Dini İnançlar. Diğer kuzeydoğu Paleoasya halklarında olduğu gibi Koryaklar arasında da yeryüzündeki yaşamın yaratıcısı olan Kuzgun kültü (Kerek-Qukki'de Qujgin'n'aqu ya da Qutqin'n'aqu) mevcuttu. İyi ruhların yanı sıra kötü ruhlara da onları hoşnut etmek amacıyla kurbanlar sunulurdu. İyi ruhlar arasında özel yerlerde tapınılan atalar da vardı. Yerleşik Koryakların koruyucu ruhları vardı.Bir köpek, özellikle başka bir dünyada yeniden doğacağı ve atalara hizmet edeceği için ruhlar için en hoş kurban olarak kabul edilirdi. Koryak dini fikirleri ve kurban uygulamaları göçebe ren geyiği çobanları (ve Kerekler) arasında korunmuş ve Sovyet yönetiminin kurulmasına kadar, hatta 1950'lere kadar hayatta kalmıştır.

Dini Uygulayıcılar. Koryaklar kurbanları kendileri keserlerdi, ancak kötü ruhların entrikalarının üstesinden gelemedikleri zaman şamanların yardımına başvururlardı. Kadın ya da erkek olan şaman, iyileştirici ve kahindi; şamanlık yeteneği kalıtsaldı. Tef ( iaiai veya iaiar ) şaman için vazgeçilmezdi. Kerek şamanları görünüşe göre tef kullanmıyordu.

Törenler. Geleneksel Koryak bayramları halkın hafızasında kalmıştır. Birkaç hafta süren ve birbirini izleyen çok sayıda törenden oluşan sonbahar şükran bayramı Hololo buna bir örnektir. 1960'lı ve 1970'li yıllarda Koryak-Karaginetler bu bayramı hala kutluyorlardı. Bugün etnik öz kimliğin yeniden inşasına duyulan özlem güçlenmektedir.

Sanat. Koryak folkloru efsanelerde, masallarda, şarkılarda ve danslarda temsil edilmektedir. Devlet Koryak Halk Şarkıları ve Dansları Topluluğu "Mengo" sadece eski Sovyetler Birliği'nde değil, diğer ülkelerde de iyi bilinmektedir.

Tıp. Başlangıçta tedavi eden kişi şamandı ve bu uygulama 1920-1930'lara kadar devam etti. Bugün Koryaklar bölgenin halk sağlığı sistemine dahil edilmiştir.

Ölüm ve Ölümden Sonra Yaşam. Koryakların çeşitli gömme yöntemleri vardı: yakma, toprağa veya denize gömme ve ölüleri kaya yarıklarında gizleme. Yerleşik Koryakların bazı grupları gömme yöntemini ölümün niteliğine göre farklılaştırdı. Doğal yollardan ölenler yakılırdı; ölü doğan bebekler toprağa gömülürdü; intihar edenler gömülmeden bırakılırdı. Kereklerin bir geleneği vardıRen geyiği çobanları ölüleri yakmayı tercih ederdi. Ölen kişinin öteki dünyada ihtiyaç duyacağı tüm eşyalar ve nesneler cenaze ateşinin üzerine konurdu. Eşlik eden ren geyikleri kasıtlı olarak yanlış koşulurdu - Koryaklar öteki dünyada her şeyin bizim dünyamızdakilerle taban tabana zıt bir biçime sahip olduğuna inanırlardı. Çağdaş Koryaklar ölüleriniRus usulü, ren geyiği çobanları ise ölülerini hâlâ yakıyor.