PRONUNCIATIE: ee-kwuh-TOR-ee-uhl GHIN-ee-uhns

ALTERNATIEVE NAMEN: Equatoguineanen

LOCATIE: Equatoriaal-Guinea (eiland Bioko, vasteland van Rio Muni, verschillende kleine eilanden)

POPULATIE: 431,000

TAAL: Spaans (officieel); Fang; talen van de kustvolkeren; Bubi, pidgin Engels en Ibo (uit Nigeria); Portugees Creools

RELIGIE: Christendom; sekten en culten met Afrikaanse wortels

1 - INLEIDING

Equatoriaal-Guinea is een land in Afrika. Het bestaat uit twee grote gebieden: het rechthoekige eiland Bioko en het vasteland, Rio Muni. Portugese ontdekkingsreizigers vonden Bioko rond 1471. Ze maakten het deel van hun kolonie Sao Tomé. De inwoners van Bioko verzetten zich hevig tegen de slavenhandel en pogingen om hun thuisland te bezetten. De Portugezen gaven het eiland en delen van het vasteland aan Spanje.Equatoriaal-Guinea werd onafhankelijk in 1968 en is het enige Afrikaanse land ten zuiden van de Sahara dat Spaans als officiële taal gebruikt.

Sinds de onafhankelijkheid in 1968 wordt het land geregeerd door de familie Nguema. Het eerste staatshoofd van Equatoriaal-Guinea, Francisco Macias Nguema, was de ergste despoot (wrede heerser) van Afrika. Hij vermoordde politici en overheidsbestuurders en executeerde mensen die zijn politieke tegenstanders steunden. Hij verbande (verbande of dwong het land te verlaten) de meeste opgeleide en bekwame mensen van Equatoriaal-Guinea.Een kwart tot een derde van de bevolking werd vermoord of verbannen tijdens zijn heerschappij.

In 1979 zette minister van Defensie Obiang Nguema Mbasogo (1942-), de neef van Macias, zijn oom af in een staatsgreep (gedwongen omverwerping van een regering). Obiang Nguema Mbasogo executeerde uiteindelijk zijn oom Macias. Aan het eind van de jaren negentig was Obiang nog steeds aan de macht, waarbij leden van de Esangui-clan de regering domineerden. Hij won drie frauduleuze verkiezingen (1982, 1989 en 1996). Ballingen (mensen die wonenZe vrezen dat ze in hun thuisland niet veilig kunnen leven en werken vanwege de mensenrechtenschendingen, de corruptie bij de overheid en de zwakke economie.

2 - LOCATIE

Naast het eiland Bioko en het vasteland omvat Equatoriaal-Guinea ook een cluster kleine eilanden. Elobeyes en de Corisco liggen net ten zuiden van het vasteland. Rio Muni ligt tussen Gabon in het zuiden en oosten en Kameroen in het noorden. Bioko maakt deel uit van een geologische breuklijn die een reeks vulkanen omvat. De berg Kameroen (4.000 meter) in buurland Kameroen ligt op slechts 20 meter van het vasteland.Het is de hoogste piek in West-Afrika en is op een heldere dag zichtbaar vanaf Bioko.

Zowel op het vasteland als op de eilanden valt overvloedige regen - meer dan drie meter per jaar. Drie uitgedoofde vulkanen vormen de ruggengraat van Bioko, waardoor het eiland vruchtbare grond en weelderige vegetatie heeft. De kust van het vasteland is een lang strand zonder natuurlijke haven.

In 1996 telde Equatoriaal-Guinea ongeveer 431.000 inwoners. Een vierde van de bevolking woont op Bioko. Er zijn verschillende stammen in het land. De Fang (ook Fon of Pamue genoemd) bezetten het vasteland, Rio Muni. De bevolking van Bioko is een mengeling van verschillende groepen: Bubi, de oorspronkelijke bewoners; de Fernandino, afstammelingen van slaven die in de negentiende eeuw op het vasteland werden bevrijd, enMalabo (vroeger Santa Isabel) op het eiland Bioko is de hoofdstad van het hele land. Bata is een belangrijke regionale hoofdstad op het vasteland.

3 - TAAL

Spaans is de officiële taal, maar veel mensen begrijpen het niet en weten niet hoe ze het moeten spreken of verstaan. Inwoners van Rio Muni spreken Fang. Op Bioko spreken de eilandbewoners voornamelijk Bubi, hoewel veel eilandbewoners pidgin Engels gebruiken.

4 - FOLKLORE

De Fang vertellen veel verhalen en sprookjes met dieren als personages. Eén dier in deze fabels is zo slim als de vos, zo wijs als de uil en zo diplomatiek als het konijn. De eilandbewoners noemen hem ku of kulu Eén verhaal gaat over een echtscheiding en voogdijzaak tussen een tijger en een tijgerin. Elk dier in het bos discussieert over wie het kind moet krijgen. In de traditie van mannelijke dominantie vinden ze dat de tijger het ouderschap verdient, maar voordat ze beslissen, willen ze ku raadplegen. De ku hoort elke kant van de zaak aan en vraagt hen de volgende dag rond lunchtijd terug te komen.

Als ze de volgende dag terugkomen, blijkt ku geen haast te hebben om zijn mening te geven. In plaats daarvan baadt hij in een grote modderpoel. Dan huilt hij alsof hij overmand is door verdriet. De dieren zijn verbijsterd en vragen hem om uitleg. Hij antwoordt: "Mijn schoonvader stierf tijdens de bevalling." De tijger onderbreekt uiteindelijk met walging: "Waarom naar zulke onzin luisteren? We weten allemaal dat een man niet kan bevallen. Alleen een vrouw heeft die mogelijkheid.De relatie van een man tot een kind is anders." De ku antwoordt: "Aha! Je hebt zelf bepaald dat haar relatie met het kind speciaal is. De voogdij moet bij de tijgerin liggen." De tijger is niet tevreden, maar de andere dieren geloven dat de ku juist heeft beslist.

5 - RELIGIE

De meeste inwoners van Equatoriaal-Guinea geloven in een of andere vorm van het christendom, maar traditionele geloofsovertuigingen bestaan nog steeds. De traditionele Afrikaanse religie stelt dat er een opperwezen bestaat samen met goden van een lager niveau in de geestenwereld. De lagere goden kunnen mensen helpen of ongeluk brengen.

6 - GROTE FEESTDAGEN

Op 3 augustus vieren de inwoners van Equatoriaal-Guinea de omverwerping van president Francisco Macias Nguema in de golf van vrijheid (vrijheidscoup). Een parade rond het centrale plein van de hoofdstad Malabo wordt geleid door de autocolonne van de president, vergezeld door motoren en elitebewakers te voet. Delegaties van zangers, dansers en muzikanten uit Malabo en de dorpen volgen in de processie. Gitaristen, trommelaars en vrouwen in grasrokken zijn onder hen. Misschien wel de meest schandalige personages in de parade zijn de"lucifers", dansers op tennisschoenen met lusvormige hoorns, gekleurde slingers, pompons, luipaardvel, een kussen in de broek en zeven achteruitkijkspiegels in de nek geplakt.

7 - OVERGANGSRITUELEN

Uit de uitgebreide begrafenisrituelen van de Bubi's blijkt hun geloof in het hiernamaals (leven na de dood) en in reïncarnatie (terugkeer naar het leven in een andere vorm). Dorpsbewoners kondigen een overlijden aan door bij zonsopgang op een holle boomstam te trommelen en bij zonsondergang, wanneer de gemeenschap een moment van stilte in acht neemt. Iemand leest de belangrijkste prestaties van de overledene voor. Geen werk behalve de meest basale taken (zoals gravenEen dorpsoudste kiest vrouwen die het lijk wassen en balsemen met een rode crème, Ntola. Alle volwassenen behalve zwangere vrouwen nemen deel aan zang- en dansceremonies en begeleiden het lijk naar de begraafplaats. De rouwenden offeren een mannelijke geit en gieten zijn bloed over het lijk tijdens de tocht naar de begraafplaats. Het lijk wordt dan in foetushouding in het graf gelegd, zodat het opnieuw geboren kan worden. Familieleden laten persoonlijke voorwerpen achter voor de dode om te gebruiken voor het dagelijks leven.Zelfs als waardevolle voorwerpen in het graf worden achtergelaten, worden ze niet vaak gestolen. Grafrovers worden gestraft met amputatie (afsnijden) van hun handen. Na de begrafenis planten rouwenden een tak van een heilige boom op het graf.

8 - RELATIES

Equatoriaal-Guinese mensen zijn erg vriendelijk. Ze schudden elkaar graag de hand en groeten elkaar. Ze delen graag een verhaal of een grap met hun leeftijdsgenoten. Ze tonen ook respect voor mensen met status. Ze behouden bijvoorbeeld de Spaanse titels van Don of Doña voor mensen met een hoge opleiding, rijkdom en klasse.

9 - LEEFOMSTANDIGHEDEN

Voordat Equatoriaal-Guinea in 1968 onafhankelijk werd van Spanje, ging het de goede kant op. De export van cacao, koffie, hout, voedingsmiddelen, palmolie en vis leverde Equatoriaal-Guinea meer welvaart op dan enige andere kolonie of land in West-Afrika. De gewelddadige regering van president Macias vernietigde echter de welvaart van het land.

Aan het eind van de jaren negentig voorzag ongeveer viervijfde van de bevolking in zijn levensonderhoud door zelfvoorzieningslandbouw in de oerwouden en hooglanden. Het gemiddelde inkomen bedroeg minder dan $300 per jaar en de levensverwachting was slechts vijfenveertig jaar.

Ziekten zijn een belangrijke doodsoorzaak. Ongeveer 90 procent van de mensen krijgt elk jaar malaria. Veel kinderen sterven aan mazelen omdat er geen inenting beschikbaar is. Cholera-epidemieën steken periodiek de kop op omdat het watersysteem besmet raakt.

De elektriciteit is 's nachts maar een paar uur aan. De verharde wegen zitten vol kuilen omdat er geen wegenonderhoud is.

In het noorden zijn de huizen rechthoekig en gemaakt van houten planken of riet van palmbomen. Veel huizen hebben luiken die de regen buiten houden, maar wel een briesje binnenlaten. De meeste huizen hebben één of twee kamers, geen elektriciteit of sanitair binnenshuis. Bedden kunnen bestaan uit gepolijste bamboelatten die aan elkaar zijn gesjord en op grotere bamboepalen zijn bevestigd.

Op het vasteland zijn de kleine huizen gemaakt van riet en lemen muren met tinnen of rieten daken. In sommige dorpen zijn de rieten muren slechts tot de borst hoog, zodat de mannen het reilen en zeilen in het dorp in de gaten kunnen houden. Vrouwen en meisjes wassen hun kleren bij beekjes of putten. Daarna hangen ze ze op of leggen ze op een schoon gedeelte van de binnenplaats te drogen. Van kinderen wordt verwacht dat ze helpen water te dragen, brandhout te verzamelen en de tuin te runnen.boodschappen voor hun moeders.

10 - GEZINSLEVEN

De familie en de clan zijn erg belangrijk in het leven in Equatoriaal-Guinea. Op het vasteland onder de Fang kunnen mannen meerdere vrouwen hebben. Ze trouwen meestal buiten hun clan.

Op Bioko trouwen Bubi-mannen binnen dezelfde clan of stam. De Bubi-samenleving is ook matriarchaal - mensen volgen hun afstamming via de lijn van hun moeder. Bubi's hechten daarom veel belang aan het hebben van meisjes, omdat zij de familie in stand houden. Bubi's beschouwen meisjes zelfs als de ogen van het huis... que nobo e chobo Het "papier" dat de familie in stand houdt.

11 - KLEDING

Equatoriaal-Guinese burgers doen hun best om er in het openbaar goed uit te zien. Voor degenen die het zich kunnen veroorloven, worden pakken en jurken in westerse stijl gedragen voor professionele of zakelijke activiteiten. Zakenmannen dragen driedelige krijtstreeppakken met vesten en stropdassen, zelfs in het extreem warme, benauwde weer van het eiland. Vrouwen en meisjes gaan netjes gekleed de deur uit, met geplooide rokken, gesteven blouses en gepoetsteschoenen.

Kinderen in de dorpen dragen korte broeken, spijkerbroeken en T-shirts. Getailleerde jurken zijn ook populair voor meisjes. Vrouwen dragen felle, kleurrijke loszittende rokken met Afrikaanse patronen. Ze dragen meestal ook hoofddoeken. Oudere vrouwen dragen soms een grote, eenvoudig gesneden lap katoen over een blouse en rok. Mensen met weinig geld moeten het vaak doen met tweedehands Amerikaanse T-shirts en andere kleding.mensen op blote voeten lopen of slippers of plastic sandalen dragen.

12 - VOEDSEL

Het basisvoedsel van Equatoriaal-Guinea bestaat uit cocoyams ( malanga ), bakbananen en rijst. De mensen eten weinig ander vlees dan stekelvarken en bosantilope, een groot knaagdier met een klein gewei. Equatoriaal-Guinezen vullen hun dieet aan met groenten uit hun eigen tuin en met eieren of af en toe een kip of eend. Vis is overvloedig aanwezig in de kustwateren en vormt een belangrijke eiwitbron.

13 - ONDERWIJS

Het formele onderwijs op alle niveaus is er erg slecht aan toe. In de jaren zeventig werden veel leraren en bestuurders vermoord of verbannen. In de jaren tachtig bestonden er slechts twee openbare middelbare scholen, één in Malabo en één in Bata. In 1987 stelde een onderzoeksteam, gesponsord door de Verenigde Naties, vast dat van de zeventien bezochte scholen op Bioko er niet één schoolborden, potloden of leerboeken had. Kinderen leerden van buiten feiten aanIn 1990 schatte de Wereldbank dat de helft van de bevolking analfabeet was (niet kon lezen of schrijven).

14 - CULTUREEL ERFGOED

Een traditioneel Fang-muziekinstrument, de mvett is een harpfluit gemaakt van drie kalebassen, de stengel van een blad van de raffiaplant en een koord van plantaardige vezels. De vezels worden getokkeld zoals gitaarsnaren. Mvett-spelers zijn zeer gerespecteerd. Andere instrumenten zijn trommels, xylofoons gemaakt door boomstammen aan elkaar te rijgen en erop te slaan met stokken, en de sanza, een klein pianoachtig instrument met toetsen van bamboe dat met de duimen wordt bespeeld.

15 - WERKGELEGENHEID

De Bubi-samenleving verdeelt mensen op basis van hun functie: boeren, jagers, vissers en palmwijnverzamelaars. De meeste Equatoriaal-Guinese mensen verbouwen voor eigen gebruik (ze verbouwen alleen genoeg voor eigen consumptie en houden weinig of niets over). Ze verbouwen knollen, struikpaprika's, colanoten en fruit. Mannen ruimen het land op en vrouwen doen de rest, waaronder het dragen van manden met yams op hun rug van 90 kilo.naar de markt.

16 - SPORTEN

Equatoriaal-Guinese spelers zijn fervent voetballers. Ze hebben ook een grote belangstelling voor tafeltennis, dat ze leerden van Chinese hulpverleners. Equatoriaal-Guinea nam voor het eerst deel aan de Olympische Spelen in 1984 tijdens de Spelen in Los Angeles.

17 - RECREATIE

Net als Afrikanen in het algemeen gaan Equatoriaal-Guinese mensen graag om met familie en vrienden en hebben ze geen uitnodiging nodig om elkaar te bezoeken. Het is gebruikelijk om ze te zien kaarten, dammen en schaken met vrienden. Bij bijna elke gelegenheid wordt er gedanst en gezongen. Formele feesten zijn niet nodig. Vooral mannen gaan naar bars om te socializen en te drinken. Er zijn verschillende Afrikaanse muziekstijlen, van Makossa uit Kameroen totCongolese muziek is populair bij jongeren.

Equatoriaal-Guinese burgers luisteren ook naar de radio en kijken tv, hoewel het land tot 1981 slechts twee radiostations had. Een daarvan bevond zich op het vasteland en de andere op Bioko. Beide zonden weinig uit, behalve politieke propaganda. Sindsdien hebben de Chinezen nieuwe stations gebouwd met uitzendingen in het Spaans en lokale talen. De stations draaien ook muziek uit Kameroen en Nigeria.

De televisie is onder strenge controle van de regering gebleven uit angst dat het de democratie zou aanwakkeren. Twee mediadirecteuren gingen in 1985 de gevangenis in op beschuldiging van samenzwering om de mensenrechten te bevorderen.

De meeste bioscopen in Equatoriaal-Guinea zijn in verval geraakt of worden gebruikt voor regeringsbijeenkomsten. Aan het eind van de jaren tachtig had de hoofdstad Malabo twee niet-functionerende bioscopen die gebruikt werden voor regeringsbijeenkomsten. In 1990 had het hele eiland Bioko geen functionerende bioscopen, boekwinkels of kiosken.

18 - AMBACHTEN EN HOBBY'S

Volkskunst is rijk en varieert per etnische groep. Op Bioko staat het Bubi-volk bekend om hun kleurrijke houten klokken. De makers van de klokken versieren ze met ingewikkelde ontwerpen, gravures en vormen.

In Ebolova weven vrouwen manden van meer dan twee meter hoog en twee meter breed, waaraan ze riemen bevestigen. Ze gebruiken deze om producten en tuingereedschap van hun veld te slepen. Equatoriaal-Guinese mensen maken veel hoeden en andere voorwerpen, vooral allerlei soorten manden. Sommige manden zijn zo fijn geweven dat ze vloeistoffen zoals palmolie vasthouden.

19 - SOCIALE PROBLEMEN

De regering van Equatoriaal-Guinea staat, net als veel Afrikaanse regeringen, voor de uitdaging om de economie te stimuleren, banen te scheppen, te zorgen voor sociaal welzijn, wegen aan te leggen en een rechtsstaat in te stellen. De inwoners van Equatoriaal-Guinea worden ongeduldig door corruptie en politiek geweld. In 1993 richtten leden van de etnische groep Bubi uit Bioko een beweging op om onafhankelijkheid voor het eiland te verkrijgen.

Een internationaal drugsrapport beschuldigde de regering ervan Equatoriaal-Guinea te hebben veranderd in een belangrijke marihuanaproducent en een verschepingspunt voor drugssmokkel tussen Zuid-Amerika en Europa. In 1993 verbande Spanje enkele Guinese diplomaten uit voor het smokkelen van cocaïne en andere drugs. Hoewel overvallen, gewapende overvallen en moord zelden voorkomen in Equatoriaal-Guinea, is er wel sprake van overmatig drankgebruik, vrouwen mishandeling enseksueel misbruik van vrouwen worden vaak gemeld.

20 - BIBLIOGRAFIE

Fegley, Randall. Equatoriaal-Guinea. Santa Barbara, Californië: ABC-Clio, 1991.

Fegley, Randall. Equatoriaal-Guinea: een Afrikaanse tragedie. New York: Peter Lang, 1989.

Klitgaard, Robert. Tropische gangsters: de ervaring van een man met ontwikkeling en decadentie in het diepste Afrika. New York: Basic Books, 1990.

WEBSITES

Internet Africa Limited. [Online] Beschikbaar //www.africanet.com/africanet/country/eqguinee/ , 1998.

Wereldreisgids, Equatoriaal-Guinea. [Online] Beschikbaar //www.wtgonline.com/country/gq/gen.html , 1998.