ETNONIMY: Guabi, Huabi, Huavi, Huazontecos, Juave, Mareños, Wabi

Huave to lud chłopski zamieszkujący pięć wiosek i dziesiątki osad na pacyficznym wybrzeżu Przesmyku Tehuantepec w Meksyku (około 16°30′ N, 95° W). W 1990 r. liczba osób posługujących się językiem Huave wynosiła 11 955. Język ma pięć głównych dialektów, każdy związany z jedną z pięciu wiosek. Język został znacznie zmieniony przez kontakt z hiszpańskim.

Na terytorium Huave znajdują się trzy strefy ekologiczne: las cierniowy, w którym żyją zwierzęta; sawanna wykorzystywana jako pastwisko i rolnictwo; oraz bagno namorzynowe, które dostarcza ryb.

Jedną z istotnych cech historii Huave jest utrata dużej części ich ziem na rzecz ludu Zapoteków, straty, które zostały zalegalizowane po rewolucji meksykańskiej. Huave dołączyli do zapoteckiego i hiszpańskiego systemu handlowego w XVII wieku, mniej więcej w tym samym czasie, gdy misjonarze i kościół katolicki stali się długotrwale obecni w społeczności Huave. Huave, choć zachowali swoje tradycje, nie byli w stanie ich powstrzymać.wiele indyjskich cech kulturowych, są jednak społeczno-ekonomicznie bardzo podobni do innych wiejskich chłopów.

W lesie Huave polują na jelenie, króliki i iguany. Z wyjątkiem sytuacji, gdy jest ona przekształcana w prywatne grunty rolne, sawanna jest wykorzystywana jako wspólne pastwisko, a Huave wypasają tam swoje kozy, owce, konie, woły i osły. Niektóre grunty leśne są również przekształcane w grunty rolne lub ogrodnicze. Główną uprawą jest kukurydza; uprawy o drugorzędnym znaczeniu obejmują fasolę, słodkie ziemniaki i ziemniaki.Z oceanu Huave pozyskują różne gatunki ryb na własny użytek, a także okonie morskie, barweny, krewetki i jaja żółwi na sprzedaż. Łowią za pomocą sieci ciągniętych przez kajaki. Ludzie trzymają świnie, kury i indyki na podwórkach swoich domów; jaja kurze są sprzedawane. Ryby i potrawy z kukurydzy są spożywane codziennie, podczas gdy mięso i jajka są spożywane tylko podczas festiwali.

Każda endogamiczna wioska Huave składa się z kilku barrios i mniejszych wiosek. escalafón Każdy dorosły mężczyzna w mieście zajmuje różne niepłatne urzędy polityczne w administracji miasta w sposób szeregowy. Młodzi ludzie zdobywają status polityczny poprzez wiek i przypisanie, podczas gdy starsi ludzie zdobywają go poprzez osiągnięcia.

Gospodarstwo domowe zazwyczaj składa się z patrylokalnej rodziny, a terminologia pokrewieństwa jest dwustronna. Fikcyjne pokrewieństwo jest ważne przede wszystkim w przypadku rodzeństwa chrzestnego, które często pełni rolę rodziców chrzestnych dla swoich dzieci.

Huave są w dużej mierze częścią krajowej gospodarki pieniężnej. Kupują od kupców czółna, metalowe narzędzia (łopaty i maczety), bawełniane nici do sieci i większość kukurydzy.

Aktywność religijna jest często kwestią domową. Wiele obrzędów jest kierowanych przez głowę domu na własnym ołtarzu. Istnieją również kaplice barrio i wizyty misjonarzy i księży w wioskach. Innymi praktykującymi nadprzyrodzone są uzdrowiciele i czarownicy, z których obaj są wynajmowani za swoje usługi.

Bibliografia

Diebold, Richard A., Jr. (1969). "The Huave." W Podręcznik Indian Ameryki Środkowej, pod redakcją Roberta Wauchope'a. Vol. 7, Etnologia, część pierwsza, pod redakcją Evona Z. Vogta, 478488, Austin: University of Texas Press.

Signorini, Italo (1979). Los huaves de San Mateo del Mar, Oaxaca. Mexico City: Instituto Nacional Indigenista.