دین و فرهنگ بیانی - کوریاکس و کرک

 دین و فرهنگ بیانی - کوریاکس و کرک

Christopher Garcia

اعتقادات مذهبی. آیین کلاغ (Qujgin'n'aqu یا Qutqin'n'aqu در کرک-کوکی)، دمیورج و خالق حیات روی زمین، در بین کوریاک ها مانند سایر مردمان شمال شرقی پالئوآسیایی وجود داشت. قربانی هایی برای ارواح خبیث و شیطانی انجام می شد، با هدف جبران آنها. از جمله ارواح مهربان، اجدادی بودند که در مکان های خاص مورد پرستش قرار می گرفتند. کوریاک‌های مستقر برای روستاهای خود روح‌های نگهبان داشتند. سگ را خوشایندترین قربانی برای ارواح می دانستند، به ویژه به این دلیل که در دنیایی دیگر متولد می شد و به نیاکان خدمت می کرد. عقاید مذهبی کوریاک و اعمال قربانی در میان گله داران گوزن شمالی کوچ نشین (و کرک ها) حفظ شد و تا زمان استقرار حکومت شوروی و در واقع تا دهه 1950 باقی ماند.

عمل کنندگان مذهبی. کوریاک‌ها قربانی‌هایی را انجام دادند، اما وقتی نتوانستند بر دسیسه‌های ارواح خبیث غلبه کنند، به کمک شمن‌ها متوسل شدند. شمن، چه مرد و چه زن، شفا دهنده و بینا بود. هدیه شمنی به ارث رسیده بود. تنبور ( iaiai یا iaiar ) برای شمن ضروری بود. شمن های کرک ظاهراً از تنبور استفاده نمی کردند.

تشریفات. تعطیلات سنتی کوریاک در حافظه مردم باقی مانده است. یکی از نمونه ها تعطیلات شکرگزاری پاییز، Hololo است که چندین هفته به طول انجامید و شامل یک جشن عالی بود.تعداد مراسم متوالی Koryak-Karaginets هنوز هم این جشن را در دهه 1960 و 1970 جشن می گرفتند. امروز اشتیاق برای بازسازی هویت قومی در حال تقویت است.

هنر. فولکلور کوریاک در افسانه ها، داستان ها، آهنگ ها و رقص ها نشان داده شده است. گروه دولتی کوریاک آواز و رقص محلی، "منگو" نه تنها در اتحاد جماهیر شوروی سابق، بلکه در کشورهای دیگر نیز شناخته شده است.

همچنین ببینید: تاریخ و روابط فرهنگی - باهامیان

پزشکی. در اصل درمان کننده شمن بود و این عمل تا دهه 1920-1930 ادامه داشت. امروزه Koryaks در سیستم بهداشت عمومی منطقه گنجانده شده است.


مرگ و زندگی پس از مرگ. کوریاک‌ها روش‌های مختلفی برای دفن داشتند: سوزاندن، دفن در زمین یا در دریا، و پنهان کردن مردگان در شکاف‌های سنگ. برخی از گروه‌های کوریاک مستقر، روش دفن را بر اساس ماهیت مرگ متمایز می‌کردند. کسانی که به مرگ طبیعی مرده بودند سوزانده شدند. نوزادان مرده در زمین دفن شدند. کسانی که خودکشی کردند بدون دفن رها شدند. کرکس رسم داشت مرده را به دریا می انداخت. دامداران گوزن شمالی سوزاندن را ترجیح می دهند. تمام ظروف و اشیایی که متوفی در دنیای دیگر به آن نیاز داشت، روی دفن می‌گذاشتند. گوزن‌های شمالی عمداً به‌درستی مهار شدند - کوریاک‌ها معتقد بودند که در جهان بعد همه چیز شکلی کاملاً متضاد با چیزهای موجود در ما دارد.جهان کوریاک های معاصر مردگان خود را به روش روسی دفن می کنند، در حالی که گله داران گوزن شمالی هنوز مرده ها را می سوزانند.

همچنین ببینید: تتوم

Christopher Garcia

کریستوفر گارسیا یک نویسنده و محقق با تجربه است که علاقه زیادی به مطالعات فرهنگی دارد. او به عنوان نویسنده وبلاگ محبوب، دایره المعارف فرهنگ جهانی، تلاش می کند تا بینش و دانش خود را با مخاطبان جهانی به اشتراک بگذارد. کریستوفر با مدرک کارشناسی ارشد در انسان شناسی و تجربه سفر گسترده، چشم اندازی منحصر به فرد را به جهان فرهنگی ارائه می دهد. از پیچیدگی‌های غذا و زبان گرفته تا تفاوت‌های ظریف هنر و مذهب، مقالات او دیدگاه‌های شگفت‌انگیزی را در مورد بیان‌های گوناگون بشریت ارائه می‌کنند. نوشته های جذاب و آموزنده کریستوفر در نشریات متعددی به نمایش درآمده است، و آثار او پیروان فزاینده ای از علاقه مندان به فرهنگ را به خود جلب کرده است. کریستوفر چه در سنت‌های تمدن‌های باستانی و چه در جستجوی آخرین روندهای جهانی‌شدن، وقف نورپردازی ملیله‌های غنی فرهنگ بشری است.