உச்சரிப்பு: EYE-noo

இடம்: ஜப்பான் (ஹொக்கைடோ)

மக்கள் தொகை: 25,000

மொழி: ஜப்பானியம்; ஐனு (தற்போது பேசுபவர்கள் சிலர்)

மதம்: பாரம்பரிய மத நம்பிக்கைகள்

1 • அறிமுகம்

400 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை, ஐனுக்கள் வடக்கே ஹொக்கைடோவைக் கட்டுப்படுத்தினர் ஜப்பானின் நான்கு முக்கிய தீவுகள். இன்று அவர்கள் ஜப்பானின் சிறுபான்மைக் குழுவாக உள்ளனர். அவர்கள் வேட்டையாடும் மற்றும் மீன்பிடிக்கும் மக்கள், அவர்களின் தோற்றம் சர்ச்சையில் உள்ளது. அவர்கள் சைபீரியாவிலிருந்து அல்லது தெற்கு பசிபிக் பகுதியிலிருந்து வந்திருக்கலாம், மேலும் முதலில் வெவ்வேறு குழுக்களைக் கொண்டிருந்தனர். பல நூற்றாண்டுகளாக, ஐனு கலாச்சாரம் ஜப்பானியர்களுடன் இணைந்து வளர்ந்தது, ஆனால் வேறுபட்டது. இருப்பினும், சமீபத்திய நூற்றாண்டுகளில் (குறிப்பாக 1889 ஹொக்கைடோ முன்னாள் பழங்குடியினர் பாதுகாப்புச் சட்டத்துடன்) அவர்கள் ஜப்பானிய அரசாங்கத்தின் நவீனமயமாக்கல் மற்றும் ஒருங்கிணைப்புக் கொள்கைகளுக்கு உட்பட்டுள்ளனர். யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் மற்றும் பல நாடுகளில் உள்ள பூர்வீக (பூர்வீக) மக்களைப் போலவே, ஐனுவும் பெரும்பாலும் ஒருங்கிணைத்துள்ளனர் (ஆதிக்க கலாச்சாரத்திற்கு ஏற்றவாறு). இதுபோன்ற பல குழுக்களைப் போலவே, சமீபத்தில் கலாச்சார மறுமலர்ச்சிக்கான அறிகுறிகள் உள்ளன.

ஐனுவின் தாயகமான ஹொக்கைடோவில் காணப்படும் பழமையான இடிபாடுகள் 20,000 முதல் 30,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பழைய கற்காலத்தில் இருந்தவை. இரும்பு சுமார் 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தெற்கு ஜப்பான் அல்லது ஆசிய கண்டத்தில் இருந்து அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, அநேகமாக ஐனுவுடன் தொடர்புடைய மூதாதையர்கள் அல்லது குழுக்களால். எட்டாவது மற்றும் இடையேமற்றும் மூலிகைகள் மற்றும் வேர்கள் காடுகளில் சேகரிக்கப்பட்டன. இந்த நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் தினை பெரும்பாலும் அரிசியால் மாற்றப்பட்டது. புதிய சால்மன் வெட்டப்பட்டு சூப்பில் வேகவைக்கப்பட்டது. வேகவைத்த தானியங்களுடன் சால்மன் ரோ (முட்டை) சேர்த்து சிபோரோசாயோ என்ற அரிசி கஞ்சி தயாரிக்கப்பட்டது.

மற்ற குளிர் பிரதேசங்களைப் போலவே, ஐனு குழந்தைகள் மேப்பிள் ஐஸ் மிட்டாய் செய்வதை மகிழ்ந்தனர். மார்ச் மாதத்தின் பிற்பகுதியில் அல்லது ஏப்ரல் தொடக்கத்தில் ஒரு குளிர் இரவு எதிர்பார்க்கப்படும் போது, ​​அவர்கள் ஒரு பெரிய சர்க்கரை மேப்பிளின் பட்டைகளில் வெட்டுக்களைச் செய்து, மரத்தின் வேர்களில் வெற்று சிவந்த தண்டுகளின் கொள்கலன்களை வைத்து சொட்டு சிரப்பைச் சேகரித்தனர். காலையில், சிவந்த சிலிண்டர்கள் உறைந்த வெள்ளை சிரப்புடன் குவிந்திருப்பதைக் கண்டனர்.

13 • கல்வி

பாரம்பரியமாக குழந்தைகள் வீட்டில் கல்வி கற்கிறார்கள். பெற்றோர்கள் நடைமுறை திறன்கள் மற்றும் கைவினைகளை கற்பிக்கும் போது தாத்தா பாட்டி கவிதைகள் மற்றும் கதைகளை வாசித்தனர். பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலிருந்து, ஐனு ஜப்பானிய பள்ளிகளில் கல்வி பயின்றார். பலர் தங்கள் ஐனு பின்னணியை மறைத்தனர்.

14 • கலாச்சார பாரம்பரியம்

ஐனுக்கள் பரந்த வாய்மொழி மரபுகளை வழங்கியுள்ளனர். முக்கிய வகைகள் yukar மற்றும் oina (இலக்கிய ஐனுவில் நீண்ட மற்றும் குறுகிய காவியக் கவிதைகள்), uwepekere மற்றும் upasikma (பழைய கதைகள் மற்றும் சுயசரிதை கதைகள், உரைநடை இரண்டிலும்), தாலாட்டு மற்றும் நடனப் பாடல்கள். யுகார் பொதுவாக ஆண்களால் பாடப்படும், தெய்வங்கள் மற்றும் மனிதர்களைக் கையாளும் வீரக் கவிதைகளைக் குறிக்கிறது. இதில் ஓய்னா, அல்லது கமுய் யுகர், ஆகியவையும் அடங்கும்முக்கியமாக கடவுள்களைப் பற்றி பெண்கள் பாடிய சிறிய காவியங்கள். தென் மத்திய ஹொக்கைடோவின் சாரு பகுதி குறிப்பாக பல பார்ட்ஸ் மற்றும் கதைசொல்லிகளின் தாயகமாக அறியப்படுகிறது.

யுகர் ஆண்கள், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் கலந்த கூட்டத்திற்காக ஃபயர்சைட் மூலம் விவரிக்கப்பட்டது. ஆண்கள் சில நேரங்களில் சாய்ந்து தங்கள் வயிற்றில் நேரத்தை அடிப்பார்கள். துண்டைப் பொறுத்து, யுகார் இரவு முழுவதும் அல்லது சில இரவுகள் கூட நீடித்தது. திருவிழா பாடல்கள், குழு நடனம்-பாடல் மற்றும் முத்திரை நடனம் ஆகியவையும் நடந்தன.

சிறந்த அறியப்பட்ட ஐனு இசைக்கருவி முக்குரி, மரத்தால் செய்யப்பட்ட வாய் வீணை. மற்ற கருவிகளில் சுருள்-பட்டை கொம்புகள், வைக்கோல் புல்லாங்குழல், தோல் டிரம்ஸ், ஐந்து-சரம் சிதர்கள் மற்றும் ஒரு வகை வீணை ஆகியவை அடங்கும்.

15 • வேலைவாய்ப்பு

பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் இருந்து, வேட்டையாடுதல், மீன்பிடித்தல், காட்டுத் தாவரங்களைச் சேகரித்தல் மற்றும் தினை வளர்ப்பு ஆகிய பாரம்பரிய வாழ்வாதார நடவடிக்கைகள் அரிசி மற்றும் உலர்பயிர் சாகுபடி மற்றும் வணிக மீன்பிடித்தல் ஆகியவற்றால் மாற்றப்பட்டுள்ளன. . ஹொக்கைடோவில் பால் பண்ணை, வனவியல், சுரங்கம், உணவு பதப்படுத்துதல், மர வேலை, கூழ் மற்றும் காகிதத் தொழில்கள் ஆகியவை அடங்கும். ஐனு இந்த அனைத்து நடவடிக்கைகளுக்கும் பங்களிக்கிறது.

16 • விளையாட்டு

குழந்தைகளுக்கான பாரம்பரிய விளையாட்டுகளில் நீச்சல் மற்றும் கேனோயிங் ஆகியவை அடங்கும். இருபதாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் செய்பிரக்கா (ஷெல் கிளாக்ஸ்) என்ற சிறுவர் விளையாட்டு இருந்தது. ஒரு பெரிய சர்ஃப் கிளாமின் ஷெல் வழியாக ஒரு துளை துளைக்கப்பட்டு அதன் வழியாக ஒரு தடிமனான கயிறு சென்றது. குழந்தைகள் இரண்டு அணிந்திருந்தனர்முதல் இரண்டு கால்விரல்களுக்கு இடையில் கயிற்றுடன், ஒவ்வொன்றும் கிளாம்கள், அவற்றின் மீது நடந்தன அல்லது ஓடுகின்றன. குண்டுகள் குதிரைக் காலணிகளைப் போல கிளிக் சத்தம் எழுப்பின. மற்றொரு உள்நாட்டு ஐனு விளையாட்டு, வசந்த காலத்தில் பனி கரையும்போது சிற்றோடையில் பட்டாரி என்ற பொம்மையைச் செய்து கொண்டிருந்தது. பட்டாரி சிற்றோடை நீரில் நிரப்பப்பட்ட சோரலின் வெற்று தண்டுகளிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்டது. தண்ணீர் தேங்கியதால், தண்டின் ஒரு முனை எடையின் கீழ் தரையில் விழுந்தது. மறுமுனையில் துள்ளிக் குதித்து தரையைத் தாக்கியது. பெரியவர்கள் தினை தானியங்களை அரைக்க உண்மையான பட்டாரியைப் பயன்படுத்தினர்.

17 • பொழுதுபோக்கு

இந்த அத்தியாயத்தில் "ஜப்பானியர்" பற்றிய கட்டுரையைப் பார்க்கவும்.

18 • கைவினை மற்றும் பொழுதுபோக்கு

நெசவு, எம்பிராய்டரி மற்றும் செதுக்குதல் ஆகியவை நாட்டுப்புறக் கலையின் மிக முக்கியமான வடிவங்களில் ஒன்றாகும். சில வகையான பாரம்பரிய ஐனு நெசவுகள் ஒரு காலத்தில் கிட்டத்தட்ட தொலைந்து போயின, ஆனால் 1970களில் புத்துயிர் பெற்றன. இரண்டாம் தலைமுறை தொழில்முறை எம்பிராய்டரி சிகாப் மீகோ, பாரம்பரிய கலையின் அடித்தளத்தில் தனது அசல் எம்பிராய்டரியை உருவாக்குகிறார். செதுக்கப்பட்ட தட்டுகள் மற்றும் கரடிகள் பொக்கிஷமான சுற்றுலா பொருட்கள்.

பல பாரம்பரிய பொருட்களில் விஷ அம்பு, கவனிக்கப்படாத பொறி அம்பு, முயல் பொறி, மீன் பொறி, சடங்கு வாள், மலை கத்தி, கேனோ, நெய்த பை மற்றும் தறி ஆகியவை அடங்கும். 1960 களின் முற்பகுதியில், கயானோ ஷிகெரு சாரு பிராந்தியத்தில் உள்ள தனது கிராமத்திலும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளிலும் இதுபோன்ற பல உண்மையான பொருட்களை தனிப்பட்ட முறையில் சேகரிக்கத் தொடங்கினார், ஐனு கலாச்சார பாரம்பரியத்தில் எஞ்சியவை அனைத்தும் சிதறிக்கிடக்கின்றன என்பதை அவர் உணர்ந்தார்.சமூகங்கள். அவரது சேகரிப்பு பைரடோரி டவுன்ஷிப் நிபுடானி ஐனு கலாச்சார அருங்காட்சியகம் மற்றும் கயானோ ஷிகெரு ஐனு நினைவு அருங்காட்சியகமாக வளர்ந்தது. பசிபிக் பெருங்கடலில் தென்கிழக்கு ஹொக்கைடோவில் உள்ள ஷிராயோயில் 1984 இல் நிறுவப்பட்ட ஐனு அருங்காட்சியகம் பிரபலமானது.

19 • சமூகப் பிரச்சனைகள்

ஐனுவை "முன்னாள் பழங்குடியினர்" என்று வகைப்படுத்திய 1899 ஐனு சட்டம் 1990களில் அமலில் இருந்தது. 1994 ஆம் ஆண்டு முதல் தேசிய உணவின் ஐனு பிரதிநிதியாக, கயனோ ஷிகெரு இந்த சட்டத்தை அகற்ற போராடுவதில் முன்னணியில் உள்ளார். புதிய ஐனு சட்டம் இப்போது பரிசீலனையில் உள்ளது.

கயானோவின் தாயகமான பிராடோரி நகரத்தில் உள்ள நிபுடானி கிராமத்தில் சமீபத்தில் கட்டப்பட்ட அணை, ஐனுவின் சிவில் உரிமைகளின் விலையில் ஹொக்கைடோவின் பலமான வளர்ச்சியை எடுத்துக்காட்டுகிறது. கயானோ ஷிகெரு மற்றும் பிறர் தலைமையிலான எதிர்ப்பு இருந்தபோதிலும், கட்டுமானம் தொடர்ந்தது. 1996 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், கிராமம் தண்ணீருக்கு அடியில் புதைக்கப்பட்டது. ஹொக்கைடோ நிலங்களின் பயன்பாடு குறித்த கூட்டத்தில், கயானோ நிபுதானி அணை கட்டுமானத் திட்டத்தை ஏற்றுக் கொள்வதாகக் கூறினார். அவரது கோரிக்கை புறக்கணிக்கப்பட்டது.

20 • பைபிளியோகிராஃபி

என்சைக்ளோபீடியா ஆஃப் ஜப்பான். நியூயார்க்: கோடன்ஷா, 1983.

ஜப்பான்: ஒரு இல்லஸ்ட்ரேட்டட் என்சைக்ளோபீடியா. கோடன்ஷா, 1993.

கயானோ, ஷிகெரு. எங்கள் நிலம் ஒரு காடாக இருந்தது: ஒரு ஐனு நினைவகம் (மாற்றம். கியோகோ செல்டன் மற்றும் லில்லி செல்டன்). பாறாங்கல்,Colo.: Westview Press, 1994.

மேலும் பார்க்கவும்: ஈக்வடோரியல் கினியர்கள் - அறிமுகம், இடம், மொழி, நாட்டுப்புறக் கதைகள், மதம், முக்கிய விடுமுறைகள், வழிபாட்டு முறைகள்

முன்ரோ, நீல் கார்டன். ஐனு க்ரீட் மற்றும் கல்ட். நியூயார்க்: கே. பால் இன்டர்நேஷனல், கொலம்பியா யுனிவர்சிட்டி பிரஸ் விநியோகம், 1995.

பிலிப்பி, டொனால்ட் எல். கடவுள்களின் பாடல்கள், மனிதர்களின் பாடல்கள்: ஐனுவின் காவிய பாரம்பரியம். பிரின்ஸ்டன், N.J.: பிரின்ஸ்டன் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1979.

இணையதளங்கள்

ஜப்பான் தூதரகம். வாஷிங்டன், டி.சி. [ஆன்லைன்] //www.embjapan.org/, 1998 இல் கிடைக்கிறது.

Microsoft. என்கார்டா ஆன்லைன். [ஆன்லைனில்] கிடைக்கிறது //encarta.msn.com/introedition , 1998.

Microsoft. Expedia.com. [ஆன்லைனில்] கிடைக்கிறது //www.expedia.msn.com/wg/places/Japan/HSFS.htm , 1998.

விக்கிபீடியாவிலிருந்து ஐனுபற்றிய கட்டுரையையும் படிக்கவும்பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டுகளில், ஹொக்கைடோ மற்றும் வடக்கு நிலப்பரப்புக்கு தனித்துவமான மண் பாண்டங்கள் தோன்றின. அதன் தயாரிப்பாளர்கள் ஐனுவின் நேரடி மூதாதையர்கள். அடுத்த 300 முதல் 400 ஆண்டுகளில் தனித்துவமாக ஐனு என்று அறியப்படும் கலாச்சாரத்தின் வளர்ச்சியைக் கண்டது.

2 • இருப்பிடம்

ஜப்பானின் நான்கு முக்கிய தீவுகளில் ஒன்றான ஹொக்கைடோ, 32,247 சதுர மைல்கள் (83,520 சதுர கிலோமீட்டர்) - ஜப்பானின் ஐந்தில் ஒரு பகுதியை உள்ளடக்கியது. ஹொக்கைடோ சுவிட்சர்லாந்தை விட இரண்டு மடங்கு பெரியது. சிறிய எண்ணிக்கையிலான ஐனுக்கள் தெற்கு சகாலினில் வாழ்கின்றனர். முன்னதாக, ஐனு தெற்கு குரில் தீவுகளிலும், அமுர் ஆற்றின் கீழ் பகுதிகளிலும், கம்சட்காவிலும், ஹொன்ஷுவின் வடகிழக்கு பகுதியின் வடக்குப் பகுதியிலும் வாழ்ந்தார். அவர்களின் முன்னோர்கள் ஒரு காலத்தில் ஜப்பான் முழுவதும் வாழ்ந்திருக்கலாம்.

ஹொக்கைடோ அழகான கடற்கரைகளால் சூழப்பட்டுள்ளது. தீவில் பல மலைகள், ஏரிகள் மற்றும் ஆறுகள் உள்ளன. அதன் நிலம் இருபதாம் நூற்றாண்டில் பழங்கால மரங்களால் அடர்ந்த மரங்கள் நிறைந்ததாக இருந்தது. இரண்டு பெரிய மலைத்தொடர்கள், வடக்கில் கிடாமி மற்றும் தெற்கில் ஹிடாகா, ஹொக்கைடோவை கிழக்கு மற்றும் மேற்குப் பகுதிகளாகப் பிரிக்கின்றன. தென்கிழக்கு ஹொக்கைடோவில் உள்ள சாரு படுகை பகுதி ஐனு மூதாதையர் கலாச்சாரத்தின் மையமாகும்.

1807 ஆம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பில் ஹொக்கைடோ மற்றும் சகலின் ஐனு மக்கள் தொகை 23,797 என தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. ஐனுவுக்கும் ஜப்பானியர்களுக்கும் இடையே கலப்புத் திருமணங்கள் கடந்த நூற்றாண்டில் மிகவும் பொதுவானதாகிவிட்டன. 1986 ஆம் ஆண்டில் ஹொக்கைடோவில் உள்ள மொத்த மக்கள் ஐனு என்று தங்களை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டனர்.

தாமதமாகபத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில், ஜப்பானிய அரசாங்கம் ஹொக்கைடோவின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்காக ஒரு காலனித்துவ அலுவலகத்தை உருவாக்கியது மற்றும் ஜப்பானின் பிற பகுதிகளிலிருந்து குடியேறியவர்களை ஊக்கப்படுத்தியது. இதேபோன்ற அரசாங்க அலுவலகம் இப்போது ஹொக்கைடோவின் வளர்ச்சியைத் தொடர்ந்து ஊக்குவிக்கிறது. அவர்களின் நிலம், அவர்களின் வாழ்வாதாரம் மற்றும் அவர்களின் பாரம்பரிய கலாச்சாரத்தை இழந்ததால், ஐனுக்கள் வேகமாக தொழில்மயமான சமூகத்திற்கு மாற்றியமைக்க வேண்டியிருந்தது.

3 • மொழி

ஐனு ஒரு பேலியோ-ஆசிய மொழி அல்லது பேலியோ-சைபீரியன் மொழிக் குழுவைச் சேர்ந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. இது இரண்டு பேச்சுவழக்குகளைக் கொண்டுள்ளது. ஐனுவுக்கு எழுத்து மொழி இல்லை. ஜப்பானிய ஒலிப்பு எழுத்துக்கள் (எழுத்துக்களைக் குறிக்கும் எழுத்துக்கள்) அல்லது ரோமன் எழுத்துக்கள் ஐனு பேச்சை படியெடுக்க (எழுத) பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இப்போது சிலர் ஐனுவை முதன்மை மொழியாகப் பேசுகிறார்கள்.

ஐனுவும் ஜப்பானியரும் பல ஒற்றைச் சொற்களைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றனர். கடவுள் (ஆண் அல்லது பெண்) ஐனுவில் கமுய் மற்றும் ஜப்பானிய மொழியில் கமி . சாப்ஸ்டிக்(கள்) என்பது ஐனுவில் பசுய் மற்றும் ஜப்பானிய மொழியில் ஹாஷி . இலக்கிய ஐனுவில் உள்ள சிரோகனி (வெள்ளி) மற்றும் கொங்கனி (தங்கம்) ஆகியவை இலக்கிய ஜப்பானிய மொழியில் ஷிரோகனே மற்றும் கோகனே (கீழே உள்ள மேற்கோளைப் பார்க்கவும்) ) இருப்பினும் இரண்டு மொழிகளுக்கும் தொடர்பில்லை. இரண்டு நன்கு அறியப்பட்ட ஐனு சொற்கள் இன்னும் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஐனுவை வணங்கப்படும் நபர்களைக் குறிக்கின்றன: ஏகாசி (தாத்தா அல்லது சீர்) மற்றும் ஹுசி (பாட்டி அல்லது தாத்தா டேம்).

ஐனு என்ற பெயர் ஐனு, என்பது "மனித(கள்)" என்ற பொதுவான பெயர்ச்சொல்லில் இருந்து வந்தது. ஒரு முறைஇந்த வார்த்தை இழிவானதாக கருதப்பட்டது, ஆனால் ஐனு இப்போது தங்கள் இன அடையாளத்தில் பெருமிதம் கொள்ளும் வகையில் பெயரை நேர்மறையாக பயன்படுத்துகின்றனர். அவர்களின் நிலம் "ஐனு மோசிர்" என்று அழைக்கப்படுகிறது - மனிதர்களின் அமைதி நிலம். ஐனு நெனோன் ஐனு என்ற சொற்றொடருக்கு "மனிதனைப் போன்ற மனிதர்" என்று பொருள். ஆந்தை தெய்வத்தைப் பற்றிய ஒரு கவிதையின் பிரபலமான பல்லவி பின்வருமாறு:

சிரோகனிபே ரன்ரன் பிஸ்கன்
(வீழ்ச்சி, வீழ்ச்சி, வெள்ளித் துளிகள், சுற்றிலும்)

கொங்கணிப்பே ரன்ரான் பிஸ்கன்
(வீழ்ச்சி, வீழ்ச்சி, தங்கத் துளிகள், சுற்றிலும்)

4 • நாட்டுப்புறக் கதைகள்

புராணக் கவிதைகளின்படி, எண்ணெய் மிதக்கும் போது உலகம் உருவாக்கப்பட்டது சமுத்திரம் சுடர் போல எழுந்து வானமாக மாறியது. எஞ்சியிருந்தது நிலமாக மாறியது. நிலத்தின் மீது நீராவி கூடி ஒரு கடவுள் உருவாக்கப்பட்டது. வானத்தின் நீராவியிலிருந்து, ஐந்து வண்ண மேகங்களின் மீது இறங்கிய மற்றொரு கடவுள் உருவாக்கப்பட்டது. அந்த மேகங்களிலிருந்து, இரண்டு கடவுள்கள் கடல், மண், கனிமங்கள், தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகளை உருவாக்கினர். இரண்டு கடவுள்களும் திருமணம் செய்துகொண்டு, இரண்டு பிரகாசிக்கும் கடவுள்கள் உட்பட பல கடவுள்களை உருவாக்கினர்-சூரியக் கடவுள் மற்றும் சந்திரன் கடவுள், உலகின் மூடுபனியால் மூடப்பட்ட இருண்ட இடங்களை ஒளிரச் செய்வதற்காக சொர்க்கத்திற்கு எழுந்தார்.

சாரு பகுதியைச் சேர்ந்த ஒகிகுர்மி, மனிதர்களுக்கு உதவ பரலோகத்தில் இருந்து வந்த ஒரு அரை தெய்வீக ஹீரோ. மனிதர்கள் ஒரு அழகான நிலத்தில் வாழ்ந்தனர், ஆனால் நெருப்பைக் கட்டவோ, வில் மற்றும் அம்புகளை உருவாக்கவோ தெரியாது. நெருப்பைக் கட்டவும், வேட்டையாடவும், சால்மன் மீன்களைப் பிடிக்கவும், தினை நடவும், தினை ஒயின் காய்ச்சவும், தெய்வங்களை வழிபடவும் ஒக்கிகுர்மி அவர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார். அவர் திருமணம் செய்து கொண்டு அங்கு தங்கினார்கிராமம், ஆனால் இறுதியில் தெய்வீக தேசத்திற்கு திரும்பியது.

ஐனுவின் வரலாற்று நாயகர்களில் கோசமைனு மற்றும் சம்குசைனு ஆகியோர் அடங்குவர். கிழக்கு ஹொக்கைடோவில் வாழ்ந்த கோசமைனு, ஹொக்கைடோவின் தெற்கு முனையான மாட்சுமே எனப்படும் ஜப்பானியர்களின் பிரதான நிலப்பகுதிக்கு எதிராக ஐனு கிளர்ச்சிக்கு தலைமை தாங்கினார். அவர் பன்னிரெண்டு ஜப்பானிய தளங்களில் பத்தை அழித்தார், ஆனால் 1457 இல் கொல்லப்பட்டார். 1669 எழுச்சியின் போது தீவின் தெற்குப் பகுதியில் ஐனுவை சம்குசைனு ஏற்பாடு செய்தார், ஆனால் இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு அவை துப்பாக்கி ஏந்திய மாட்சுமே படைகளால் அழிக்கப்பட்டன.

5 • மதம்

ஐனு மதம் பல கடவுள்களை நம்பும் ஒரு மதம். மலைகளின் கடவுள் மலைகளில் வசிப்பதாகவும், நீரின் கடவுள் நதியில் வசிப்பதாகவும் பாரம்பரிய நம்பிக்கை உள்ளது. ஐனுக்கள் வேட்டையாடினார்கள், மீன்பிடித்தார்கள், இந்தக் கடவுள்களுக்கு இடையூறு விளைவிக்கக் கூடாது என்பதற்காக மிதமான அளவில் கூடினார்கள். விலங்குகள் தற்காலிகமாக விலங்குகளின் வடிவங்களை எடுத்துக்கொண்டு மற்ற உலகத்திலிருந்து பார்வையாளர்களாக இருந்தன. கரடி, கோடிட்ட ஆந்தை மற்றும் கொலையாளி திமிங்கலம் ஆகியவை தெய்வீக அவதாரங்களாக மிகப்பெரிய மரியாதையைப் பெற்றன.

வீட்டில் மிக முக்கியமான கடவுள் நெருப்பு பெண் கடவுள். ஒவ்வொரு வீட்டிலும் ஒரு தீக்குழி இருந்தது, அங்கு சமையல், உணவு மற்றும் சடங்குகள் நடந்தன. இதற்கும் மற்ற கடவுள்களுக்கும் செய்யப்படும் முக்கியப் பிரசாதங்கள் மது மற்றும் இனாவ், பொதுவாக வில்லோவால் செய்யப்பட்ட ஒரு மரக்கிளை அல்லது கம்பம், சவரன் இன்னும் இணைக்கப்பட்டு அலங்காரமாக சுருண்டது. பிரதான வீட்டிற்கும் உயர்த்தப்பட்ட களஞ்சியசாலைக்கும் இடையே ஒரு வேலி போன்ற உயரமான இனவு வெளியே நின்றது. வெளிப்புறஇந்த புனித பீடத்திற்கு முன்பு சடங்குகள் அனுசரிக்கப்பட்டது.

6 • முக்கிய விடுமுறைகள்

i-omante, என அழைக்கப்படும் ஆவி அனுப்பும் திருவிழா, கரடி அல்லது கோடிட்ட ஆந்தைக்கு, மிக முக்கியமான ஐனு திருவிழாவாகும். I-omante, கரடி, ஐந்து அல்லது பத்து ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை கவனிக்கப்பட்டது. மூன்று நாட்கள் கரடி குட்டியை வணங்கி, பிரார்த்தனைகள், நடனம் மற்றும் பாடல்களுடன், அது அம்புகளால் சுடப்பட்டது. தலை அலங்கரிக்கப்பட்டு பலிபீடத்தில் வைக்கப்பட்டது, அதே நேரத்தில் கிராம சமூக உறுப்பினர்கள் இறைச்சி சாப்பிட்டனர். ஆவி, இந்த உலகத்தை பார்வையிடும் போது, ​​தற்காலிகமாக கரடியின் வடிவத்தை ஏற்றுக்கொண்டது; கரடி சடங்கு ஆவியை வடிவத்திலிருந்து விடுவித்தது, அதனால் அது மற்ற பகுதிக்கு திரும்பும். இதேபோன்ற திருவிழாக்கள் பல வடநாட்டு மக்களால் அனுசரிக்கப்படுகின்றன.

7 • பத்தியின் சடங்குகள்

வயதுவந்தோருக்கான தயாரிப்பில், சிறுவர்கள் பாரம்பரியமாக வேட்டையாடுதல், செதுக்குதல் மற்றும் அம்புகள் போன்ற கருவிகளை உருவாக்குதல்; பெண்கள் நெசவு, தையல் மற்றும் எம்பிராய்டரி ஆகியவற்றைக் கற்றுக்கொண்டனர். பதின்ம வயதின் நடுப்பகுதியில், திறமையான வயதான பெண்மணியால் சிறுமிகள் வாயில் பச்சை குத்தப்பட்டனர்; நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு அவை முன்கைகளிலும் பச்சை குத்தப்பட்டன. ஜப்பானிய அரசாங்கம் 1871 இல் பச்சை குத்துவதைத் தடை செய்தது.

ஒரு இளைஞன் செதுக்கப்பட்ட மரத்தில் பொருத்தப்பட்ட கத்தியைப் பரிசாகக் கொடுத்தது அவனது திறமை மற்றும் அவனது காதலை வெளிப்படுத்தியது. ஒரு இளம் பெண்ணின் எம்பிராய்டரி பரிசும் அதேபோன்று அவளுடைய திறமையையும் அவனது முன்மொழிவை ஏற்க அவள் விருப்பத்தையும் சுட்டிக்காட்டியது. சில சந்தர்ப்பங்களில், ஒரு இளைஞன் தான் விரும்பிய பெண்ணின் குடும்பத்திற்குச் சென்றான்திருமணம், வேட்டையாடுதல், செதுக்குதல் மற்றும் பலவற்றில் தன் தந்தைக்கு உதவுதல். அவர் தன்னை ஒரு நேர்மையான, திறமையான தொழிலாளி என்று நிரூபித்தபோது, ​​தந்தை திருமணத்திற்கு ஒப்புதல் அளித்தார்.

ஒரு மரணம் உறவினர்கள் மற்றும் அயலவர்களால் துக்கம் அனுசரிக்கப்பட்டது. அனைவரும் எம்ப்ராய்டரி செய்யப்பட்ட உடையில் முழுமையாக அணிந்திருந்தனர்; ஆண்கள் ஒரு சம்பிரதாய வாளையும், பெண்கள் மணிகளால் ஆன கழுத்தணியையும் அணிந்திருந்தனர். இறுதிச் சடங்குகளில் நெருப்பு தெய்வத்திற்கான பிரார்த்தனைகள் மற்றும் பிற உலகத்திற்கு சுமூகமான பயணத்திற்கான விருப்பங்களை வெளிப்படுத்தும் வசனங்கள் புலம்பல் ஆகியவை அடங்கும். இறந்தவர்களுடன் புதைக்கப்பட வேண்டிய பொருட்கள் முதலில் உடைக்கப்பட்டன அல்லது விரிசல் அடைந்தன, இதனால் ஆவிகள் விடுவிக்கப்பட்டு மற்ற உலகத்திற்கு ஒன்றாக பயணிக்கும். சில சமயங்களில் புதைக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து குடியிருப்பு எரிக்கப்பட்டது. இயற்கைக்கு மாறான மரணத்திற்கான இறுதிச் சடங்கில் தெய்வங்களுக்கு எதிரான ஒரு துவேஷம் (பொங்கி எழும் பேச்சு) அடங்கும்.

8 • உறவுகள்

ஒரு முறையான வாழ்த்து, irankarapte, இது ஆங்கிலத்தில் "எப்படி இருக்கிறீர்கள்" என்பதற்கு ஒத்திருக்கும், இதன் பொருள் "நான் மென்மையாக உங்கள் இதயத்தைத் தொடுகிறேன்."

ஐனு மக்கள் எப்பொழுதும் அண்டை வீட்டாருடன் உணவு மற்றும் பானங்களைப் பகிர்ந்து கொள்வதாகக் கூறப்படுகிறது, ஒரு கோப்பை ஒயின் கூட. விருந்தினரும் விருந்தினர்களும் நெருப்புக் குழியைச் சுற்றி அமர்ந்தனர். புரவலன் பின்னர் தனது சடங்கு சாப்ஸ்டிக்கை மது கோப்பையில் நனைத்து, நெருப்புக் கடவுளுக்கு (அக்கினியின் தெய்வம்) நன்றி தெரிவித்து சில துளிகளை நெருப்புக் குழியில் தூவி, பின்னர் தனது விருந்தினர்களுடன் மதுவைப் பகிர்ந்து கொண்டார். ஒவ்வொரு ஆண்டும் இலையுதிர்காலத்தின் தொடக்கத்தில் பிடிக்கப்படும் முதல் சால்மன் அண்டை நாடுகளுடன் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய ஒரு சிறப்புப் பொருளாகும்.

உகோகாரங்கே (பரஸ்பர வாதம்) இருந்ததுசண்டையிடுவதற்குப் பதிலாக விவாதம் மூலம் வேறுபாடுகளைத் தீர்க்கும் வழக்கம். ஒரு பக்கம் தோற்கடிக்கப்படும் வரை மற்றும் மறுபுறம் ஈடுசெய்ய ஒப்புக்கொள்ளும் வரை சர்ச்சைக்குரியவர்கள் மணிநேரம் அல்லது நாட்கள் கூட உட்கார்ந்து வாதிட்டனர். கிராமங்களுக்கிடையிலான சச்சரவுகளைத் தீர்க்க சொற்பொழிவு (பொது பேசும்) திறன் மற்றும் சகிப்புத்தன்மை கொண்ட பிரதிநிதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.

9 • வாழ்க்கை நிலைமைகள்

முன்பு, ஒரு ஐனு வீடு கம்பங்கள் மற்றும் ஓலைச் செடிகளால் ஆனது. அது நன்கு காப்பிடப்பட்டு, பிரதான அறையின் மையத்தில் ஒரு நெருப்புக் குழி இருந்தது. ரிட்ஜின் ஒவ்வொரு முனைக்கும் கீழே ஒரு திறப்பு புகை வெளியேற அனுமதித்தது. இதுபோன்ற மூன்று முதல் இருபது வீடுகளுக்கு இடையில் கோட்டான் என்ற கிராம சமூகம் உருவானது. அவசர காலங்களில் குரல் ஒலிக்கும் அளவுக்கு நெருக்கமாக வீடுகள் கட்டப்பட்டன, மேலும் தீ பரவாத அளவுக்குத் தொலைவில் உள்ளன. ஒரு கோட்டான் பொதுவாக வசதியான மீன்பிடித்தலுக்காக நீர்நிலைகளில் அமைந்திருந்தது, ஆனால் வெள்ளத்தில் இருந்து பாதுகாப்பாக இருக்கவும், சேகரிக்கும் மைதானங்களுக்கு அருகில் இருக்கவும் காடுகளில் இருக்கும். தேவைப்பட்டால், கோட்டான் ஒரு சிறந்த வாழ்வாதாரத்தைத் தேடி இடம் விட்டு இடம் சென்றார்.

10 • குடும்ப வாழ்க்கை

நெசவு மற்றும் எம்பிராய்டரி தவிர, பெண்கள் விவசாயம் செய்தனர், காட்டு செடிகளை சேகரித்தனர், தானியங்களை ஒரு பூச்சியால் அடித்து, குழந்தைகளை பராமரித்தனர். ஆண்கள் வேட்டையாடினார்கள், மீன் பிடித்தார்கள், செதுக்கினார்கள். திருமணமான தம்பதிகள் தனி வீடுகளில் வாழ்ந்ததாக சில கணக்குகள் தெரிவிக்கின்றன; அவர்கள் கணவரின் பெற்றோருடன் தங்கியதாக மற்ற கணக்குகள் தெரிவிக்கின்றன. சமீப காலம் வரை, ஆண்களும் பெண்களும் வித்தியாசமாக வம்சாவளியைக் கண்டறிந்தனர். ஆண்கள் பல்வேறு வழிகளில் வம்சாவளியைக் கண்டறிந்தனர்விலங்கு முகடுகள் (கொலையாளி திமிங்கல சின்னம் போன்றவை) மற்றும் பரம்பரை கற்பு பெல்ட்கள் மற்றும் முன்கை பச்சை வடிவமைப்புகள் மூலம் பெண்கள். பரம்பரை பரம்பரையில் ஒரு பார்ட் (ஆண் அல்லது பெண்), ஒரு மருத்துவச்சி அல்லது ஒரு ஷாமன் கலை அடங்கும். மருத்துவச்சி மற்றும் வெட்கக்கேடான அயோக்கி ஐகோ (1914-) குடும்பத்தின் பெண் வரிசையின் ஐந்தாவது தலைமுறை சந்ததியாக தனது கலைகளைப் பெற்றார்.

நாய்கள் பிடித்த விலங்குகள். ஒரு தெய்வீக இளைஞன் இந்த உலகத்திற்கு வந்ததை விவரிக்கும் ஒரு காவியக் கவிதையின் ஒரு காட்சியில், ஒரு நாய் தினை தானியங்களைக் காத்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. நாய்கள் வேட்டையிலும் பயன்படுத்தப்பட்டன.

மேலும் பார்க்கவும்: வேல்ஸ் கலாச்சாரம் - வரலாறு, மக்கள், மரபுகள், பெண்கள், நம்பிக்கைகள், உணவு, பழக்கவழக்கங்கள், குடும்பம், சமூகம்

11 • ஆடை

ஐனு பாரம்பரிய அங்கியானது உள் எல்ம் பட்டையின் நெய்த இழைகளால் ஆனது. இது ஜப்பானிய கிமோனோவுடன் அணிந்திருக்கும் புடவையைப் போன்ற வடிவத்தில் நெய்யப்பட்ட புடவையுடன் அணியப்பட்டது. ஆண் அங்கி கன்றுக்குட்டி நீளமாக இருந்தது. குளிர்காலத்தில் மான் அல்லது பிற விலங்குகளின் ரோமங்களின் குறுகிய ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் அணிந்திருந்தார்கள். பெண் அங்கி கணுக்கால் வரை நீளமானது மற்றும் முன் திறப்பு இல்லாத நீண்ட கீழ்ச்சட்டைக்கு மேல் அணிந்திருந்தது. ஆடைகள் கையால் எம்ப்ராய்டரி செய்யப்பட்டன அல்லது கயிறு வடிவமைப்புகளுடன் பொருத்தப்பட்டன. ஒவ்வொரு முன் மடலின் முனையிலும் ஒரு கூர்மையான விளிம்பு சாரு பகுதியின் சிறப்பியல்பு.

பாரம்பரிய ஐனு உடை இன்னும் சிறப்பு சந்தர்ப்பங்களில் அணியப்படுகிறது. இருப்பினும், அன்றாட வாழ்க்கையில் ஐனு மற்ற ஜப்பானியர்கள் அணிவதைப் போன்ற சர்வதேச பாணி ஆடைகளை அணிவார்கள்.

12 • உணவு

ஐனுவின் பாரம்பரிய உணவுகள் சால்மன் மற்றும் மான் இறைச்சி, கூடுதலாக வீட்டில் வளர்க்கப்படும் தினை