اعتقادات مذهبی. شناخت عمومی وجود داشت که بیشتر پدیده های طبیعی و همه موجودات روحی دارای قدرت ماوراء طبیعی هستند و وجود چنین قدرتی بسیاری از فعالیت ها و تماس ها را به طور بالقوه خطرناک می کرد. ممکن است برای جلب کمک های ماوراء الطبیعه و تحت تأثیر قرار دادن نتیجه فعالیت های مختلف، دعا یا تشریفاتی انجام شود. در عین حال، نگرش کواکیوتل نسبت به بیشتر دنیایی که در آن زندگی می کردند، عمل گرایانه و سکولار بود. موجودات غیرزمینی متعددی وجود داشتند، از جمله برخی با نومایم های خاص و برخی دیگر با جوامع رقصنده شناخته می شدند. هیچ کدام به طور خاص در تأثیرگذاری بر نتیجه امور انسانی فعال دیده نشد. آنها که معمولاً نامرئی هستند، ممکن است اشکالی را که انسان ها می توانند ببینند فرض کنند. از زمان مأموریت، اکثر کواکیوتل ها آنگلیکان بوده اند. برخی اعضای کلیساهای پروتستان انجیلی هستند.

عمل کنندگان مذهبی. شمن‌ها، که دسته‌های مختلفی از آن‌ها وجود داشت، برای تحریک یا بیان بیماری‌های ناشی از روح و پیش‌گویی یا تأثیرگذاری بر نتیجه رویدادها، درمان بیماری‌های بدنی یا کار جادوگری فراخوانده می‌شدند.

تشریفات. زمستان دوره‌ای از فعالیت‌های مذهبی فشرده بود که در آن جوامع مختلف رقص، اعضای جدیدی را آغاز کردند و اولین تماس را با نگهبانان ماوراء طبیعی خود دوباره به نمایش گذاشتند. نمایش‌ها - نمایش‌پردازی رویدادهای اسطوره‌ای - اغلب با وسایلی که هوشمندانه ساخته شده بودند به صحنه می‌رفتند. Potlatching همراه بودآغاز و در فصول دیگر به عنوان یک مراسم در نوع خود ارائه شد. شامل گروه های میزبان و مهمان، ضیافت های مجلل، سخنرانی های رسمی و توزیع هدایا به مهمانان بود. رویدادهای چرخه زندگی (از جمله اعطای نام، ازدواج، گرفتن القاب، و بزرگداشت مردگان)، راه اندازی یک قایق رانی بزرگ، یا ساخت خانه جدید، همگی مناسبت هایی برای قلع و قمع بودند.

هنر. به شدت توسعه یافته ترین هنرها، مجسمه سازی، نقاشی، رقص، تئاتر و خطابه بودند. مضامین و زمینه های رایج مذهبی بودند، از جمله هرالدیکی متمایز و عمدتاً مبتنی بر دین. مجسمه سازی و نقاشی با بازنمایی های مرسوم حیوانات و موجودات ماوراء طبیعی مطابقت داشت. هنر شکلی کاربردی بود که جلوی خانه‌ها، سردخانه و دیگر بناهای یادبود، جعبه‌ها، پشتی صندلی‌ها، قایق‌رانی، پارو، ظروف جشن، ظروف خانه، ابزار و اموال شخصی را تزئین می‌کرد. ماسک‌های استادانه، روپوش‌ها و سایر بخش‌های لباس و دستگاه‌های مکانیکی پیچیده، همراهی‌های مهم نمایش‌های رقص و تئاتر بودند. پس از یک دوره طولانی کسالت، هنرها به شکل اصلاح شده احیا شده اند، با مجسمه سازی که بیشترین نزدیکی را به سنت دارد. چاپ های محدود اساس یک هنر پر جنب و جوش است که به ویژه در بین مجموعه داران محبوب است. حداقل یکی از گروه‌های رقص کواکیوتل، نمایش‌های لباس‌پوشی با مضامین سنتی وحرکات

پزشکی. بیماری ناشی از از دست دادن روح یا جادو توسط شمن درمان می شد. بسیاری از بیماری ها توسط درمانگران متخصص که ممکن است از ترکیبات یا جوشانده های گیاهی، حیوانی یا معدنی استفاده کنند یا ممکن است حمام کردن، تعریق یا سوزاندن را تجویز کنند، مورد توجه قرار می گیرند.

مرگ و زندگی پس از مرگ. جسد را در یک جعبه چوبی تزئین شده در شاخه های یک درخت، در قبر تخته ای مستطیلی، یا شکاف صخره ای یا غار محافظت شده قرار می دادند. روح آن مرحوم که در ابتدا تهدیدی برای رفاه بازماندگان بود، پس از حدود یک سال در خانه جدید خود راضی بود و دیگر خطرناک نبود. جهان آخرت شبیه دنیای زمینی بود، مردمی که در روستاها زندگی می کردند و حیوانات فراوان، ماهی و انواع توت ها را برداشت می کردند.