Mangbetuların dini, maddi kültürlerine de yansımıştır. "Büyük hükümdarların" maddi zenginlikleri, özel kullanımları için ayrılmış ve ilahi otoriteyle bağlantılarını sembolize eden birçok eşya içeriyordu. Örneğin, leoparların derisi, kuyrukları, dişleri ve pençeleri kutsaldı ve yalnızca kralın kullanımına ayrılmıştı; kralın nekire (düdük) ve bangbwa (savaş davulu) sadece kral tarafından halkını ya da mallarını korumak ya da iyi şans getirmek için kullanılırdı. Kralın ayrıca yağmuru kontrol etme yeteneğine sahip olduğuna inanılırdı ve bunu ekinlere yardım etmek için değil, açık havada toplanmaya izin vermek ve savaşta bir silah olarak kullanmak için kullanırdı.

On dokuzuncu yüzyılda Mangbetu toplumuna, muhtemelen Mangbetuların sömürgeciliğe karşı muhalefetine odaklanan gizli bir cemiyet bağlamında, ama belki de daha önce, 1850'lerde başka bir doğaüstü güç girmiştir. nebeli, Hayvanları tuzaklara çekebilen ve korkulan hayvanları zapt edebilen bir iksir olduğu anlaşılıyor. Daha sonra düşmanları yenmek için kullanıldı. Sonunda, kullanımı nebeli olarak da bilinen ve amacı daha büyük topluluğu ve kültürünü korumak olan gizli bir topluluğun ritüellerine dahil edildi. Yirminci yüzyılın Mangbetu liderlerinin çoğu nebeli üyesiydi ve çoğu topluluğutebaaları üzerindeki egemenliklerini güçlendirmek.

Yirminci yüzyılın başlarında başlayan Belçika sömürgeciliği Mangbetu toplumunu büyük ölçüde değiştirdi. Genel olarak konuşmak gerekirse, Mangbetuların tam bir işbirliği ya da Belçika idari sistemine katılımı olmaksızın Belçika yönetimi kabul edildi. Mangbetular ve tebaaları Hıristiyanlığı çok yavaş kabul etti ve çocuklarının çok azını Avrupa okullarına gönderdi. Mangbetuların nakit ürün üretimiKasabalar idari ve ticari merkezlerin etrafında büyüdüğünde Mangbetu nispeten az sayıda katılım gösterdi. Buna karşılık diğer gruplar, özellikle de Budular, memur, hizmetçi, şoför, işçi, satıcı ve öğrenci oldular.

Budu başarılarının (ve Mangbetu başarısızlıklarının) yaygın bir açıklaması, Buduların sömürgeci temas sırasında Mangbetuların saldırısı altında oldukları ve bu nedenle kendilerini kurtarmak için Avrupalıların isteklerine uyduklarıdır. Buna karşılık, gururlu fatihler olan Mangbetular meydan okuyarak geri çekilmiş ve geçmiş zaferleri anmayı ve iktidara geri dönmeyi planlamayı tercih etmişlerdir.Kölelerini kaybetmeleri, akıncılığın sona ermesi, fethedilmenin utancı ve benzeri diğer aşağılamalarla prestijleri sarsıldı ama sömürge politikaları Mangbetuların daha başarılı bir şekilde gelişmesini de engelledi. Soyların girişimcilik faaliyetlerini yasaklayarak, Mangbetu sarayının prestijini azaltarak, veraseti düzenleyerek ve "büyük yöneticilerin" gücüSömürgeciler, Mangbetu kültürünü etkili bir şekilde bastırdı.