اعتقادات مذهبی. گوام توسط سربازان اسپانیایی مورد تهاجم و تسخیر قرار گرفت و توسط کشیشان کاتولیک مأموریت داده شد که در آغاز سال 1668 این جزیره به اولین پاسگاه استعمار و مذهب اروپایی در اقیانوس آرام تبدیل شد. تمام مردم چامورو از گوام و جزایر مجاور به زور در دهکده های ماموریت اسکان داده شدند. در چهل سال اول مأموریت اسپانیایی در گوام، مردم چامورو از کاهش جمعیت فاجعه‌بار رنج بردند و شاید 90 درصد جمعیت خود را به دلیل بیماری، جنگ و سختی‌های ناشی از اسکان مجدد و کار اجباری در مزارع از دست دادند. در اواسط دهه 1800، هیئت‌های پروتستان و کاتولیک در سراسر جزایر میکرونزی تأسیس شدند و الگوی مشابهی از کاهش جمعیت ناشی از بیماری‌های معرفی شده در یاپ، پونپی و سایر جزایر میکرونزی به وجود آمد. تمام جزایر بزرگ میکرونزی حداقل برای یک قرن مسیحی شده اند و در هیچ مکانی مقاومت محلی برای مدت طولانی با موفقیت حفظ نشد. امروزه چاموروها تقریباً به طور کامل کاتولیک رومی هستند، در حالی که در سایر مناطق میکرونزی، تعداد پروتستان ها کمی از کاتولیک ها بیشتر است. در طول بیست سال گذشته، تعدادی از فرقه های مسیحی، از جمله باپتیست ها، مورمون ها، ادونتیست های روز هفتم و شاهدان یهوه، جایگاه کوچکی به دست آورده اند. در گوام، اعتقادات و اعمال کاتولیک به شدت با عناصری از آنیمیسم فیلیپینی ومعنویت گرایی، احترام به اجداد بومی چامورو، و بت سازی اروپای قرون وسطایی از نمادهای مذهبی. در جاهای دیگر در میکرونزی، ترکیبی مشابه از الهیات و عمل مسیحی مدرن با باورهای بومی به جان گرایی و انواع مختلفی از جادو وجود دارد.

عمل کنندگان مذهبی. رهبران مذهبی در میکرونزی احترام قابل توجهی در عرصه اجتماعی و سیاسی گسترده تر دارند و اغلب به عنوان مشاور برای برنامه ریزی و توسعه دولت و به عنوان میانجی در مناقشات سیاسی مورد توجه قرار می گیرند. اگرچه کشیشان و وزیران آمریکایی و خارجی در تمام جزایر بزرگ میکرونزی مشغول به کار هستند، تمرین‌کنندگان مذهبی بومی آموزش می‌بینند و رهبری کلیساها را در سراسر منطقه به عهده می‌گیرند.

تشریفات. میکرونزی ها کلیساهای وفادار هستند و در بسیاری از جوامع کلیسا به عنوان کانون اجتماعی بودن و انسجام عمل می کند. اما چاموروها و سایر میکرونزیایی‌هایی که اخیراً به دلایل تحصیلی یا به دنبال زندگی بهتر به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند، نسبت به مهاجران قبلی که برای خدمت سربازی آمده‌اند، بسیار کمتر به کلیسا رفتن اختصاص دارند. با این وجود، مناسبت‌های تشریفاتی مانند عروسی‌ها، جشن‌های تعمید و تدفین نقش مهمی در میان میکرونزی‌ها در ایالات متحده ایفا می‌کنند، نه تنها به‌عنوان مناسبت‌هایی برای برگزاری مراسم مذهبی، بلکه مهم‌تر از آن، به‌عنوان مراسمی برای ترویج اجتماعی.وابستگی متقابل و انسجام قومی در میان مردم گوآمانی، یکی از نمونه‌های آن رسم رایج چینچوله است - دادن پول، غذا یا سایر هدایایی به خانواده در مراسم عروسی، جشن تعمید یا مرگ برای کمک به خانواده در پرداخت هزینه‌های مراسم یا برای بازپرداخت هدیه قبلی این عمل، بدهی و تعهد اجتماعی-اقتصادی و متقابلی را که در روابط خانوادگی میکرونزی نفوذ می کند، تقویت می کند.

هنر. در جوامع سنتی میکرونزی، هنرها از نزدیک با جنبه های عملکردی و معیشتی زندگی، مانند خانه سازی، بافتن لباس، و ساخت و تزئین قایق های بادبانی ادغام شدند. هیچ طبقه ای از مردم وجود نداشتند که صرفاً به عنوان صنعتگران یا هنرمندان متخصص کار کنند. هنرهای نمایشی مانند رقص نیز از نزدیک در تقویم کشاورزی و چرخه ورود و خروج مردم از جزایر خود ادغام شد. در میان مهاجران میکرونزی در ایالات متحده، تعداد بسیار کمی از مجریان حرفه ای وجود دارند که از هنرهای میکرونزی حمایت می کنند، اما نمایش های غیررسمی آواز و رقص میکرونزی در گردهمایی های اجتماعی و رویدادهای اجتماعی خانوادگی وجود دارد.

پزشکی. دانش پزشکی به طور سنتی به طور گسترده در جوامع میکرونزی به اشتراک گذاشته می شد. اگرچه برخی از افراد می توانند به دلیل دانش ویژه در انجام ماساژ درمانی شهرت پیدا کنند.هیچ شفادهنده‌ای وجود نداشت که با استخوان‌بندی، انجام مامایی یا تهیه داروهای گیاهی شناخته شده و مورد حمایت قرار گیرد. هر دو جنبه جادویی و مؤثر درمان پزشکی اغلب با هم مورد استفاده قرار می گرفتند و در عمل واقعی جدایی ناپذیر بودند. در میان میکرونزی‌ها در ایالات متحده، هنوز به طور مکرر به توضیحات غیر غربی در مورد علت بیماری و درمان‌های جایگزین متوسل می‌شوند.

مرگ و زندگی پس از مرگ. باورهای میکرونزی معاصر در مورد زندگی پس از مرگ ترکیبی ترکیبی از ایده های مسیحی و بومی است. عقاید مسیحی در مورد پاداش ها و مجازات ها در زندگی پس از مرگ صریح تر از تصورات بومی میکرونزی فرموله شده است، اما با برخی از باورهای بومی در جهان های روح در زیر دریا و فراتر از افق مطابقت دارد و آن ها را تقویت می کند. تجارب تسخیر روح و ارتباط از مردگان نسبتاً به طور گسترده باور شده است و گاهی اوقات به عنوان توضیحی برای مرگ های غیرطبیعی مانند خودکشی ارائه می شود. تشییع جنازه نه تنها به‌عنوان مناسبتی برای ادغام مجدد در جامعه و خانواده که شامل چندین روز جشن‌ها و سخنرانی‌های تشریفاتی است، بلکه به‌عنوان آیین‌هایی برای نشانه‌گذاری درست خروج مرده و آرام کردن روح فرد بسیار مهم است. در میان بسیاری از ساکنان میکرونزی در ایالات متحده، هزینه های زیادی برای بازگرداندن جسد متوفی به جزیره زادگاهش و تدارک دفن مناسب در آن انجام می شود.زمین خانوادگی