Dini ya Wamangbetu inaonekana katika utamaduni wao wa kimaada. Utajiri wa kimwili wa “watawala wakuu” ulitia ndani vitu vingi ambavyo viliwekwa akiba kwa matumizi yao ya pekee na vilivyofananisha uhusiano wao na mamlaka ya kimungu. Kwa mfano, ngozi, mikia, meno, na makucha ya chui vilikuwa vitakatifu na viliwekwa kwa ajili ya matumizi ya mfalme peke yake; zile nekire (filimbi) na bangbwa (ngoma ya vita) zilitumiwa pekee na mfalme kulinda watu wake au mali au kuleta bahati nzuri. Mfalme huyo pia aliaminika kuwa na uwezo wa kudhibiti mvua, ambao hakuutumia kusaidia kwa mazao bali kuruhusu mikusanyiko ya nje na kutumika kama silaha katika vita.

Katika karne ya kumi na tisa nguvu nyingine isiyo ya kawaida iliingia katika jamii ya Wamangbetu, ikiwezekana katika muktadha wa jumuiya ya siri iliyojikita katika upinzani wa Wamangbetu dhidi ya ukoloni, lakini pengine hata kabla ya hapo, katika miaka ya 1850. Hapo awali, nguvu hii, inayoitwa nebeli, inaonekana kuwa dawa ambayo inaweza kuvutia wanyama kwenye mitego na kuwatiisha wanyama wanaoogopa. Baadaye, ilitumiwa kuwashinda maadui. Hatimaye, matumizi yake yaliingizwa katika desturi za jumuiya ya siri, ambayo pia inajulikana kama nebeli, ambayo kusudi lake lilikuwa kulinda jumuiya kubwa zaidi na utamaduni wake. Viongozi wengi wa Mangbetu wa karne ya ishirini walikuwa wanachama wa nebeli, na wengi walitumia jamii kuimarisha utawala wao juu ya raia wao.

Ukoloni wa Ubelgiji, ulioanza mapema katika karne ya ishirini, ulibadilisha sana jamii ya Wamangbetu. Kwa ujumla, kulikuwa na kukubalika kwa utawala wa Ubelgiji bila ushirikiano kamili wa Mangbetu au ushiriki katika mfumo wa utawala wa Ubelgiji. Wamangbetu na masomo yao walikubali Ukristo polepole sana na kupeleka watoto wao wachache katika shule za Ulaya. Uzalishaji wa Mangbetu wa mazao ya biashara ulikuwa wa chini na ulichimbwa kwa maumivu zaidi kuliko mahali pengine katika koloni la Ubelgiji. Wakati miji ilikua karibu na vituo vya utawala na biashara, Mangbetu walishiriki kwa idadi ndogo. Kinyume chake, makundi mengine, hasa Budu, wakawa makarani, watumishi, madereva, vibarua, wachuuzi na wanafunzi.

Maelezo yaliyopo kuhusu mafanikio ya Budu (na kushindwa kwa Mangbetu) ni kwamba Wabudu walikuwa wakishambuliwa na Wamangbetu wakati wa kuwasiliana na wakoloni, na hivyo walikubaliana na matakwa ya Wazungu ili kujiokoa. Kinyume chake, Mangbetu, ambao walikuwa washindi wa kiburi, walijiondoa kwa dharau na walipendelea kukumbusha juu ya utukufu wa zamani na kupanga kurejea madarakani. Ni wazi kwamba heshima ya Mangbetu iliteseka kwa kupoteza watumwa, mwisho wa uvamizi, fedheha ya kutekwa, na udhalilishaji mwingine kama huo, lakini sera za kikoloni ziliwafanya Wamangbetu wasiendelee kwa mafanikio zaidi. Kwa kuzuia shughuli za ujasiriamali za ukoo, kwa kupunguza ufahariwa mahakama ya Mangbetu, kwa kudhibiti urithi, na kwa kuimarisha uwezo wa "watawala wakuu" kuweka masomo sawa, wakoloni walikandamiza utamaduni wa Wamangbetu.