecuador maakte ooit deel uit van het Incarijk en de Ecuadoraanse stad Quito was een secundaire hoofdstad van het rijk. De Inca's bouwden een uitgebreid voetpadensysteem dat Cusco (de hoofdstad van het Incarijk in Peru) verbond met Quito, meer dan 1.000 mijl (1.600 kilometer) verderop.

Tijdens de koloniale tijd werd Ecuador geregeerd door de Spanjaarden vanuit hun hoofdkwartier in Lima, Peru. In 1822 werd Ecuador onafhankelijk gemaakt door generaal Antonio José de Sucre (1795-1830). Hij was een luitenant van de beroemde vrijheidsstrijder Simón Bolívar (1782-1830), naar wie het naburige Bolivia werd genoemd. De onafhankelijkheid in Ecuador leidde echter niet tot politieke stabiliteit. De negentiende eeuw was eenTijd van intense politieke strijd tussen aanhangers van de rooms-katholieke kerk en tegenstanders. Ecuador viel eind 1800 onder militair bewind en opnieuw in de jaren 1960 en 1970. Sinds 1979 kent Ecuador een democratisch bewind.

2 - LOCATIE

Ecuador heeft drie grote geografische gebieden: de kust, de sierra (bergen) en de laaglanden van de jungle. In deze verschillende regio's kan een rijke diversiteit aan wilde dieren gedijen. De beroemde Galápagoseilanden, voor de kust van Ecuador in de Stille Oceaan, zijn door de Ecuadoraanse overheid geclassificeerd als beschermd gebied. Ze zijn het thuis van zeeleeuwen, pinguïns, flamingo's, leguanen, reuzenschildpadden en vele andere dieren. Charles Darwin (1809-82) zou het volgende hebben gevondeninspiratie voor zijn evolutietheorie toen hij de Galápagos bezocht in 1835. De Galápagoseilanden zijn nu een populaire bestemming voor ecologische reizen. Ecuador heeft een bevolking van bijna 12 miljoen mensen.

3 - TAAL

Spaans is de officiële taal van Ecuador, maar een aanzienlijk deel van de Ecuadoraanse Andesbevolking spreekt de oude Inca-taal Quechua en een verscheidenheid aan verwante dialecten. Quechua is voornamelijk een taal van het Andesgebergte, maar het verspreidde zich ook naar laaggelegen junglegebieden ten tijde van de Spaanse verovering.

In het Ecuadoraanse Amazonegebied leven verschillende inheemse stammen. Deze inheemse volkeren, waaronder de Jivaro en de Waoroni, spreken talen die niet verwant zijn aan het Quechua.

Zie ook: Religie en expressieve cultuur - Newar

4 - FOLKLORE

Een aantal volksgeloven komt veel voor onder plattelandsbewoners, wier geloof een combinatie is van katholieke traditie en inheemse overlevering. De "tussenuren" van zonsopgang, schemering, middag en middernacht worden gevreesd als tijden waarin bovennatuurlijke krachten de menselijke wereld kunnen binnenkomen en verlaten. Veel plattelandsbewoners vrezen de huacaisiqui Dit zijn geesten van achtergelaten of geaborteerde baby's waarvan gedacht wordt dat ze de ziel van levende kinderen stelen. Een karakter dat specifiek is voor de Sierra regio is de duende een elf met grote ogen die een hoed draagt en op kinderen aast. Een ander gevreesd wezen is de tunda Een boze watergeest die de vorm aanneemt van een vrouw met een klompvoet.

5 - RELIGIE

Ecuador is voornamelijk een rooms-katholiek land. Aan het eind van de jaren '60 begon de kerk in Ecuador en elders in Latijns-Amerika de armen te verdedigen en te werken aan sociale verandering. Veel bisschoppen en priesters spraken zich uit tegen de regering om de armen op het platteland te verdedigen.

De invloed van de rooms-katholieke kerk op het platteland lijkt af te nemen. In de jaren 1980 begonnen de pinkster- en protestantse kerken hun invloed uit te breiden.

6 - GROTE FEESTDAGEN

Kerstmis wordt in veel steden in Ecuador gevierd met een kleurrijke optocht. In de stad Cuenca versieren en verkleden de inwoners hun ezels en auto's voor de optocht. Op Nieuwjaar bestaan de festiviteiten uit vuurwerk en het verbranden van beeltenissen (afbeeldingen van mensen waar men niet van houdt), gemaakt door oude kleren op te vullen. Veel Ecuadoranen grijpen deze gelegenheid aan om de spot te drijven met huidige politieke figuren.

Carnaval, een belangrijk festival dat voorafgaat aan de vastentijd, wordt met veel feestgedruis gevierd. Tijdens de hete zomermaand februari vieren Ecuadoranen carnaval door emmers water naar elkaar te gooien. Zelfs volledig geklede voorbijgangers lopen gevaar. Soms voegen grappenmakers kleurstof of inkt aan het water toe om vlekken op kleding te maken. In sommige steden is het gooien van water verboden, maar deze praktijk is moeilijk te stoppen.Het is onmogelijk om te voorkomen dat je nat wordt tijdens carnaval, en de meeste Ecuadoranen accepteren dit met een goed humeur.

7 - OVERGANGSRITUELEN

De meeste Ecuadoranen zijn rooms-katholiek. Ze markeren belangrijke levensovergangen, zoals geboorte, huwelijk en dood, met katholieke ceremonies. Protestantse, pinkster- en indiaanse Ecuadoranen vieren overgangsrituelen met ceremonies die passen bij hun eigen tradities.

8 - RELATIES

In Ecuador is het gebruikelijk dat de meeste activiteiten in steden tussen 13:00 en 15:00 uur sluiten voor de middag. siësta. Deze gewoonte, die in veel Latijns-Amerikaanse landen bestaat, is ontstaan als een manier om niet te hoeven werken tijdens de intense middaghitte. De meeste mensen gaan naar huis om uitgebreid te lunchen en zelfs een dutje te doen. Ze gaan laat in de middag weer aan het werk als het koeler is en werken tot vroeg in de avond.

In Ecuador kussen mensen elkaars wang als ze elkaar voorstellen, behalve in een zakelijke situatie waar handdrukken gepaster is. Vrouwelijke vrienden kussen elkaar op de wang; mannelijke vrienden begroeten elkaar vaak met een volledige omhelzing. Deze gewoonte is gebruikelijk in de meeste Latijns-Amerikaanse landen.

9 - LEEFOMSTANDIGHEDEN

De grote steden van Ecuador-Quito en Guayaquil-zijn moderne steden met eigentijdse kantoren en appartementsgebouwen. De stijl van wonen in deze twee steden verschilt echter als gevolg van hun geschiedenis en locatie. Quito, in de droge Andes hooglanden, wordt gekenmerkt door prachtige koloniale architectuur. De stad blijft relatief klein als gevolg van de geïsoleerde, hooggelegen locatie.Guayaquil is een modernere stad met meer dan twee miljoen inwoners. De economie van Guayaquil heeft migratiegolven uit het Andesgebied aangetrokken. Bijna een derde van de bevolking van Guayaquil woont in uitgestrekte sloppenwijken (nederzettingen van krotten) met beperkte elektriciteit en stromend water. De gebrekkige huisvesting en beperkte beschikbaarheid van schoon water zorgen voor onhygiënische omstandigheden die ernstige gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.problemen.

Middenklasse huizen en appartementen in de grote steden zijn voorzien van moderne gemakken. Steden zijn dichtbevolkt en weinig huizen hebben grote tuinen zoals die in de Verenigde Staten te vinden zijn. In de meeste middenklasse buurten staan alle huizen naast elkaar in een blok.

Op het platteland in het hoogland wonen de meeste kleinschalige boeren in bescheiden eenkamerwoningen met rieten of pannendaken. Deze woningen zijn meestal door de families zelf gebouwd, met hulp van familieleden en vrienden.

In de junglegebieden worden woonstructuren gemaakt van lokaal beschikbare materialen, zoals bamboe en palmbladeren.

10 - GEZINSLEVEN

Een Ecuadoraans huishouden bestaat uit een man, een vrouw en hun kinderen. Het is ook gebruikelijk dat grootouders of andere leden van de uitgebreide familie deel uitmaken van het huishouden. De rol van vrouwen verschilt sterk tussen de stedelijke middenklasse en plattelandsdorpen. In Andesgemeenschappen spelen vrouwen een belangrijke rol in de economische activiteiten van het huishouden. Naast het helpen bij het aanleggen van tuinen enHoewel er een duidelijke scheiding is tussen de rol van man en vrouw, leveren beide een belangrijke bijdrage aan het gezinsinkomen.

In gezinnen uit de midden- en hogere klasse werken vrouwen minder vaak buitenshuis. Vrouwen uit deze sociale klassen wijden zich meestal aan het huishouden en de opvoeding van de kinderen. Deze patronen beginnen echter te veranderen. Een groeiend aantal vrouwen uit de midden- en hogere klasse volgt een opleiding en vindt werk buitenshuis.

11 - KLEDING

De kleding die gedragen wordt in de stedelijke gebieden van Ecuador is typisch westers. Mannen dragen pakken, of broeken en geperste overhemden, naar het werk. Vrouwen dragen broeken of rokken. Voor jongeren worden jeans en T-shirts steeds populairder. Korte broeken worden echter zelden gedragen.

Kleding buiten de grote steden is divers. Misschien wel de meest opvallende kleding in het Andesgebied wordt gedragen door de Otavalo-indianen, een subgroep van de Quechuas van Peru. Veel Otavalo-mannen dragen hun haar in lange, zwarte vlechten. Ze kleden zich in een unieke zwart-witte outfit bestaande uit een wit overhemd, een loszittende witte broek die halverwege de kuit stopt. Schoenen zijn gemaakt van een zachte, natuurlijke vezel.Het kostuum wordt afgemaakt met een opvallende zwarte poncho gemaakt van een groot vierkant van stof. Otavalo behouden deze unieke kledingstijl om hun etnische trots te tonen. Otavalo-vrouwen dragen delicaat geborduurde witte blouses.

12 - VOEDSEL

De bevolking van Ecuador is al sinds de pre-Inca tijd afhankelijk van de aardappel als hoofdgewas. Er worden nog steeds meer dan honderd verschillende soorten aardappelen verbouwd in het Andesgebergte. Een traditionele specialiteit uit de Andes is locro, een gerecht van maïs en aardappelen, overgoten met een pittige kaassaus. Zeevruchten zijn een belangrijk onderdeel van het dieet in de kustgebieden. Een veel voorkomende snack, populair in heel Ecuador, is empanadas- kleine gebakjes gevuld met vlees, uien, eieren en olijven. Empanadas worden verkocht in bakkerijen of door straatverkopers. Ze kunnen worden beschouwd als het Ecuadoraanse equivalent van fastfood.

Bananen zijn ook een belangrijk onderdeel van het dieet. Sommige variëteiten van bananen, zoals bakbananen, zijn niet-zoet en zetmeelrijk zoals aardappelen. Ze worden gebruikt in stoofschotels of worden gegrild geserveerd. Gegrilde bananen worden vaak verkocht door straatverkopers.

Koffie wordt ook verbouwd in de hooglanden van de Andes. Koffie in Ecuador wordt geserveerd in een zeer geconcentreerde vorm, genaamd esencia. Esencia is een donkere, dikke koffie die wordt geserveerd in een klein bakje naast een pot heet water. Iedereen schenkt een kleine hoeveelheid koffie in zijn of haar kopje en verdunt het vervolgens met heet water. Zelfs verdund is deze koffie erg sterk.

13 - ONDERWIJS

In Ecuador is onderwijs officieel verplicht tot de leeftijd van veertien jaar. In de praktijk is er echter een ernstig probleem met analfabetisme (niet kunnen lezen en schrijven), en een groot deel van de leerlingen verlaat de school. Dit probleem is het ernstigst op het platteland. In veel plattelandsgezinnen krijgen kinderen slechts minimaal formeel onderwijs omdat hun werk nodig is om het land te bewerken. Veel gezinnenzouden niet kunnen overleven zonder de arbeid van hun kinderen.

14 - CULTUREEL ERFGOED

Veel van Ecuador's muzikale traditie heeft zijn wortels in de prekoloniale tijd (voor de Spaanse overheersing). Instrumenten en muziekstijlen uit die tijd zijn nog steeds populair in Ecuador. Fluitachtige instrumenten zijn onder andere de quena, een instrument dat in alle Andeslanden wordt gebruikt. Andere belangrijke blaasinstrumenten zijn de pinkullo en pifano. Koperblaasinstrumenten zijn erg populair in de Andes en op veel dorpsfeesten en optochten spelen fanfares. Snaarinstrumenten werden ook geïntroduceerd door de Spanjaarden en aangepast door de Andesvolkeren.

Caribische en Spaanse invloeden overheersen meer langs de kust. Colombiaanse cumbia en salsa Amerikaanse rockmuziek wordt ook gedraaid op de radio en in clubs en disco's in de stad.

Ecuador heeft een sterke literaire traditie. De bekendste schrijver is Jorge Icaza (1906-78). Zijn beroemdste boek De dorpelingen, Dit boek beschrijft een brutale overname van het land van de inheemse (native) bevolking. Dit boek maakte mensen bewust van de uitbuiting van inheemse volken in de Andes door landeigenaren. Hoewel het in 1934 werd geschreven, wordt het vandaag de dag nog steeds veel gelezen in Ecuador.

15 - WERKGELEGENHEID

Werk en levensstijl in Ecuador verschillen enorm van regio tot regio. In de bergen zijn de meeste mensen kleinschalige zelfvoorzienende boeren, die alleen genoeg voedsel verbouwen om hun gezin te voeden. Veel mannelijke jongeren vinden werk als veldarbeider op suikerriet- of bananenplantages. Dit werk is zwaar en arbeidsintensief en wordt zeer slecht betaald.

Ecuador heeft een redelijk grote verwerkende industrie. Voedselverwerking, waaronder het malen van meel en het raffineren van suiker, is belangrijk voor de economie. Een groot deel van de stedelijke bevolking leeft echter niet van loonarbeid, maar van het opzetten van kleinschalige ondernemingen. Thuisindustrieën zijn onder andere kleding maken, timmeren en schoenen maken. Straatverkoop biedt ook een economisch alternatief voor veel mensen die in Ecuador wonen.vrouwen in zowel de Sierra en de sloppenwijken.

Ecuador is ook een olierijk land. In de jaren 70 zorgde de oliewinning voor een economische boom; honderdduizenden banen werden gecreëerd door de groeiende olie-industrie. In de jaren 80 kwam er echter een einde aan de boom door de groeiende schuld van Ecuador en de dalende olieprijzen. Ecuador produceert nog steeds olie, maar de reserves zijn beperkt.

16 - SPORTEN

Kijksporten zijn populair in Ecuador. Net als elders in Latijns-Amerika is voetbal een nationaal tijdverdrijf. Stierenvechten, geïntroduceerd door de Spanjaarden, is ook populair. In sommige plattelandsdorpen zorgt een geweldloze versie van stierenvechten voor vermaak op sommige feesten. Lokale mannen worden uitgenodigd om in een hok te springen met een jong stierkalf om hun vaardigheden als matadors (stierenvechters).

Een andere bloedsport die veel voorkomt in Ecuador is hanengevechten. Dit houdt in dat je een mes bindt aan de voet van een haan (of haan) en hem laat vechten met een andere haan. Deze gevechten eindigen meestal met de dood van een van de hanen.

Ecuadoranen zijn ook dol op verschillende soorten paddle ball. Eén soort paddle ball gebruikt een zware bal van een kilo en bijbehorende grote paddels met spikes. Een variant van dit spel gebruikt een veel kleinere bal, die met de hand wordt geslagen in plaats van met een paddle. Standaard racquet-ball wordt ook gespeeld.

17 - RECREATIE

De belangrijkste vorm van vermaak in de Andes zijn de regelmatige festivals of fiestas die bestaan om de agrarische of religieuze kalender te markeren. Deze fiestas duren vaak dagenlang. Ze gaan gepaard met muziek, dans en de consumptie van alcoholische dranken zoals chicha, gebrouwen van maïs.

In stedelijke gebieden gaan veel Ecuadoranen naar penas Penas zijn clubs met traditionele muziek en folkloreshows. Dit zijn vaak gezinsuitstapjes, ook al duren de shows vaak tot vroeg in de ochtend. Tieners of jongvolwassenen gaan eerder naar een club of disco waar Amerikaanse rock- en dansmuziek wordt gespeeld. Deze clubs bestaan echter alleen in de grote stedelijke gebieden.

18 - AMBACHTEN EN HOBBY'S

Panamahoeden komen oorspronkelijk uit Ecuador. Deze geweven strohoeden werden gemaakt in de stad Cuenca. Ze werden geproduceerd voor de export naar goudzoekers in Californië en werden ook in grote hoeveelheden verkocht aan arbeiders die het Panamakanaal bouwden, waardoor de naam ontstond. Panamahoeden werden een enorm exportartikel voor Ecuador in de vroege tot midden jaren 1900. Panamahoeden worden nog steeds gemaakt in Ecuador, maar ze zijn niet langer inEr wordt beweerd dat een goede Panamahoed kan worden opgevouwen en door een servetring kan worden gehaald, waarna hij zich perfect vormt voor gebruik.

Ecuadoranen produceren een grote verscheidenheid aan handgemaakte goederen, waaronder geweven textiel, houtsnijwerk en keramische producten. De markt in Otovalo wordt soms beschouwd als de meest uitgebreide en gevarieerde markt in heel Zuid-Amerika. Het werd in de pre-Inca tijd opgericht als een belangrijke markt waar goederen uit de bergen konden worden geruild tegen goederen uit de laaggelegen junglegebieden.

19 - SOCIALE PROBLEMEN

Machismo (een overdreven vertoning van mannelijkheid) is een serieus probleem in Ecuador, net als in andere Latijns-Amerikaanse landen. Het komt vaak voor dat mannen vinden dat ze onvoorwaardelijke controle moeten hebben over hun vrouwen, dochters of vriendinnen. Daarnaast geloven veel Latijns-Amerikaanse mannen in verschillende normen van aanvaardbaar seksueel gedrag voor mannen en vrouwen. Getrouwde mannen hebben vaak een of meer lange termijnVerbetering in de opvoeding van vrouwen begint invloed te hebben op dit gedrag, omdat vrouwen meer respect eisen. Deze overtuigingen zijn echter diep geworteld in de cultuur en veranderen maar langzaam.

20 - BIBLIOGRAFIE

Box, Ben. Het Zuid-Amerikaanse handboek. New York: Prentice Hall General Reference, 1992.

Hanratty, Dennis, red. Ecuador, een landenstudie. Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress, 1991.

Zie ook: Tetum

Perrotet, Tony, red. Insight Guides: Ecuador. Boston: Houghton Mifflin Company, 1993.

Rachowiecki, Rob. Ecuador en de Galapagos: een reisoverlevingspakket. Oakland, Californië: Lonely Planet Publications, 1992.

Rathbone, John Paul. Cadogan Guides: Ecuador, de Galapagos en Colombia. Londen: Cadogan Books, 1991.

WEBSITES

Ambassade van Ecuador, Washington, D.C. [Online] Beschikbaar //www.ecuador.org/ , 1998.

Interknowledge Corp. Ecuador. [Online] Beschikbaar //www.interknowledge.com/ecuador/ , 1998.

Wereld Reisgids Ecuador [Online] Beschikbaar //www.wtgonline.com/country/ec/gen.html , 1998

Christopher Garcia

Christopher Garcia is een ervaren schrijver en onderzoeker met een passie voor culturele studies. Als auteur van de populaire blog World Culture Encyclopedia streeft hij ernaar zijn inzichten en kennis te delen met een wereldwijd publiek. Met een masterdiploma in antropologie en uitgebreide reiservaring brengt Christopher een uniek perspectief naar de culturele wereld. Van de fijne kneepjes van eten en taal tot de nuances van kunst en religie, zijn artikelen bieden fascinerende perspectieven op de diverse uitingen van de mensheid. Christophers boeiende en informatieve schrijven is in tal van publicaties verschenen en zijn werk heeft een groeiende aanhang van culturele liefhebbers aangetrokken. Of hij zich nu verdiept in de tradities van oude beschavingen of de nieuwste trends in globalisering verkent, Christopher is toegewijd aan het verlichten van het rijke tapijt van de menselijke cultuur.