તુર્કમેનોના ઓગુઝ તુર્કિક પૂર્વજો પ્રથમ વખત તુર્કમેનિસ્તાનના વિસ્તારમાં આઠમીથી દસમી સદીમાં દેખાયા હતા. "તુર્કમેન" નામ અગિયારમી સદીના સ્ત્રોતોમાં પ્રથમ દેખાય છે. શરૂઆતમાં એવું લાગે છે કે તે ઓગુઝમાંથી કેટલાક જૂથોનો ઉલ્લેખ કરે છે જેમણે ઇસ્લામ સ્વીકાર્યું હતું. મધ્ય એશિયાના મધ્યમાં તેરમી સદીના મોંગોલ આક્રમણ દરમિયાન, તુર્કમેન લોકો કેસ્પિયન કિનારાની નજીકના વધુ દૂરના પ્રદેશોમાં ભાગી ગયા હતા. આમ, મધ્ય એશિયાના અન્ય ઘણા લોકોથી વિપરીત, તેઓ મોંગોલ શાસન અને તેથી, મોંગોલ રાજકીય પરંપરાથી થોડો પ્રભાવિત હતા. સોળમી સદીમાં તુર્કમેનોએ ફરી એકવાર આધુનિક તુર્કમેનિસ્તાનના સમગ્ર પ્રદેશમાં સ્થળાંતર કરવાનું શરૂ કર્યું, ધીમે ધીમે કૃષિ ઓએઝ પર કબજો કર્યો. ઓગણીસમી સદીના મધ્ય સુધીમાં, મોટાભાગના તુર્કમેન લોકો બેઠાડુ અથવા અર્ધવિષયક કૃષિવાદી બની ગયા હતા, જો કે નોંધપાત્ર હિસ્સો ફક્ત વિચરતી સંવર્ધકો જ રહ્યો.

સોળમીથી ઓગણીસમી સદી સુધી તુર્કમેનોએ વારંવાર પડોશી બેઠાડુ રાજ્યો, ખાસ કરીને ઈરાનના શાસકો અને ખીવાના ખાનાટે સાથે અથડામણ કરી. 20 થી વધુ જાતિઓમાં વિભાજિત અને રાજકીય એકતાની કોઈ ઝલક ન હોવા છતાં, તુર્કમેનોએ આ સમયગાળા દરમિયાન પ્રમાણમાં સ્વતંત્ર રહેવાનું વ્યવસ્થાપિત કર્યું. ઓગણીસમી સદીની શરૂઆતમાં પ્રભાવશાળી જાતિઓ દક્ષિણમાં ટેકે, દક્ષિણ પશ્ચિમમાં યોમુત અને ઉત્તરમાં હતી.ખોરેઝમની આસપાસ, અને પૂર્વમાં એરસારી, અમુ દરિયાની નજીક. આ ત્રણેય જાતિઓ તે સમયે કુલ તુર્કમેન વસ્તીના અડધા ભાગની હતી.

1880 ના દાયકાની શરૂઆતમાં રશિયન સામ્રાજ્ય તુર્કમેનોને વશ કરવામાં સફળ થયું, પરંતુ મધ્ય એશિયાના અન્ય જીતેલા જૂથો કરતાં મોટાભાગના તુર્કમેનોના ઉગ્ર પ્રતિકારને દૂર કર્યા પછી જ. શરૂઆતમાં, તુર્કમેનનો પરંપરાગત સમાજ ઝારવાદી શાસનથી પ્રમાણમાં અપ્રભાવિત હતો, પરંતુ ટ્રાન્સકાસ્પિયન રેલરોડનું નિર્માણ અને કેસ્પિયન કિનારા પર તેલ ઉત્પાદનના વિસ્તરણ બંનેને કારણે રશિયન વસાહતીઓનો મોટો ધસારો થયો. ઝારવાદી વહીવટકર્તાઓએ રોકડિયા પાક તરીકે કપાસની ખેતીને મોટા પાયે પ્રોત્સાહિત કર્યા.

રશિયામાં બોલ્શેવિક ક્રાંતિની સાથે મધ્ય એશિયામાં બળવોનો સમયગાળો હતો જેને બાસમાચી વિદ્રોહ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. ઘણા તુર્કમેનોએ આ બળવામાં ભાગ લીધો હતો, અને સોવિયેતની જીત પછી, આમાંથી ઘણા તુર્કમેન ઈરાન અને અફઘાનિસ્તાન ભાગી ગયા હતા. 1924 માં સોવિયેત સરકારે આધુનિક તુર્કમેનિસ્તાનની સ્થાપના કરી. સોવિયેત શાસનના શરૂઆતના વર્ષોમાં, સરકારે 1920ના દાયકામાં આદિવાસીઓની જમીનો જપ્ત કરીને અને 1930ના દાયકામાં બળજબરીપૂર્વક સામૂહિકીકરણની રજૂઆત કરીને આદિવાસીઓની શક્તિને તોડવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો. જોકે, સોવિયેત શાસન હેઠળ પાન-તુર્કમેનની ઓળખ ચોક્કસપણે મજબૂત થઈ હતી, ભૂતપૂર્વ સોવિયેત સંઘના તુર્કમેનોએ તેમની આદિવાસી ચેતનાની સમજને ઘણી હદ સુધી જાળવી રાખી હતી. આસોવિયેત શાસનના સિત્તેર વર્ષોમાં જીવનના માર્ગ તરીકે વિચરતીવાદને નાબૂદ કરવામાં આવ્યો અને નાના પરંતુ પ્રભાવશાળી શિક્ષિત શહેરી વર્ગની શરૂઆત થઈ. આ સમયગાળામાં સામ્યવાદી પક્ષની સર્વોચ્ચતાની મજબૂત સ્થાપના પણ જોવા મળી હતી. ખરેખર, તાજેતરના વર્ષોમાં સુધારાવાદી અને રાષ્ટ્રવાદી ચળવળોએ સોવિયેત યુનિયનને હંફાવ્યું હોવાથી, તુર્કમેનિસ્તાન રૂઢિચુસ્તતાનો ગઢ રહ્યો, પેરેસ્ટ્રોઇકા ની પ્રક્રિયામાં જોડાવાના બહુ ઓછા સંકેતો દર્શાવે છે.