Organizacja społeczna. Każdy longhouse, podobnie jak każdy bilik, jest autonomiczną jednostką. Tradycyjnie rdzeń każdego domu stanowiła grupa potomków założycieli. Domy położone blisko siebie nad tą samą rzeką lub w tym samym regionie były powszechnie sprzymierzone, zawierały między sobą małżeństwa, wspólnie napadały poza swoje terytoria i rozwiązywały spory pokojowymi środkami. Regionalizm, wywodzący się z tych sojuszy, w którym IbanZasadniczo egalitarni, Iban są świadomi długotrwałego rozróżnienia statusu między sobą, uznając, że w ich życiu nie ma miejsca na dyskryminację. raja berani (bogaty i odważny), mensia saribu (zwykli ludzie), oraz ulun (Prestiż nadal przypada potomkom pierwszego statusu, a pogarda potomkom trzeciego.

Organizacja polityczna. Przed przybyciem brytyjskiego poszukiwacza przygód Jamesa Brooke'a nie było stałych przywódców, ale sprawy każdego domu były kierowane przez konsultacje przywódców rodzin. Wśród wpływowych ludzi byli znani wojownicy, bardowie, wróżbici i inni specjaliści. Brooke, który został Radżą Sarawaku, i jego bratanek, Charles Johnson, stworzyli stanowiska polityczne - naczelnika ( tuai rumah ), szef regionalny ( penghulu ), naczelny wódz ( temenggong Stworzenie stałych stanowisk politycznych i utworzenie partii politycznych na początku lat 60. głęboko zmieniło społeczeństwo Iban.

Kontrola społeczna. Iban stosują trzy strategie kontroli społecznej. Po pierwsze, od dzieciństwa są uczeni unikania konfliktów, a większość z nich dokłada wszelkich starań, aby im zapobiec. Po drugie, są nauczani przez opowieści i dramaty o istnieniu licznych duchów, które czujnie czuwają nad przestrzeganiem licznych tabu; niektóre duchy są zainteresowane zachowaniem pokoju, podczas gdy inne są odpowiedzialne za wszelkie konflikty, które mają miejsce.W ten sposób stresy i konflikty zwykłego życia, zwłaszcza życia w długim domu, w którym człowiek jest mniej lub bardziej stale widziany i słyszany przez innych, zostały przeniesione na duchy. Po trzecie, wójt słyszy spory między członkami tego samego domu, wódz regionalny słyszy spory między członkami różnych domów, a urzędnicy państwowi słyszą te spory, które są w stanie rozwiązać.starostowie i szefowie regionów nie mogą rozwiązać tego problemu.

Konflikt. Głównymi przyczynami konfliktów między Ibanami były tradycyjnie granice gruntów, domniemane niestosowności seksualne i osobiste zniewagi. Ibanowie są dumnym ludem i nie tolerują zniewagi osoby lub własności. Główną przyczyną konfliktu między Ibanami a nie-Ibanami, zwłaszcza innymi plemionami, z którymi konkurowali Ibanowie, była kontrola nad najbardziej produktywną ziemią. Jeszcze w pierwszych dwóch dekadach XX wieku Ibanowie nie mieli prawa do ziemi.XX wieku konflikt między Iban i Kayan w górnym Rejang był na tyle poważny, że drugi radża wysłał ekspedycję karną i siłą wypędził Iban z rzeki Balleh.